จาร์กัวหรี่ตามองเจ้านายเดินเข้ามาในห้องทำงานก็ต้องขมวดคิ้ว นอกจากจะมาทำงานสายในรอบ 2 ปี เจ้านายเขายิ่งกว่าหมีแพนด้าขอบตาดำเหมือนคนอดหลับอดนอนมาทั้งคืน คนที่ไม่เคยขาดประชุม ไม่เคยขาดการติดต่อจนเขาได้เข้าประชุมแทน ทั้งหมดที่พูดมาวันนี้มันเกิดขึ้นแล้ว “กาแฟดำเข้ม ๆ หน่อย” เฮยหลงทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้ยกนิ้วขึ้นมาคลึงขมับตัวเอง เขาไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลย จาร์กัวพยักหน้ารับหมุนตัวออกไปจากห้อง ไม่นับก็กลับเข้ามาพร้อมกาแฟดำเข้ม ๆ ต่อให้กินกาแฟขมแค่ไหนมันก็ไม่ขมเท่าตื่นนอนมากลายเป็นคนไม่มีเมียแล้วหรอกนาย “นายเป็นอะไรครับ ต้องจองโรงพยาบาลไหม?” จังก้าเดินเข้ามาใหม่ต้องบอกตะลึงในสภาพเจ้านายตัวเอง ใต้ตาดำ นัยน์ตาแดงก่ำ หน้าหมองคล้ำ อย่างกับคนโดนของ “จองโลงให้มึงดีไหม?” เฮยหลงตวัดสายตาดุ ๆ ไปมองมือซ้ายตัวเอง “ผมเกรงใจครับนาย คุณเพียงแสนจองทริปไปเที่ยวพักผ่อนสบายใจเฉิบ เห็นว่ามีเงินฝากในธนาคารห