เช้าวันต่อมา
แสงแดดสาดส่องผ่านเข้ามากระทบร่างของทั้งสองที่นอนเปลือยเปล่าอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา
วันนี้คงเป็นวันแรกมั้งที่ตื่นมา แล้วเจอเขานอนอยู่ข้างกายแบบไม่รีบออกไปไหน เพราะเขายังหลับสนิทอยู่ ..หรือคงเพราะเดินทางมาเหนื่อย
ใบหน้างามมองชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีจนเพลิน พอดวงตาคมคู่นั้นเปิดขึ้น เธอก็รีบหลบสายตา ..บ้าไปแล้วมองอะไรเขาขนาดนั้น แอบตำหนิตัวเอง เพราะรู้สึกอายที่ถูกจับได้
ร่างบางยันกายลุกขึ้น แต่ก็ถูกมือหนาคว้าให้ลงมาที่เตียงอีกครั้ง
"ปล่อยค่ะ..สายแล้ว"
"สายแล้วจะไปไหน" จมูกคมสันฝังลงที่ซอกคอระหงทันทีที่พูดจบ
"คุณไม่ออกไปทำงานเหรอ" ที่ดึงเอาเรื่องงานของเขามาพูด เพราะไม่รู้ว่าจะบอกยังไง ว่าเธอต้องรีบออกไปเปิดร้านช่วยป้า
"วันนี้ไม่ไป" เขาพูดทั้งๆ ที่ใบหน้าก็ยังนัวเนียอยู่บนผิวกายอันหอมละมุน
"แต่ฉัน.." เขาไม่ไปแต่ฉันต้องไปนี่ ..ได้แต่คิดไม่กล้าพูดออกมา
ชายหนุ่มใช้เวลาซุกไซร้
