บทที่ 6 ลืมไปแล้ว
1608 Words
บทที่ 6 ลืมไปแล้ว
( Part กิ๊ก )
“ เอิ๊กก~~ ”
“ ยัยกิ๊กเบาๆหน่อย เฮียศินเรียกมาให้ชิมนะ แล้วไหนบอกแค่จิบๆไง นี่เล่นกระดกเลยเหรอ? เดี๋ยวก็ตายหรอก ” พี่เกลปรามเบาๆ
“ ไม่ตายหรอกเชื่อกิ๊ก มันไม่ได้แรงมากขนาดนั้น อีกอย่างกิ๊กแค่สำรองไว้ในท้องเอง555+ นานๆครั้งกว่าจะออกมาได้ ไม่ได้กินทุกวันสักหน่อย เหล้านี้รสชาติดีมาก ละมุนสุดๆ ถ้าอยากมากินอีกคงไม่ได้ ถ้ามาบ่อยแม่ดุแน่ ”
“ ก็นี่ไงที่น้ากันไม่อยากให้มาอะ ทำอะไรไม่เคยเหมือนเพื่อน เหมือนชาวบ้านเขาทั้งแสบ ทั้งซ่าส์ ”
“ อยากเป็นลูกป้าแก้มกับลุงศิวะจัง พวกท่านดูตามใจพี่เกลมาก ไม่เหมือนแม่กิ๊กดุตลอด ทำอะไรไม่เคยได้ ”
“ พูดแบบนี้ถ้าน้ากันได้ยินคงเสียใจแย่ ไม่มีแม่คนไหนที่ไม่รักลูกหรอก บางอย่างที่ห้ามปรามมันอาจจะเป็นผลดีแก่เรา พวกท่านเป็นห่วงแหละ ”
“ พูดเรื่องอะไรเมื่อกี้ กิ๊ก...กิ๊กไม่ได้พูดนะ 555+ อย่าฟ้องแม่นะพี่เกล ” ตีมึนไปอีก
‘ พรึ่บ ’ เสียงดึงประตูกระจกให้เปิดออก ทำให้เราสองคนที่นั่งอยู่หันไปมองตาม ทำไมหน้าคุ้นตาจังผู้ชายที่มากับพี่รันและพี่ศิน เหมือนเคยเจอนะหรือสายตาเรามันไม่ดี พอเริ่มเมา ตาลาย มองพร่ามัวไปหมด
“ เสี่ยบอกว่านัดเจอใครเหรอ ชื่ออะไรอะ แล้วเมื่อกี้ทำเป็นรีบร้อนจะกลับให้ได้อะ ” เสียงพี่ศินถาม
“ ก็กะจะไปรอหน้าผับไง ยัยเด็กนั่นที่นัดเจอชื่อก้านกล้วย ตัวเล็ก อกอึ๋มๆ ผมสั้นประบ่า รู้จักไหมหรือคุ้นๆหรือเปล่า? ”
พวกเขาทั้งสามเดินมาและคุยไปด้วย แต่สิ่งที่ได้ยินทำเอาฉันจำได้ ก้านกล้วย... ไม่ใช่หรอกมั้ง อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น พยายามใช้สายตาเพ่งมอง
“ แล้วเด็กนั่นบอกรู้จักไอ้ศินเหรอ? ” เสียงพี่รันถามต่อ
“ ไม่ได้บอกว่ารู้จักนะ... ”
“ เฮียว่างแล้วเหรอ ดูยัยกิ๊กสิ บอกว่าจะจิบๆ นี่เล่นกระดกเลย เฮียดูดิจะหมดขวดแล้ว ” พี่เกลพูดฟ้องในทันที พวกเขาสามคนเดินมาหยุดหน้าฉันพอดี และ...แล้ว มันใช่เลย อีตาคนนั้น
“ นี่ไง ยัยเด็กนี่ หาเจอแล้วว่ะ ” โลกกลมมาก! นิ้วหนาชี้ตรงมาที่ฉัน
“ ... ” ฉันนั่งทำปากพะงาบๆ มองผู้ชายตรงหน้าที่ยืนใกล้พี่ชายทั้งสอง พร้อมขยี้ตาแบบไม่ค่อยเชื่อสายตาตัวเอง
“ ยัยกิ๊กเหรอเสี่ย? ”
“ กิ๊กเหรอพี่ไลท์? ”
ว้อท! เขาพูดถึงฉันอยู่ใช่ไหม ตามหาฉันเหรอ เอาจริงดิ คิดว่าหยวนๆกันไปแล้วอะ ใครมันจะรู้ว่าเขาจะจริงจังขนาดนี้
“ ชื่ออะไรนะ! ” ผู้ชายคนนั้นหันไปถามพี่ๆ
“ กิ๊ก ”
“ โลกกลมจริงๆ นี่ถ้ากูตามหาก้านกลัวยคงไม่เจอ เหอะ สาวน้อยเสี่ยคิดว่าจะเบี้ยวนัดเสียอีก มารอเสี่ยใช่ไหมเนี่ย ” พูดจบก็เดินมาหย่อนสะโพกใกล้ฉัน
“ คะ....คะ..ใครเนี่ย? ” แกล้งไขสือตีเนียนไปก่อน พร้อมขยับออกห่างแต่ดูท่าอีตาคนนี้จะกัดไม่ปล่อย นั่งชิดไม่พอยังเอื้อมมือมาคล้องคอฉันไว้อีก
“ อ้าว มันยังไง กิ๊ก แกไม่รู้จักจริงๆเหรอ นี่เสี่ยไลท์ไง! ” พี่ศินก็ย้ำจังเลย!
เสี่ยไลท์ ชื่อนี้กลับเข้ามาแล่นในโลตประสาทอีกครั้ง นี่ฉันลืมมันไปแล้วนะ ทำไมมันต้องเป็นวันนี้ด้วยนะ โอ๊ยย รู้งี้ถ้าจำได้ไม่มาหรอก
“ เดี๋ยวๆ ที่พี่ไลท์บอกว่ามาหาคนที่ไปหาเรื่องพวกพี่ถึงโกดัง ยิงกระสุนสาดใส่ไม่หยุดคือกิ๊กเหรอ? ไม่อยากจะเชื่อ ” พี่รันทำหน้าไม่เชื่อ ก็ใช่สิต่อหน้าพี่เขาฉันเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยมาก
“ ใช่ สาวน้อยคนนี้เลย ฝีมือใช้ได้นะ ดีกว่าลูกน้องกูบางคนอีก ” มายกยออะไรกันตรงนี้ เห้อ!
“ กิ๊กมีอะไรปิดบังพี่ พูดมาให้หมดเลย ” พี่ศินหรี่ตาจับผิดฉันในทันที
ฉันเงยหน้ามองพี่ศิน หันไปมองพี่รันต่อ มาจบตรงที่อีตาเสี่ยหื่นข้างๆ จะพูดดีไหม หรือไม่พูดดีกว่า เกือบลืมแล้วนะ ถ้าไม่โผล่หัวมาเสียก่อนอะ
“ ถ้ายังเงียบไม่ยอมปริปาก พี่จะโทรหาแม่กิ๊กนะ ” พี่รันพูดขึ้น
“ โอเคๆ เล่าก็เล่า ฟังนะ กาลครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว นานๆๆๆ จนจำไม่ได้แล้วอะ จบนะ ” น่าจะจบได้นะ จบเสียดื้อๆ 555+
“ เพื่อนเล่นเหรอ? ยัยกิ๊ก พี่จะโทรเอง โทรหาพ่อแม่ให้รู้ไปเลยว่าลูกสาวสร้างวีรกรรมอะไรไว้บ้าง ” พี่ศินล้วงโทรศัพท์ออกมาทันที ทำทีว่าจะกดเชื่อแหละว่าคงจะฟ้องจริงๆ... ตู๊ดดด แต่ เฮ้ย กดโทรแล้วนี่น่า แง่~
“ เล่าๆ อย่านะพี่ศินอย่าฟ้องป๊ากับแม่นะ กิ๊กขอล่ะ นะๆ สงสารนุ้งกิ๊กตัวน้อยๆนะๆ ”
“ ... ” คนข้างๆแอบขำด้วยนะ
“ งั้นก็เล่ามา ”
“ ให้...เอ่อ...พี่เสี่ยคนนี้เอามือออกจากคอกิ๊กก่อน มันหนักอะ ” ต่อรองก่อน พี่ศินกับพี่รันไม่พูดอะไร แต่สายตาส่งไปหาอีเสี่ยหื่น
“ โอเค ห้ามหนี ถ้าหนีจะให้ไอ้ศินพาไปหาป๊าเธอ ฉันจะบอกพวกเขาเองว่าลูกสาวพวกเขาทำอะไรไว้บ้าง ” เจอคำขู่นี้เข้าไป อีกิ๊กนั่งตัวลีบไหล่ห่อทันที
“ เล่ามาเถอะกิ๊ก อย่าลีลา ไม่งั้นพี่จะฟ้องน้าระ... ”
“ ห้ามฟ้อง โอเคๆเล่าก็เล่า แบบว่า เอ่อ...ไอ้...อะไรแล้วนะ แป๊บๆขอเรียงลำดับเหตุการณ์หน่อย ” ลีลาไปเรื่อยแหละ
“ อย่ามาทำหัวหมอนะยัยกิ๊ก คราวนี้พี่จะโทรจริงๆแล้วนะ ”
“ พี่เกลช่วยหนูด้วย ”
“ พี่จะช่วยอะไรกิ๊กได้ล่ะ กิ๊กทำอะไรไว้ล่ะ เล่าพี่ๆไปสิ ” พี่เกลพูด
“ อย่าบอกนะ เมื่อวานที่เสี่ยบอกว่าไปโรงพยาบาลเพราะลูกน้องได้รับบาดเจ็บอะ ฝีมือยัยกิ๊กเหรอ? ”
“ อืม โดนไปสองคน ที่หัวไหล่กับที่ขา ” อ้าว ถูกคนเหรอวะเนี่ย? จะโทษฉันฝ่ายเดียวได้ไง ลูกน้องนายไปยืนให้ถูกยิงทำไม ห้ะ ยังไงกิ๊กคนสวยไม่ยอมรับผิดหรอก
“ พี่ๆ ป๊าหนูส่งข้อความมาบอกว่ากลับได้แล้ว เหล้าก็ชิมแล้ว ถึงเวลากลับแล้วสินะ ไปนะทุกคน ” โอกาสมาจะรออะไร ฉันรีบลุกขึ้นยืนทำท่าจะเดินแต่โดนจับข้อมือ รั้งไว้เสียก่อน
“ สาวน้อยเรายังตกลงกันไม่ได้เลยนะ จะรีบไปไหน ”
“ ก็เอ่อ... ”
“ วันนั้นพูดว่าอะไร วันนี้เสี่ยมาขอคำตอบ ” มือหนาดึงข้อมือเล็ก จะให้นั่งลงที่เดิม
“ เสี่ยคุยกันไปก่อนนะ ผมต้องไปรับแขกอีก ยัยเกลมากับเฮีย ปล่อยให้ยัยกิ๊กเคลียร์เองเลย สร้างไว้เอง ” พี่ศินพาพี่เกลออกไปทันที
“ อะ...อ้าว พี่ศิน พี่อย่าทิ้งน้องสิ พี่ศิน เห้อ...” มองพี่ศินด้วยสายตาละห้อย...แต่ยังมีอีกคนนะ
“ พี่รันช่วยกิ๊กด้วย พี่อย่าไป อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนดิ ”
“ กิ๊กก่อเรื่องอะไรไว้ล่ะ พี่ไลท์เขาแค่มาเคลียร์ ไม่เป็นไรหรอก เสี่ยฝากน้องเขาด้วยนะ อย่าทำอะไรนางล่ะ เจ้านี่แสบมาก พี่ไปก่อนนะกิ๊ก ” และแล้วพี่รันก็ทิ้งฉัน หึก คนสวยงอนแล้วนะ
“ มาคุยเรื่องเรากันเถอะ ” คนข้างๆพูดขึ้น
“ ปล่อยมือได้แล้วมั้ง ไม่หนีหรอก ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงห้วน
“ โอเค งั้นมาเข้าเรื่องกัน สรุปว่าจะรับข้อเสนอไหนของเสี่ย ”
“ ไม่รับทั้งหมด ”
“ ไม่ได้หรอกนะ ต้องรับสักข้อ พูดมา ”
“ นายอย่ามาเซ้าซี้ได้ไหม ห้ะ ” เริ่มไม่พอใจแล้วนะ วุ่นวายจริงๆ
“ นายเหรอ? ก็บอกแล้วไงให้เรียกว่าเสี่ย ” มือหนาของอีกฝ่ายจับคางเรียวให้หันมองใบหน้าเขา พร้อมสบตา ใครจะปิ๊ง ไม่มีอารมณ์ ชิ
“ อะ...เออๆ เสีย เสี่ย เสี้ย เสี๊ย เสี๋ย ” ผันไปตามวรรณยุกต์แม่ง รำคาญ
“ เพื่อนเล่นเหรอ มันน่านัก ” ใบหน้าคมค่อยๆโน้มเข้าหา
“ อย่าๆ เสี่ยๆ เรียกแล้วนี่ไง ” เอียงคอไปให้ไกลเขาทันที
“ ดีมาก งั้นตอบมาสิว่าจะเอาไง ”
“ ความจริงแล้ว กิ๊กเป็นน้องสาวพี่ศินเป็นแฟนพี่รัน ทีนี่ก็รู้ฐานะบ้านกิ๊กแล้วใช่ไหม กิ๊กคงไปเป็นอะไรกับเสี่ยไม่ได้หรอก ” ความจริงที่เป็นคำโกหกทั้งหมดต่างหาก 555+
“ ลูกพี่ศิวะเหรอ? ” รู้จักลุงด้วย ไม่ธรรมดาแหะ
“ ใช่ๆ ”
“ แต่เมื่อกี้ไอ้ศินไม่ได้พูดแบบนี้นะ เสี่ยได้ยินอยู่ อย่ามาโกหก น้องสาวไอ้ศินมีคนเดียว คนเมื่อกี้ที่ชื่อเกลโน่น ”
“ ก็กิ๊กเป็นน้องคนสุดท้องไง พี่ๆเลยไม่ค่อยรักไม่ค่อยใส่ใจ เพราะงี้เลยน่าสงสารหน่อย เสี่ยก็ควรสงสารกิ๊กนะ ปล่อยกิ๊กไปเหอะ ค่าเสียหายไปคิดกับพี่ศินเลยนะ พี่ชายหนูไม่ว่าหรอก ” โบยไปเลย ก็คนมันหมั่นไส้อะ ทิ้งน้องได้ไง
“ ไอ้ศินบอกจะโทรฟ้องพ่อแม่กิ๊กนะ มันไม่ได้พูดว่าจะโทรฟ้องพ่อแม่มันสักหน่อย อย่ามาโกหกเจ้าเด็กแสบ โกหกเป็นเรื่องปกติแล้วใช่ไหม? ”
☢️__________☢️
นามปากกาByMinne
- Writer
