จากลา
☆☆☆>>>>♡
‘พรุ่งนี้แล้วซินะที่ต้องออกจากโรงพยาบาล’
ตลอดเวลาที่อยู่ที่โรงพยาบาล ยิมเฝ้ารอใครคนหนึ่งมาตลอด เฝ้ารออย่างมีความหวัง หวังว่าเขาจะมาเยี่ยมตัวเองซักครั้งแต่ก็ไม่มีเลย ทุกครั้งที่มีเสียงเปิดประตูเข้ามา ยิมหวังว่าจะเป็นเดม่อนที่เป็นคนเปิดเข้ามาแต่ก็ไม่เคยมีเลย นอกจากมีแค่พยาบาลและไม้กล้าเท่านั้น ที่เป็นคนปิดเปิดประตูบานนั้น
กี่คืนแล้วที่ยิมต้องนอนคิดถึงเขาตลอดเวลา ยิ่งรู้ว่าต้องจากกันไกล ไม่รู้ว่าจะได้เจอเดม่อนอีกเมื่อไหร่ ยิมแค่อยากจะเจอหน้าเดม่อน ผู้ชายที่เป็นรักแรก และคนที่อยู่ในใจของเขาตลอดเวลา ไม่ได้อยากล่ำลา ไม่อยากให้อีกคนรู้ว่าเขากำลังจะไป แค่อยากเห็นในมุมของยิม เพียงแค่ได้จดจำภาพของอีกคนให้ตราตรึงอยู่ในใจของยิม เผื่อวันเวลาผ่านไป ภาพนั้นจะยังคงชัดเจนในความรู้สึกของยิมต่อไป
ยิมนอนคิดอะไรเพลิน ๆ สิ่งที่ห้ามไม่ได้คือน้ำตา ทั้งที่พยายามบอกตัวเองมาตลอดว่าต้อ
