บทที่ 3 กิ๊กหรรษา
1882 Words
บทที่ 3 กิ๊กหรรษา
07 : 30 น.
‘ ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆ ’
“ กิ๊ก! ”
“ เจ้ากิ๊ก! ”
“ อีกิ๊ก! ”
“ ไอ้กิ๊กโว้ยยยยยย!! ”
“ เฮือกกก ตกใจหมด อะไรครับเนี่ย เอะโวยวายอะไรเสียงดังห้ะ ที่หน้าประตูอะ คนจะนอนโว้ยยย ” ฉันสะดุ้งตื่นเพราะเสียงดังจากหน้าประตู ก็เลยบันดาลโทสะกลับไปด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดพอควร
“ จะ! สาย! แล้ว! นะ! ” กำลังทิ้งตัวนอนอีกครั้ง แต่ก็ชะงัก แล้วมองนาฬิกา ตายละหว่า จะสายแล้วเนี่ย
แล้วนาฬิกามันไปเฝ้ายมบาลแล้วเหรอ? ไม่เห็นปลุกอะ ค่อยดูแม่จะเผาทิ้งให้หมด ซื้อมาใช้งานไม่ได้ จะเก็บไว้เปลืองข้าวสุกทำไม เฮ้ย ไม่ๆ เปลืองพื้นที่ต่างหาก ลืมไปได้ไง อีนาฬิกาปลุกมันแดกถ่านนะเว้ย
อีกแค่ครึ่งชั่วโมงก็จะถึงเวลาเคารพธงชาติแล้ว ถ้าไปสายคงต้องถูกลงโทษให้เก็บขยะอีกเช่นเคย และโดนหักคะแนนอีก หักจนไม่เหลือให้หักแล้วมั้ง อีกอย่างขยะก็สกปรก มันไม่คู่ควรที่คนสวยอย่างฉันต้องไปเก็บหรอกนะ ขยะชั้นต่ำ หึก
คิดได้ดังนั้นก็รีบวิ่งไปเอาผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไปทันที
สิบนาทีต่อมา...
ผู้หญิงบางคนใช้เวลาอาบน้ำและแต่งตัวนานมาก แต่คงไม่ใช่ลูกสาวคนสุดท้องของบ้านหลังนี้หรอก อาบให้พอตัวเปียกก็แค่นั้น งงใจทำไมต้องทำให้นานด้วย
ฉันเดินลงมาชั้นล่างด้วยชุดนักเรียนม.ปลาย และมีกระเป๋าที่แบนราบที่หนีบไว้ใต้รักแร้
“ กิ๊ก โอ๊ย แกดูสภาพตัวเองในกระจกบ้างไหมเนี่ย? ” คนที่เอ่ยทักก็คือแม่
“ ทำไมเหรอ หรือวันนี้หนูสวยกว่าปกติ ” ก็มั่นหน้าไปเลยสิค่ะ
“ สภาพ โอ๊ย หัวจะปวด แปรงฟันยัง วิ่งผ่านน้ำมาอีกแล้วใช่ไหม สกปรกจริงๆ ”
“ แม่ ทำไมถามแบบนั้น ถึงหนูจะอาบน้ำเร็ว มันก็ไม่ได้หมายความว่าหนูจะสกปรกนะคะ สบู่ก็ถูก ฟันก็แปรงแล้วด้วย ”
“ ผมเผ้าได้หวีบ้างไหม ” แม่จ้องหัวฉันด้วยใบหน้าที่ดูขยะแขยง
“ ก็ว่าอยู่ลืมอะไร แหม่ ขอบคุณนะคะแม่ หนูลืมหวีผมนี่เอง 555+ ”
“ เจ้าพุธโธ่ ตอนท้องยัยกิ๊ก ฉันกินอะไรผิดสำแดงไปหรือเปล่าเนี่ย? ไปๆ ไปหวีผม มัดผมหรือถักเปียก็ได้ มันจะได้ดูสะอาดตา ส่วนใบหน้าอะ ทารองพื้นที่แม่ซื้อให้บ้าง ปากอะก็ทาลิปมันด้วยสิ มันเป็นสีอมชมพูเอง อย่าปล่อยให้ปากซีดสิ ”
“ มันเยอะอะ หนูขี้เกียจ แล้วนี่จะสายแล้วด้วยอะ แล้วพี่กิ่งกับพี่แรฟอะ ”
“ ไปแล้ว ”
“ อะไรกันครับเนี่ย ทิ้งกันอีกแล้วเหรอ วันก่อนก็ทิ้งอะ ไอ้พวกพี่ใจร้าย เหอะ ”
“ พี่ๆแกอะ เป็นคนที่มีวินัย ไม่ค่อยจะตื่นสายและก็ไม่นอนดึกด้วย แต่นี่จะสายแล้วนะ พี่ๆจะรอแกเพื่อ? อีกอย่างแกกับพี่ๆเรียนคนละโรงเรียนนะอย่าลืมสิ ”
พี่กิ่งแก้วหรือพี่กิ่งเป็นพี่สาวคนโต ส่วนพี่แรฟเฟิลหรือพี่แรฟเป็นพี่ชายคนรอง ทั้งคู่เป็นฝาแฝดกัน ส่วนฉันคนนี้ชื่อกิ๊กซ่า เรียกว่า กิ๊กคนสวยก็ได้ ไม่ถือ อิอิ อายุตอนนี้เพียง 18 ปีเอง ยังไม่มีแฟน โสดมากก โสดสนิทเพื่อนสนิทชื่อ วัน มิ้ม พัฒ ต้น โรงเรียนที่กำลังศึกษาอยู่มีชื่อว่า TT ส่วนพี่ชายกับพี่สาวเรียนมหาวิทยาลัยหรูชื่อดัง KK ซึ่งสอบเข้ายากมาก และมันก็ไม่มีรายชื่อในหัวที่ยัยกิ๊กอย่างฉันที่คิดจะไปสอบหรอกนะ ไม่ชอบแข่งขันกับใครด้วย โรงเรียนแบบนั้นท่าจะใช้สมองกันเปลือง
หน้าตาฉันจัดว่าดี และดีมากระดับหนึ่ง เพราะมีคนชมบ่อย นั่นก็คือคุณพ่อสุดที่รัก 5555+ คนอื่นช่างมัน มันตาถั่ว ส่วนตัวชอบไว้ผมสั้นประบ่าเป็นชีวิตจิตใจ แต่งตามสไตล์ ไม่ฮิตตามสมัย ตัวเล็กสเปกใครไม่รู้ 555+ แต่หน้าอกคืออึ๋มมาก จนอยากบริจาคเลยก็ว่าได้ มันหนักอะ รูปร่าง เอวบางร่างน้อย ตะมุตะมิ สุดๆ
“ กินข้าวก่อนแล้วค่อยไปนะ ”
“ ไม่ค่ะ หนูรีบ ไปนะแม่ ”
“ อย่าเพิ่ง แม่ขอหวีผมให้แกก่อน รอแป๊บ ”
“ รีบๆนะแม่ จะสายแล้ว ”
“ ทำเป็นใจร้อนไปได้ ทำไมถึงไม่เผื่อเวลาไว้บ้างล่ะ แม่ก็บอกหลายรอบแล้วนะ ให้ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ ”
“ มันตายแล้ว มันไม่ยอมปลุกอะ วันนี้หนูเลยตื่นสายเลยอะ พี่ๆก็ไม่รอกันเลย มันน่าโมโหนัก ทั้งที่คุยกันไว้แล้วว่าจะรอ ”
“ ทุกวันมันปลุกเหรอ? ” แม่พูดพลางหวีผมให้ฉันไปด้วย
“ ใช่ ”
“ แน่ใจ๊ ทุกวันแกก็สายนะ ตื่นสายจนเป็นปกติแล้วอะ ”
“ โธ่แม่ ก็หนูอ่านหนังสือไง นอนดึกอะ ”
“ แกนี่นะ แถจนสีข้างถลอกแล้วมั้ง ว่าแต่มีแฟนยังตอนนี้ ”
“ หนูเหรอ? แม่คิดว่าไง หนูสวยขนาดนี้ หนูน่าจะมีแล้วหรือยัง ”
“ ไว้ให้คนอื่นชมบ้างเหอะ ชมตัวเองให้มันน้อยๆหน่อย สภาพผมเผ้าเหมือนขอทานคงไม่มีใครสนหรอก แถมยังเป็นลูกลิงอีก ” แม่พูดไปมือก็หวีผมของฉันที่พันยุ่งเหยิงไปด้วย ระหว่างนั้นฉันก็ก้มมองนาฬิกาข้อมือเป็นพักๆ
“ แม่ เสร็จยัง จะสายแล้วนะ ”
“ เสร็จแล้วๆ ให้ลุงกรไปส่งไหม ”
“ รถใหญ่มันติด หนูขอไปกับพี่วินหน้าปากซอยดีกว่าลัดเลาะไปตามทางลัด ”
“ ดูแลตัวเองด้วย มีอะไรก็โทรมานะ วันนี้ปะป๊าแกคงกลับมาแล้ว อย่าเที่ยวเตร่กลับให้ตรงเวลาด้วย ลุงกรไปรับก็กลับทันที ห้ามอ้างนู่นี่นั่นเด็ดขาด ” พูดซะ...คนสวยดูไม่ดีเลยแม่
“ คิดถึงป๊ามากๆเลย ไม่รู้ป๊าซื้ออะไรมาฝากบ้าง ”
“ จะสายแล้วไม่ใช่เหรอ? รีบไปสิ ”
“ ค่า สวัสดีค่ะ คุณแม่คนสวยอย่าลืมโอนเงินมาให้หนูด้วยนะคะ วันนี้มีค่าชีสด้วย ”
แล้วฉันก็รีบวิ่งไปใส่รองเท้า ก่อนจะวิ่งที่ไปประตูรั้ว หันมองซ้ายมองขวา หวังว่าจะมีพี่วินผ่านเข้ามาในซอยบ้าง ขี้เกียจวิ่งไปที่หน้าปากซอยแล้ว
‘ ปี๊นนนน ปี๊นนน ’
“ ว้าย ตาเถร พระเจ้าช่วยกล้วยทอด คนสวยตกใจหมดเลย ไอ้ฉิ-ห-ยตัวไหนมันบีบแตรใส่นะ ” ก็คนตกใจไง คำอุทานเลยพ่นออกมารัวๆ
“ ให้เฮียไปส่งไหมครับน้องสาว วันนี้เฮียถอยรถใหม่มาด้วยนะ ” ก็ว่าอยู่ทำไมไม่คุ้นตา แต่ก็ฝันไปเหอะ ใครจะไป ชิ!
“ ขออภัยนะคะ ตรงนี้จอดรถไม่ได้นะคะ มันขวางหูขวางตา และอีกอย่างอีฉันไม่มีพี่ชายหน้าตาขี้เหร่ค่ะ ” พูดออกไปด้วยความประชดประชัน ใครมันจะหายโกรธกันง่ายๆล่ะ
“ ถ้าระดับเฮียขี้เหร่ แล้วไอ้แรฟอะ จัดว่าไง โคตรๆขี้เหร่ปะ ”
“ โธ่ๆ มั่นหน้าเหลือเกินนะ อย่ามาว่าพี่ชายสุดหล่อของดิฉันนะคะ ไม่งั้นฉันจะฟ้องป๊าให้ทิ้งระเบิดที่หน้าบ้านเฮียเลย ”
“ โธ่ๆ เจ้ากิ๊กของเฮียเป็นอะไรเนี่ย อารมณ์เหวี่ยงแต่เช้าเลย ” ยัง ยัง ไม่รู้ตัวเหรอ?
“ ถามจริง!!! ”
“ ว่า? ”
“ ไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นคนสวยอะ ถามมาได้ว่าเป็นอะไร เชอะ! คนสวยรมณ์เสีย อย่ามากวนได้ไหม จะสายแล้วด้วย รถก็ไม่มี ” ต่อให้โกรธ โมโห ยังไงก็ต้องอวยตัวเองไว้ก่อน
“ โธ่ๆ ให้เฮียไปส่งดีไหม วันนี้เฮียจะเลี้ยงขนมเอง ”
“ ไม่ไปหรอก เดี๋ยวจะโดนทิ้งอีก ” พูดจบก็เตะฝากระโปรงรถไปหนึ่งที แล้วจะวิ่งอยากจะบันดาลโทสะกับรถแต่เจ็บเท้าจนได้ ไม่น่าเลยฉัน
“ เดี๋ยวๆ กิ๊กๆ เฮีย..เฮีย...เอ่ออ ” ไม่ทันได้วิ่งไปไกลเฮียภูมิก็วิ่งมาฉวยแขนไว้
“ อะไร! จะเอาค่าเสียหายเหรอ? ไม่มีถือว่าเจ๊ากันที่นายทิ้งฉันอะ ”
“ โธ่ อย่าเรียกกันห่างเหินขนาดนั้นสิ เรียกเฮียเหมือนเดิมนะๆ เฮียขอโทษครับ คราวหลังเฮียจะไม่ทำอีก ”
“ ไอ้เฮีย โธ่เว้ย มาไหว้กันทำซากอะไร เดี๋ยวกิ๊กก็แก่หรอก คนเพิ่งจะเข้าวัยรุ่นเองนะ เดี๋ยวปั๊ด! ” ทำท่าง้าฃมือค้างบนอากาศ
“ โอเคๆ เข้าใจแล้ว หายงอนนะเดี๋ยวเลี้ยงไอติม ” เห็นรถแท็กซี่มา เลยไม่ได้สนใจข้อเสนออะไร รีบวิ่งไปโบกรถและขึ้นไปนั่งเลย
“ จะไปไหนเหรอหนู ”
“ ไปโรงเรียน TT ค่ะ ขอแบบฟาส เร็วแรงทะลุสวรรค์เลยนะคะ ”
“ นรกไม่ใช่เหรอ? ” ยังหันมาแซวอีก
“ นรกหนูไม่อยากไปเยือนหรอก ทุกวันนี้นรกก็จะกินกะบาลแล้ว รีบไปเถอะลุง ”
โรงเรียน TT
จะว่าไป...เกือบอ้วกแตก ลุงขับแท็กซี่พาไปมึนตึบเลย เร็วแรงจริงๆ ไม่คิดว่าลุงจะทำได้ ก็เห็นอายุเยอะแล้ว ด้วยความที่มาเร็วฉันเลยให้ทิปไปด้วย ก่อนจะเข้าเขตโรงเรียน
ก้มมองดูนาฬิกาที่ข้อมือ ตายแล้วว พับผ่าสิแม่....คาบแรก ยัยครูแว่นสอนเสียด้วยสิ ฉายานะจริงๆชื่อครูบุษบานางสอนดี ดีจริงๆ ชนิดว่านักเรียนนั่งเกร็งกันทั้งคาบอะคิดดู ดุฉิบ...
หน้าห้องเรียนม.6/2
“ ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ ”
“ ... ” ครูบุษบาที่ใส่แว่นหนาเตอะถึงกลับส่ายหัว มองหน้าฉันแบบเหนื่อยใจมากมากๆ ก็ฉันเป็นลูกคนโปรดไง โปรดไปไกลๆตรี- 555+
คือแบบอีกิ๊กคนสวยไม่ค่อยตั้งใจเรียน ชอบคุยโม้ในคาบของแกประจำ และก็ถูกลงโทษประจำแต่ไม่เคยเข็ดหลาบ จะไม่ให้โม้ได้ไง คาบภาษาไทยที่น่าเบื่อ ไม่รู้อะไร ท่องกลอน เขียนกลอน ฉันไม่ชอบที่สุด มันพาง่วงเลยหาเรื่องคุยกับเพื่อนเพื่อจะได้ตาสว่าง
“ ขอบคุณค่ะ ” ก้มหัวพร้อมพนมมือไหว้ ก็เห็นครูไม่พูดอะไร ฉันก็ถือว่านางอนุญาตแล้วนะ เลยถือวิสาสะเข้าไปเลย
เพื่อนสนิทมองแล้วส่งยิ้มและนิ้วโป้งให้ พอฉันนั่งลงที่โต๊ะประจำ เพื่อนๆต่างพากันพูดยกยอ
“ กล้าว่ะ อีกิ๊ก ” ยัยมิ้มเพื่อนสาวพูด
“ ยอมใจแกอะ เมื่อกี้ไอ้โป้งเพิ่งมาก่อนหน้าแกไม่กี่นาที ครูเขายังไล่ไปวิ่งรอบสนามเลย ” ยัยวันเพื่อนสาวพูด
“ เจ้แว่นของเรายอมแพ้เจ้กิ๊กแล้วเหรอวะ ปกติต้องมีการถกเถียงกันเกิดขึ้นสิ ” พัฒเพื่อนชายอีกคนพูดขึ้น
“ สุดยอดว่ะ กดไลก์รัวๆเลย ” ต้นเพื่อนชายอีกคนพูด
“ ถ้ายังพูดกันอีก เชิญออกไปนอกห้อง ฉันไม่อยากพูดเยอะ เจ็บคอกับเด็กดื้อแล้ว ” ครูบุษบาพูดจบก็สอนต่อ
☢️__________☢️
นามปากกาByMinne
- Writer
