เช้าวันต่อมา
ด้านเลโอนิกซ์หลังจากที่เมื่อคืนเขาใช้พลังงานไปอย่างหนักถึงสามรอบ เช้านี้ถึงกับหมดแรง ให้ตายสิ เขาไม่ได้ใช้งานเจ้ามังกรยักษ์หนักแบบนี้นานแค่ไหนกันแล้ว ปกติกับคู่นอนคนอื่นๆ แค่รอบเดียวก็เกินพอแต่กับรันลนาไม่ว่าจะกี่ครั้งต่อกี่ครั้งเขาก็ไม่เคยพอ ภายในหัวของเขามีแต่คำว่าต้องการเต็มไปหมด
ทว่าขณะที่เลโอนิกซ์นอนกอดร่างบางอยู่นั้น เขากับนึกอะไรขึ้นได้ ร่างสูงมีเพียงผ้าขนหนูที่พันไว้รอบเอวมือหนาหยิบชุดสูทที่กระจัดกระจายบนพื้นขึ้นมา เพื่อหาอะไรบางอย่างที่เขาเตรียมมันไว้ให้กับเธอ สายตาคมเหลือบมองร่างบางบนเตียง แปดโมงแล้วแต่นั้นรันลนากับไม่มีท่าทีจะตื่นขึ้นมา ที่เธอเป็นเช่นนี้คงไม่ต้องบอกเพราะใคร ร่างสูงผุดรอยยิ้มที่มุมปาก เพราะเขาพึ่งจะปล่อยให้รันลนาได้หลับเมื่อไม่กี่ชั่วโมงนี้เอง
“เมื่อคืนผมจัดหนัก เช้านี้คุณตื่นไม่ไหวเลยเหรอ คนขี้เซา” เลโอนิกซ์ไม่พูดเปล่า แต่ร่างสูงของคนขี้แกล้
