ตอนที่ 4 คนแก่หัวงู
1369 Words
@ บ้านสมบูรณ์สุข
เวลา 23.40 น.
"เฮ่อ! อีกหนึ่งเดือน พ่อกับน้าพรต้องส่งเราไปเป็นนางบำเรอไอ้เจ้าหนี้คนนั้นแน่ๆ หนีไปไกลๆดีไหมวะ"
หนึ่งธิดา นอนเอามือเกยหน้าผากบ่นพึมพำ คิดไม่ตกกับเรื่องที่ได้ยินมาในวันนี้
"ถ้าหนี พวกมันอาจจะฆ่าพ่อกับน้าพร เอาไงดีเนี่ย" นอนคิดจนหัวจะระเบิด
"หึ คงจะแก่หงำเหงือกเลยสินะ ไอ้เจ้าหนี้หน้าหม้อ ไอ้เฒ่าหัวงู ฝันไปเถอะว่าคนอย่างนังฝ้ายจะยอมให้ใครมาเห็นขาอ่อนได้ง่ายๆ"
ทั้งเครียด ทั้งโมโห ทั้งหมั่นไส้ ไม่นานความเหนื่อยล้าก็พาหนึ่งธิดาเข้าสู่ห้วงนิทรา
(เอ้กอี๊เอ้กเอ๊ก)
เสียงไก่ขันยามเช้า ปลุกหญิงสาวให้ตื่น แสงสีเหลืองอ่อนๆสาดส่องผ่านม่านหน้าต่าง หญิงสาวค่อยๆลืมตา คว้ามือถือสมาร์ทโฟนราคาแพงมาดูเวลา
"เฮ่ออออ"
ถอนหายใจยาวๆ
"ถ้าพ่อไม่ไปแบกรับภาระหนี้สินที่ลุงสุบรรณ สร้างไว้ป่านนี้เราคงไม่ต้องมานั่งกลุ้มใจทุกข์ใจ ปกติทำไร่ทำสวนขายผลไม้ก็มีเงินเหลือกินเหลือใช้ ไม่ต้องไปเป็นหนี้ใครให้เขามาข่มขู่มาทวงถึงบ้าน ไปเล่นพนันก่อหนี้สร้างสิน พอพ่อตามเช็ดตามล้างให้จนหมดก็มาล้มป่วยตายจากเฮ่ออออ! "
หนึ่งธิดาบ่นถึงเรื่องราวผู้เป็นพี่ชายของพ่อที่มีศักดิ์เป็นลุงของเธอได้สร้างภาระหนี้สินไว้ รวมทั้งเอาโฉนดที่ดินพร้อมบ้านไปกู้เพื่อมาปิดหนี้และใช้รักษานายสุบรรณที่ป่วยเป็นมะเร็งและตายจากไปเมื่อ1ปีที่ผ่านมา
"อ้าวฝ้าย...ตื่นแล้วเหรอลูก ไปอาบน้ำอาบท่าแล้วมากินข้าว วันนี้น้าพรเขาทำต้มยำปลาทับทิมกับผัดคะน้ากุ้งของโปรดลูกน่ะ"
"ค่ะพ่อ" ผ่านไปสักพักหญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็เดินมาที่โต๊ะอาหารที่มีนายสมบูรณ์และนางพรนั่งรอรับประทานอาหารเช้า
"วันนี้ไม่ไปสัมภาษณ์งานหรือไปสมัครงานที่ไหนเหรอลูก"
เอ่ยถามลูกในขณะที่กำลังนั่งทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน
"ไม่ไปแล้วค่ะพ่อ ถึงไปก็สัมภาษณ์ไม่ผ่านหรือต่อให้สัมภาษณ์ผ่านก็คงไม่ได้ทำ"
หญิงสาวพูดไปทานข้าวไปพร้อมกับทำหน้าบึ้งตึง เพราะในใจรู้ดียังไงก็ต้องไปเป็นนางบำเรอขัดดอกของเจ้าหนี้บ้ากามอยู่ดี
"ทำไมคิดแบบนั้นล่ะลูก สัมภาษณ์ผ่านยังไงก็ได้ทำงานสิ"
"เอาน่าพี่สมบูรณ์อย่าไปเซ้าซี้ยัยฝ้ายให้มากเลย เดี๋ยวก็ได้งานดีๆสบายๆอาจจะรวยแบบไม่ต้องทำงานเลยก็ได้"
นางพรเอ่ยตัดบทสนทนาของสามีด้วยสีหน้ายิ้มกริ่ม
"วันนี้หนูจะไปสวนสับปะรดของป้าอุ่นนะพ่อ จะแวะไปถามอาการป้าอุ่นสักหน่อย วันก่อนเห็นแกนั่งหน้าซีดเหมือนคนไม่สบาย"
"อืม..ไปเถอะลูก"
"ป้าอุ่น ป้าอุ่นอยู่ไหมคะ"
เสียงหวานตะโกนเรียกนางอุ่นแม่ของเอิร์นเพื่อนสาวคนสนิทของเธอ
"ใครน่ะ" เสียงของนางอุ่นเอ่ยถามกลับไปพร้อมชะเง้อมองมาจากสวนสับปะรสที่อยู่ห่างจากหญิงสาวไม่ไกลนัก
"ฝ้ายเองค่ะป้าอุ่น"
"อ้าว..ฝ้ายมาๆ เข้ามาหลบแดดที่กระท่อมก่อน แดดมันร้อน เป็นสาวเป็นนางตากแดดนานๆเดี๋ยวผิวเสียดำคล้ำหมด มาเร็ว"
พูดพร้อมกับเดินนำหญิงสาวไปหลบแดดที่กระท่อม
"ป้าอุ่นป่วยหรือไงคะ ฝ้ายเห็นวันก่อนป้าอุ่นนั่งหน้าซีด ฝ้ายรีบไปสัมภาษณ์งานเลยไม่ได้แวะถามอาการ"
หญิงสาวบอกถึงตอนที่ตนขับมอเตอร์ไซค์ Honda Scoopy สีแดงคันโปรดผ่านบ้านนางอุ่น
"แดดมันร้อนน่ะฝ้าย ป้าก็เลยเวียนหัวหน้ามืดไปนั่งหน้าซีดแบบที่เอ็งเห็นนั้นแหละ แล้วได้งานหรือยัง"
"ยังเลยป้าอุ่น สัมภาษณ์ที่ไหนก็บอกว่ารอติดต่อกลับแล้วก็เงียบหายไปเลย" หญิงสาวพูดไปแสดงถึงสีหน้าน้อยใจที่ไม่ได้งานทำสักที
"แล้วเอิร์นไม่กลับมาช่วยป้าอุ่นตัดสับปะรดเหรอคะ วันหยุดยาวหลายวัน"
ถามถึงเพื่อนสาวคนสนิทที่เพิ่งจะได้งานทำเป็นผู้ช่วยทันตแพทย์ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในตัวเมือง
"เมื่อเช้าเอิร์นโทรมาบอกป้าว่าจะมา แต่ถึงมาเอิร์นก็ไม่ยอมออกจากบ้านมาตากแดดในสวนหรอก รายนั้นเขาห่วงสวยกลัวผิวเสีย"
หญิงสาวได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าขมวดคิ้ว งุนงงกับเรื่องที่ได้ยิน แดดแรงผิวเสียมันมีปัญหากับการดำเนินชีวิตขนาดเลยหรือไง ครุ่นคิดในใจ จากนั้นก็ชวนกันคุยเรื่อยเปื่อยจนถึงช่วงเย็นหญิงสาวก็ขอตัวแยกย้ายจากนางอุ่นเพื่อกลับบ้านของเธอ
@ ผับหรู KT
คาสโนว่าสามหนุ่มหล่อเหลานัดกันมาดื่มสังสรรค์คุยกันตามประสาคนโสด มีสาวๆนุ่งน้อยห่มน้อยคอยบริการข้างกาย
"เฮ้ย!..ไอ้ษาเดือนหน้ากูกับไอ้วินจะไปเที่ยวพักผ่อนที่อเมริกาตามประสาคนโสด มึงสนใจไปกับพวกกูไหมวะ เผื่อจะมีอะไรดีๆเด็ดๆแปลกใหม่ให้ระทึกหัวใจบ้าง"
กัปตัน เพื่อนสนิทของของมาเฟียหนุ่มเอ่ยชวน
"กูไปมาแล้วสองครั้ง บอกเลยว่ามึงต้องติดใจ"
มาวินเพื่อนสนิทอีกคนเอ่ยสำทับพร้อมกับยกยิ้ม
"ไม่ว่ะ เดือนหน้ากูมีอะไรดีๆรออยู หึหึ"
ตอบเพื่อนพร้อมกับพ่นปล่อยควันบุหรี่ทางปากสลับกับทางจมูก
"อะไรของมึงวะ ที่ว่าดี"
กัปตันถามด้วยท่าทีสงสัย
"ถึงเวลาก็รู้เองล่ะ" ตอบเพื่อนแล้วกระดกเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ จนหมดแก้ว
"คุณพรรษาขา ปวดเมื่อยตรงไหนไหมคะ ให้ออยนวดให้ไหมคะ"
พนักงานสาวสวยหุ่นสะบึ้มของผับ นั่งลูบไล้ ทำให้มาเฟียหนุ่มเกิดอาการเสียวกระสัน ท่อนเอ็นเริ่มขยายใหญ่
"กูเตรียมห้องเชือดสุดหรูไว้ให้ลูกค้าสายหื่นอย่างมึงทุกครั้งที่มาดื่ม"
กัปตันพูดจบก็ยักคิ้วหนึ่งข้างให้กับพรรษา อย่างรู้ใจ
"คุณพรรษาไปเถอะค่ะ ออยอยากนวดให้คุณพรรษาเต็มทนแล้วค่ะ"
หมับ! คว้าข้อมือมาเฟียหนุ่มเดินไปยังห้องที่เพื่อนรักเตรียมไว้ให้
" บ๊วบ บ๊วบ แพลบ แพลบ "
ปากเล็กกำลัง อมรูดดูดเลียไอติมแท่งใหญ่อย่างเมามันจนคับแน่นเต็มปาก
"ซี๊ดดดด..พอแล้ว สวมถุงยางแล้วขึ้นขย่ม"
มือเล็กคว้าซองถุงยางอนามัยมาฉีกอีก แล้วสวมเกาะป้องกันใส่ไอติมแท่งใหญ่ยาว ขึ้นคร่อมนั่งทับอยู่ด้านบน
"ซี๊ดดด..อ่า...." /"อ๊า...อ๊ายยย"
ขย่มเร็วแรง ปัก ปัก ปัก
"ซี๊ดดด...อ่า"/อ๊า....อร้ายยย"
"นี่ค่าแรงของเธอ ออกไปได้แล้ว"
โยนเงินจำนวนหนึ่งลงปลายเตียง หญิงสาวตาลุกวาวคว้าเงิน แต่งตัวแล้วเดินออกไป ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
" ผู้ชายอะไร หล่อรวยxxxใหญ่ เป็นบุญอีออยแล้วได้ขึ้นกระแทกแถมได้เงินดีกว่ากระแทกไอ้พวกเสี่ยแก่หัวหงอกอีกต่างหาก"
เดินพูดคนเดียวด้วยความภาคภูมิใจ
@ บ้านสมบูรณ์สุข
เวลา 22.30 น. หญิงสาวนอนเอามือก่ายหน้าผาก ไม่ต่างจากค่ำคืนที่ผ่านๆมา
"อีก20วัน ไอ้พวกเจ้าหนี้ก็จะมารับตัวฉันไปแล้วสินะ นี่ฉันจะต้องตกเป็นนางบำเรอไอ้เสี่ยแก่หงำเหงือกจริงๆหรือเนี่ย"
บ่นพึมพำซ้ำๆเดิมๆเหมือนทุกวันที่ผ่านมา
"คิดออกแล้วนังฝ้ายเอ๊ย!" กระโดดดีใจ ตะโกนในลำคอเมื่อนึกถึงแผนการอันร้ายกาจที่จะหาทางเอาตัวรอดในตอนที่ไปอยู่กับเจ้าหนี้หน้าหม้อ
"หึ แกฝันไปเถอะว่าแกจะได้เห็นขาอ่อนฉัน ไอ้เจ้าหนี้บ้ากราม ไอ้เจ้าหนี้สารเลว แกคงจะแก่หงำเหงือก ลงพุง หัวล้าน คงจะหาเมียยากจนต้องใช้ข้ออ้างให้พวกลูกหนี้ไปปรนเปรอเป็นนางบำเรอสินะ ไอ้เวรเอ๊ยคิดสภาพแล้วสมเพชว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ"
- Writer
