บทที่ 6
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จซึ่งใช้เวลานานมากในการสู้รบกับคนเจ้าเล่ห์อย่างพี่ไมน์ ถ้าฉันไม่ห้ามเขาคงต่อไปถึงไหนต่อไหนแล้ว -.-
เขาพาฉันมาทานข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งใกล้คอนโดของเขา
“พี่ไมน์คะ วันนี้หอมต้องทำงานกลับดึกหน่อยนะคะ” ฉันเอ่ยเสียงเบาเพราะกลัวทำให้พี่ไมน์อารมณ์เสียอีก
“ที่ไหน” เขาวางช้อนลงและเงยหน้ามามองฉันอย่างดุ ๆ
“ร้านอาหาร C ค่ะ”
“โอเคค่ะ เลิกงานเดี๋ยวพี่ไปรับนะ” ผิดคาด...เขาไม่ดุฉันแต่บอกจะมารับฉันแทน
ขอบคุณพระเจ้าพี่ไมน์นี่น่ารักที่สุดเลย
“แต่หอมเลิกดึกนะ ดึกมากด้วย”
“จะดึกแค่ไหนกันเชียว”พี่ไมน์ถามขึ้น เพราะฉันรู้สำหรับเขาถ้าดึกแค่ไหนเขาก็จะมารับฉันอยู่ดี
“ตี 7”
“เอาที่สบายใจเลยครับ” พี่ไมน์เอ่ยขึ้นและหยิกแก้มฉันอย่างมันเขียว
“ล้อเล่นน่า เลิกเกือบ ๆ ตี 1 ค่ะ ช่วงนี้ลูกค้าเยอะผู้จัดการเลยขอให้อยู่ช่วยก่อน”
“ให้ลาออกดีมั้ยเนี่ย ร้านอะไรเรื่องมากจังเลย” พี่ไมน์บ่น
