''เว่ยเวยเจ้านั่งรอพ่อตรงนี้ก่อนเถิด ประเดี๋ยวพ่อจะไปซื้อน้ำมาให้'' เว่ยเสี่ยวเฉินเอ่ยบอกบุตรสาวก่อนที่จะรีบเดินไปซื้อน้ำมาให้ เขากลัวว่านางจะเหนื่อยเกินไป
''เจ้าค่ะ''
หญิงสาวนั่งอยู่ของมุมหนึ่ง สองข้างทางนั้นมีเก้าอี้ให้สำหรับผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาได้พักเหนื่อยเช่นเดียวกับนาง นางนั่งชมการแสดงที่กำลังดำเนินการอยู่เป็นการแสดงเกี่ยวกับ เทพทั้งสององค์ลงมาปลูกดอกไม้บุปผาสีทองด้วยกันบนโลกมนุษย์ เพื่อแสดงความรักซึ่งกันและกัน แต่เหตุใดนางถึงรู้สึกคุ้นเคยกับเรื่องแบบนี้กันนะ
ผู้คนแถวนั้นเริ่มส่งเสียงดังเงียบลงอย่างรวดเร็วเมื่อการแสดงกำลังเริ่มดำเนินไปอย่างเข้มข้น เนี่ยเฟยถอนหายใจและเริ่มที่จะจดจ่ออยู่กับการแสดงข้างหน้า
''เว่ยเวย'' หลักจากนั้นไม่นานเว่ยเสี่ยวเฉินที่กลับมาจากไปซื้อน้ำมาให้บุตรสาวก่อนที่จะค่อยๆ นั่งลงข้างๆ พลางมองไปที่การแสดง
''สนุกหรือไม่''
''สนุกเจ้าค่ะ ดูเทพทั้งสององค์คนรั
