บทที่ [23] พ่อตาลูกเขย

1358 Words

นักเลงทั้งสองคนล้มลงไปกับพื้นโดยไม่มีทางสู้ ทำให้ชายหนุ่มนั้นหันมามองหญิงสาวที่เขาตามหามาโดยตลอด ''เนี่ยเฟยเป็นเจ้าจริงๆ ด้วย'' ก่อนที่ไป๋อิงจะพุ่งตัวเข้าไปโอบกอดร่างเล็กด้วยความคิดถึง เขากำลังลงมาจากห้องพักก็พบว่าชั้นล่างกำลังมีเรื่องกันแต่ก็ไม่สนใจนักจึงได้เดินผ่าน แต่สายตาของเขานั้นไปปะทะกับร่างเล็กที่แสนจะคุ้นเคย ''เนี่ยเฟย'' เขาเจอนางแล้ว แล้วเห็นว่ามีไอ้เวรที่ไหนไม่รู้กำลังจะรังแกนางจึงได้กระโดดเตะหน้าพวกมันออกไปอย่างแรง เนี่ยเฟยนางกำลังตกใจที่จู่ๆ เขาก็เข้ามากอดนางเช่นนี้ ไม่รู้ว่าจะตกใจที่ได้พบเขาหรือว่าเขาเข้ามากอดนางแบบนี้กันแน่ แต่ก็เหลือบไปเห็นพวกนักเลงกำลังหยิบมีดออกมาจากกระเป๋าเสื้อก่อนที่จะลุกขึ้นมาหวังจะพุ่งเข้ามาทำร้ายร่างกายชายหนุ่ม ''ท่านพี่ข้างหลัง!'' เนี่ยเฟยร้องลั่นทำให้ไป๋อิงนั้นไหวตัวทันแต่ก็โดนมีดบาดที่แขนนิดเดียวก่อนที่จะมี ชายชุดดำเข้ามาจัดการกับนักเลงทั้ง

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD