ตอนที่ 5
2488 Words
5
วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันต้องแปลงร่างเป็นสารถีผู้เลอโฉม >.,OO_ด้านสโนว์ไวท์
สโนว์ไวท์ยังคงไม่ลดละความพยายามที่จะตีสนิทกับวีนา เพราะหลังจากที่เข้ามาเรียนที่นี่ได้หลายอาทิตย์ สิ่งหนึ่งที่เธอรู้สึกได้หลังจากลอบสังเกตวีนาอยู่เงียบๆคือวีนามีอาการเหมือนกำลังกลัวอะไรอยู่สักอย่าง และมักจะเหลียวมองรอบตัวคล้ายกับว่าเธอรู้สึกเหมือนถูกใครจ้องมองอยู่ สโนว์ไวท์มั่นใจว่าจะต้องมีเบาะแสอะไรที่จะสามารถสาวไปถึงตัวผู้บงการคดีนี้จากวีนาได้แน่ๆ
“ไงวีนา มาเร็วเหมือนเดิมเลยนะ”
“…”
ยังคงมีแต่ความเงียบตอบกลับมา สโนว์ไวท์ยิ้มสู้ เธอลากเก้าอี้มานั่งข้างๆวีนา ทันทีที่สโนว์ไวท์นั่งลง วีนาก็ลุกพรวดขึ้นเดินหนีออกจากห้องไปทันที สโนว์ไวท์รีบเดินตามไปติดๆ
“เดี๋ยวสิ! เธอมีอะไรไม่พอใจฉันหรือเปล่า ทำไมต้องเดินหนี…วีนาระวัง!”
โครม!
สโนว์ไวท์รีบวิ่งเข้าไปคว้าตัววีนาหลบฝ้าเพดานที่ชำรุดและมีช่างกำลังซ่อมอยู่ซึ่งร่วงลงมาพอดีตอนที่วีนาเดินไปถึงจุดนั้น ฝ้าเพดานประมารณสองสามแผ่นหล่นกระแทกพื้นจนฝุ่งคลุ้ง วีนาที่ล้มกลิ้งไปพร้อมกับสโนว์ไวท์มองเธอด้วยสายตานิ่งๆ
“ไม่เป็นไรใช่มั้ย”
วีนาไม่ตอบ แต่ก้มหัวให้สโนว์ไวท์นิดๆเป็นการขอบคุณก่อนจะลุกเดินกลับเข้าไปในห้องเรียน
“เอ่อ…พวกหนูไม่เป็นอะไรใช่มั้ย”
ช่างที่มาทำฝ้าเพดานรีบวิ่งเข้ามาถามอย่างเป็นห่วง สโนว์ไวท์ส่ายหน้าแทนการตอบก่อนจะลุกเดินตามวีนาเข้าห้องไปติดๆ
สโนว์ไวท์เดินตรงไปที่โต๊ะข้างวีนาเหมือนเดิม แต่ยังไม่ทันที่ก้นจะได้สัมผัสกับเก้าอี้ วีนาที่ไม่เคยพูดอะไรเลยก็พึมพำบางอย่างขึ้นมาเบาๆ
“ออกไป”
วีนาพูดขึ้นโดยไม่มองหน้าสโนว์ไวท์สักนิด เสียงพูดของเธอก็เบาหวิวจนแทบจะไมได้ยิน แต่เพราะตอนนี้สโนว์ไวท์ยืนอยู่ใกล้เธอมากจึงได้ยินอย่างชัดเจน แต่ทว่าประโยคที่วีนาพูดออกมากลับทำให้สโนว์ไวท์แปลกใจไม่น้อย
“หมายถึงไม่ให้ฉันนั่งด้วยงั้นเหรอ -_-“
สโนว์ไวท์ถามอย่างงงๆพลางคิดในใจว่าวีนาเกลียดเธอขนาดนั้นเชียวหรือ
“อย่ามาเรียนที่นี่ ออกไปซะ”
สิ้นคำ วีนาก็เงยหน้ามองสโนว์ไวท์ด้วยสายตาจริงจัง แต่เพียงแค่เสี้ยววินาทีเท่านั้น เธอก็ก้มหน้าลงอ่านหนังสือตามเดิม
“หมายความว่ายังไง ช่วยอธิบายอะไรหน่อยได้มั้ย”
สโนว์ไวท์กระซิบกระซาบถาม แต่เธอก็ไม่ตอบ เอาแต่นั่งใช้นิ้วชี้เคาะไปบนหนังสือที่ตัวเองกำลังอ่านอยู่เท่านั้น
“ว่ายังไงล่ะ มันเกี่ยวกับเรื่องที่นักเรียนหญิงที่เรียนที่นี่หายตัวไปหรือเปล่า”
สโนว์ไวท์ตัดสินใจถามเข้าประเด็น เพราะเธอมั่นใจเกินร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าวีนาจะต้องรู้ตื้นลึกหนาบางของคดีนี้ไม่มากก็น้อย
ป๊อก...ป๊อก...
“นี่เธอ!”
ป๊อก...ป๊อก...
สโนว์ไวท์ยังคงไม่ได้รับการตอบรับ เสียงที่ส่งกลับมามีเพียงเสียงป๊อกๆ ของนิ้วชี้ของเธอที่กระทบกับหนังสือนเท่านั้น
ป๊อก...ป๊อก...
“อย่าเอาแต่เคาะหนังสือสิ อธิบายอะไรบ้าง...”
ป๊อก...ป๊อก...
“นี่มัน...”
สโนว์ไวท์เบิกตากว้าง เมื่อสายตาเธอเหลือบไปมองยังจุดที่วีนาใช้นิ้วเคาะอยู่ ในหนังสือนั้นมีตัวอักษรที่ถูกเขียนด้วยปากกาสีแดงว่า อันตราย
“เข้าใจแล้ว” สโนว์ไวท์ตอบกลับเสียงเบา
วีนาพลิกหนังสือหน้าต่อไปทันที สโนว์ไวท์รีบจ้องไปที่ตัวหนังสือสีแดงที่อยู่ในนั้น ก่อนที่แววตาเรียบนิ่งจะฉายแววตื่นตระหนกขึ้นมา
‘คลาสภาษาญี่ปุ่น’
อีกหนึ่งคำใบ้ที่วีนาบอกกับเธอ สโนว์ไวท์พยายามสงบจิตสงบใจของตัวเองที่เริ่มจะว้าวุ่นเนื่องจากเป็นห่วงมู่หลานขึ้นมา
“เธอรู้อะไรบางอย่างจริงๆสินะ และถ้าจะให้ฉันเดา เธอถูกจับตามองอยู่ใช่มั้ย?”
วีนาไม่ตอบ แต่ใช้การพยักหน้าเล็กน้อยเป็นคำตอบแทน สโนว์ไวท์จึงหยุดซักถามเรื่องทั้งหมดเพื่อความปลอดภัยของตัววีนา
“ขอบคุณมากนะ ที่เตือนฉัน”
สโนว์ไวท์พึมพำเบาๆทิ้งท้ายก่อนจะกลับไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองตามเดิม เท่านี้เธอก็รู้ได้อย่างหนึ่งแล้วว่า…คดีนักเรียนหญิงหายตัวไปเกี่ยวข้องกับโรงเรียนกวดวิชาแห่งนี้จริงๆ!
- Writer
