"เสร็จแล้ว" พลอยลลินณ์พูดกับตัวเองเบา ๆ ปากอิ่มอมยิ้มอย่างภูมิใจที่สามารถจัดการงานสำเร็จได้ก่อนเวลาที่ตัวเองกำหนดไว้ มือเล็กปิดแฟ้มเอกสารเล่มหนาตรงหน้า วางช้อนทับกับอีกเล่มที่อยู่มุมโต๊ะเพื่อจะได้ส่งให้ผู้มีหน้าที่คนต่อไปจัดการ
"มานี่สิผมจะสอนงานใหม่ให้" ภูริชพูดขึ้นโดยที่สายตายังจ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์
"ค่ะ" พลอยลลินณ์รับคำก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหาเจ้านายตัวโต ร่างบางเดินไปหยุดอยู่ที่ข้างเก้าอี้โดยที่มีชายหนุ่มนั่งอยู่ จากตำแหน่งนี้ทำให้เหมือนกับว่าเธอกำลังยืนค้ำหัวผู้ใหญ่อยู่ คงไม่ดีแน่หากต้องอยู่ลักษณะนี้ตลอดจนกว่าเขาจะสอนจบ
"พลอยไปเอาเก้าอี้ดีกว่า" พูดจบเธอก็ตั้งท่าหันกลับเพื่อจะไปลากเก้าอี้ทำงานของตนมา แต่ไม่ทันที่เธอจะได้ก้าวเท้า มือใหญ่ของภูริชได้คว้าหมับเข้าที่ข้อมือแล้วออกแรงดึงจนร่างเล็กเสียหลักถลาลงไปนั่งยังหน้าตักกว้างอย่างเหมาะเจาะ
ฟุบ!
"ว้าย!" พลอยลลินณ์อุทานขึ้นอย่างตกใ
