Episode 5

1212 Words
หลังจากที่ฉันกับพี่มาด์ยพากันไปทัวร์สวรรค์หลายครั้งจนพอใจ พี่มาด์ยก็พาฉันมาส่งที่คอนโดอย่างที่พี่เขาบอกฉันจริงๆ ฉันกลับมาถึงคอนโดของตัวเองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็แบกตัวเองเข้าไปภายในห้องน้ำเพื่อที่จะล้างเนื้อล้างตัวของตัวเองก่อนที่จะเดินกลับเข้ามาทิ้งตัวเองลงนอนที่ห้องนอนของตัวเองอย่างชนิดที่เรียกว่าหมสภาพเลยก็ว่าได้ ฉันนอนชนิดที่เรียกว่าเหมือนตายจนตอนนี้เวลาเลยเข้ามาถึงวันใหม่จนมาถึงเกือบเที่ยง ฉันตื่นขึ้นมาเพราะเสียงของโทรศัพท์ที่ดังไม่หยุดหย่อน “ว่า"เสียงฉันที่เอ่ยออกมาค่อนข้างงั่วเงียพอๆกับตาที่ยังไม่ลืมเลยก็ว่าได้ “คิดแต่ว่าตายไปแล้ว ตื่นขึ้นมาแล้วมามหาลัยเด๋ยวนี้เลย อาจารย์นัดสอบช่วงบ่ายเว้ย”สิ้นเสียงของมาตา มันตัดสายฉันเลย แต่คำพูดไม่กี่คำของมันทำให้ฉันตื่นขึ้นมาแบบตาสว่างเลย ฉันใช้เวลาที่อาบน้ำแต่งตัวเองนานพอสมควรก่อนที่จะเดินทางมาที่มหาลัย ช่วงบ่ายแล้วพอเดินเข้ามาที่ห้องที่เพื่อนส่งให้ อาจารยืก็เริ่มทำการสอบแล้วเรียกว่าฉันมาาไป ฉันกับเพื่อทั้งสามใช้เวลาในการสอบนานพอสมควร ก่อนที่จะเดินลงมาเจอกันที่หน้าตึกคณะ “เป็นอะไร…”ฉันเอ่ยถามเพื่อที่ไม่ยอมเดินต่อเมื่เดินมาได้ไม่กี่ก้าวเอง “ผัวใครเปล่าว่ะ"คำพูดของมาตาที่เอ่ยออกมาทำให้ฉันมองไปยังทางที่มาตามอง และความซวยของเรื่องก้เกิดขึ้นเมื่อฉันได้เห็นกับสองคนที่ทิ้งฉันไปเมื่อวานนี้ “ไม่ใช่ของแนแน่นอน…ไปได้แล้วฉันหิว”ฉันเอ่ยออกมาเพราะดุท่าทางของพี่เขาทั้งสองก็รู้แล้วว่าเขาไม่ได้มาหาฉันแน่นอน เพราะเขาไม่ได้มองมาที่ฉันแต่มองไปยังดาวคณะคนใหม่น้องปีหนึ่งที่เดินออกมาจากตึกคณะตามพวกฉัน “เอ่อจริงว่ะ… กินไหนกัน”ไผ่เอ่ยถามออกมาก่อนที่มันจะหันมามองที่หน้าของฉัน “ร้านเดิม ไปกัน”มาตาเอ่ยออกมาก่อนที่จะจับมือของฉันเดินตรงไปที่รถของไผ่ แต่ระหว่างการเดินของฉันเหมือนฉันรู้สึกว่ามีสายตาของใครมองมาที่ฉันตลอดเวลา ทำให้ฉันอดที่จะมองไปตามความรู้สึกของตัวเองและก็ประทะเข้ากับสายตาสองคู่ที่มองมาที่ฉันจริงๆ เผลอสบตาบพี่ทั้งสองคนจนทำให้ฉันรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเลย แต่เรื่องของเรามันจบไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ไงหลังจากนี้คงไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก แต่ถ้าอีกคนฉันยังจะอยากคุยด้วยอยู่ แต่ถ้าสองคนนี้ไม่เอาแน่นอน หลังจากที่ฉันทานอาหารกับเพื่อนเสร็จฉันก็เดินทางกลับมาที่คอนโดเพราะอยากพักเพราะยังไงพรุ่งนี้วันหยุดถ้าจะไปไหนค่อยไปก็ได้ “เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเทียวกันนะเว้ย”ไผ่เอ่ยออกมาเมื่อมาส่งแนถึงน้าคอนโดแล้ว “โอเคร…ไปก่อนนะ”ฉันเอ่ยออกมาก่อนที่จะขยับตัวเองเพื่อที่จะลงจากรถของไผ่ และแนก็ยืนส่งมันทั้งสองที่ขยับตัวรถเคลื่อนออกไป แต่ยังไม่ทันทีจะได้หันหลังของตัวเองกลับเข้าไปภายในคอนโด รถอีกคันก็ได้ขยับเข้ามาจอดตรงหน้าฉัน “ขึ้นรถ”กระจกลดลงมาพร้อมเสียงทั้มที๋โคตรคุ้นหุของฉัน แต่พอกระจกลดลงจนสุดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันอดที่จะตกใจไม่น้อยนะแต่ก็ไม่ได้แสดงท่าางที่ดูตกใจใส่อีกคน “จะขึ้นไปทำไมคะ เราไม่ได้สนิทกัน" “สนิท เอากันถึงพลิกถึงขิง ไม่สนิทกันส่งสัยฉันต้องทำมากกว่านี้"น้ำเสียงที่โคตรเย็นช้าของอีกคนที่แฝงไปด้วยความจริงจังของเขา ทำให้ฉันอดที่ขยับตัวเองถอยหลังหนีเขาไม่ได้ “ถ้าไม่อยากให้ฉันทำมากกว่าพูด ขึ้นมา”พี่สิบทิศแมร่งขู่ไม่หหยุดเลยอ่ะ ฉันเริ่มที่จะมองซ้ายขวาเพื่อที่จะมองดูรอบๆ ทำให้เจอกับคนรอบๆที่เริ่มมองมาที่ตัวฉันมากขึ้น ฉันถอนหายใจออกมาอย่างจำใจก่อนที่จะขยับตัวเองเพื่อที่จะเดินขึ้นไปยังรถของพี่สิบทิศที่ตอนนี้มาคนเดียว “ตอนบ่ายไม่เห็นหรือแกล้งไม่เห็น” “พี่ไม่ได้ไปหาหนูนิ…”ฉันเอ่ยออกมาโดยที่ไม่ได้มองไปยังพี่เขา เขาก็ไม่เอ่ยอะไรออกมานอกจากการที่เขานั้นนั่งเงียบและขับรถ แต่เขาไม่ได้ขับไปที่คอนดคเมื่อคืน “จะไปไหนคะ” “นั่งเงียบๆไป แล้วกินยาคุมยัง”คำพูดของพี่สิบทิศทำให้ฉันตกใจไม่น้อยที่ลืมเรื่องนี้ไปสนิทเลยก็ว่าได้ ฉันมองไปยังใบหน้าของคนที่ขับรถเหมือนต้องการจะพูดเรื่องนี้ แต่เขาไม่แม้แต่จะมองหน้าฉันเลยสักนิด ทำใหแนทำอะไรไม่ได้นอกจากการทิ้งตัวเองลงนั่งพิงเบารถอย่างเบื่อหน่าย แต่รถที่เคลื่อนที่มาได้สักพักก้เขามาจอดภายในบ้านหลังหนึ่งที่ดูหูแบบเวอร์มากเลยก้ว่าได้ พี่สิบทิศจอดรถที่ดรงจอดรถเสร็จก็ขยับตัวเองลงจากรถทันที “จะลงไหม หรือต้องให้อุ้ม”ดูพุดออกมาแต่ละอย่างคนอะไรอย่างกับมีหมาอยู่ในปากอย่างไงอย่างนั้นเลย “ค่ะ เดี๋ยวลงเดี๋ยวนี้เลย”ฉันเอ่ยออกมาอย่างนึกประชดคนตัวโตตรงนั้น ก่อนที่จะขยับตัวเองลงจากรถ แต่คนอย่างพะแพงจะยอมคนอื่นไม่ใช่อีแพงแน่นอน ฉันปิดประตูรถขอพี่สิบทิศด้วยความแรงที่เรียกว่าแรงจนเขามองหน้าฉันเลย แต่พี่เขาก็ไม่เอ่ยอะไรออกมา นอกจากการเดินเข้าไปภายในบ้านฉันเห็นแบบนั้นฉันก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากการเดินตามเขาเข้าไปภายในบ้าน อยู่กันคบเลย สายตาฉันมองไปยังผู้เป็นเพื่อนของพี่สิบทิศที่อยู่กับแนเมื่อคืนนี้ทั้งสามคนเลย “เป็นอะไรถึงกับนิ่งไปเลยหรอครับ"พี่กวินเอ่ยออกมาก่อนที่จะขยับตัวเองเดินเข้ามาหาฉัน “นี่ พี่จะทำอะไร”ฉันถามออกมาเมื่อพี่เขาเดินเข้ามาจับที่ไหล่ของฉัน พร้อมกับมืออีกข้างของพี่เขานั้นจับลงที่ก้นของฉันแล้วบีบอีก “เมื่อวานพี่ติดแข่งนิ แล้ววันนี้มีเด็กเมินอีกใช่ไหมสิบทิศ” “เมินไม่ว่ากระแทกประตูรถกูแทบพักบอกเลยกูจะกระแทกไม่ยั้งเลย”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD