เธอที่กลับมา

2739 Words
​ ท่ามกลางอุณหภูมิหนาวเย็นภายในหอพักหรูขนาดหนึ่งห้องนอน ปรากฏร่างชายหญิงสองร่างกำลังนอนทอดกายอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนหนา กลิ่นหอมหวานคล้ายวนิลลาที่คุ้นเคยอวลเข้าจมูกชายหนุ่มพาให้หวนนึกถึงช่วงที่ตัวเขามาที่นี่บ่อยๆ หอของแคลร์ ด้วยความที่เธอเรียนในมหา’ ลัยที่ไม่ไกลจากที่เขาเรียนมากนัก และหอของเธอก็เป็นหอนอกอยู่ใกล้มหาวิทยาลัย ช่วงก่อนเขาจึงมีเวลามาหาหญิงสาวและมานอนที่นี่อยู่บ่อยๆ แต่นั่นมันก็เป็นอดีตไปแล้ว เพราะหลังจากที่ได้เคลียร์กันครั้งใหญ่แมทธิวก็ตัดสินใจว่าจะไม่อยู่ตรงนั้นอีก เขาไม่ได้มาหาเธอเลยมาเป็นเดือนแล้ว จนกระทั่งได้ไปเจอกับแคลร์ที่ร้านเหล้าเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ดวงตาคมเหลือบมองหญิงสาวผิวเข้มข้างกาย ใบหน้าจิ้มลิ้มเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้และเปลือกตาที่ประดับไปด้วยขนตางอนหนายังปิดสนิท มือของเธอวางบนหมอนข้างหนึ่งวางบนต้นแขนของเขาข้างหนึ่งเหมือนกลัวว่าเขาจะทิ้งไปไหน แต่จริงๆ มันก็แค่เหมือน มองไปแล้วก็ได้แต่คิดถึงช่วงเวลาที่พาเธอมาส่งที่ห้อง ตอนแรกแมทธิวคิดว่าจะกลับเลยทันที แต่พอแคลร์เอ่ยปากขอร้องทั้งน้ำตาให้นอนค้างที่นี่ ตัวเขาก็โง่พอที่จะใจอ่อนตอบตกลงไปอย่างง่ายดาย ช่วงก่อนนอนความสัมพันธ์ทางกายของเราเกือบจะเกิดขึ้นเหมือนอย่างหลายครั้งที่เธอเรียกหา ทว่าครั้งนี้แมทธิวเป็นคนหยุดทั้งหมดตั้งแต่แรก และบอกหญิงไปตามตรงว่าไม่อยากให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นระหว่างเราอีกแล้ว แม้ว่าตอนนี้เขาจะยังไม่ได้มีใคร พี่โมนาเองก็เพิ่งเจอและแค่มีช่องทางติดต่อกัน จะออกหัวออกก็ยังไม่มีใครรู้ แต่สิ่งที่ชายหนุ่มรู้แน่ๆ เลยก็คือเรื่องเขาไม่ควรมีเซ็กซ์กับแคลร์อีก ไม่อย่างนั้นคงหลงมัวเมาไม่เลิกรา แต่ต่อให้จะไม่ได้มีอะไรกันแมทธิวก็ยังด่าตัวเองเสียงขรมอยู่ดี ที่พอเห็นเธอร้องไห้ก็ใจอ่อนยวบ ยอมละทิ้งความตั้งใจที่มีมาทั้งหมดหลายวัน ทรยศเพื่อนที่อุตส่าห์พามาเปิดหูเปิดตาให้คลายเศร้า พอคิดมาถึงตรงนี้ชายหนุ่มก็หันไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ข้างตัวมาเปิด มือกดเข้าแชทของคนที่นึกถึงก่อนจะพบว่าเธอไม่ได้ตอบอะไรมา ข้อความสุดท้ายคือสติ้กเกอร์ที่เขาส่งไป เพราะอย่างนั้นนิ้วเรียวจึงกดเข้าไปดูรูปโปรไฟล์ของหญิงสาว พี่โมนาคนสวย การนึกถึงความหวังดีของเพื่อนไปพร้อมๆ กับได้มองหน้าเธอไปทำให้หัวใจของแมทธิวเข้มแข็งขึ้นอย่างน่าประหลาด จะบอกว่าเขามันสารเลวก็ได้ แต่ยอมรับตามตรงว่าพี่โมนาทำให้ลืมความรักอันเจ็บปวดที่ให้แคลร์ไปเลย แค่เพียงมองหน้าเธอผ่านรูปภาพ เขาอยากส่งข้อความไป อยากโทรหาเธอ อยากหนีจากความรู้สึกนี้ไปหาเธอเลยด้วยซ้ำ หากไม่ติดว่าเวลานี้มันดึกเกินกว่าที่เขาจะทำอะไรแบบนั้น สุดท้ายแล้วชายหนุ่มจึงปลงในใจแล้วกดล็อกหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะวางมันลงบนแผ่นอก ดวงตาเรียวมองเพดานสีขาวในแสงอันน้อยนิดอย่างใช้ความคิด พอมาได้สติเข้าจริงๆ แมทธิวก็คิดได้ว่าตัวเองควรออกไปนอนข้างนอกหรือไม่ก็กลับหอตัวเอง ในเมื่อใจแข็งพอที่จะปฏิเสธร่างกายหอมๆ นุ่มๆ ของเธอ ทั้งที่เรื่องจริงต้องการแทบตายไปแล้ว เขาก็ควรอยู่ไกลแคลร์ให้มากที่สุด ครืด! ทว่ายามที่กำลังตัดสินใจจู่ๆ โทรศัพท์ของหญิงสาวที่ชาจแบตอยู่บนหัวเตียงก็สั่นครืด แมทธิวหันขวับไปที่ต้นทางเสียงทันทีเพราะมันวางอยู่บนหัวนอนของเขาเนื่องจากปลั๊กไฟอยู่ฝั่งนี้ ด้านแคลร์นั้นไม่ได้ตื่นขึ้นมาแต่อย่างใด เธอยังคงหลับลึกและหายใจสม่ำเสมอ สาบานว่าเขาไม่ได้ตั้งใจมองเลยแม้แต่น้อย แต่แจ้งเตือนที่เด้งขึ้นมาตอนที่หน้าจอสว่างวาบนั้นเป็นจังหวะเดียวกับที่สายตาของเขาซัดไป มันคือแจ้งเตือนของแอปพลิเคชันไลน์โดยคนที่เธอเคยบอกกับเขาว่าบล็อกไปสักพักแล้ว หรือที่จริงอาจจะไม่เคยบล็อกเลย ดีน แฟนเก่าของแคลร์ ‘I love you my baby girl’[1] ‘I am sorry for everything I did but I know that the feelings you have for me are much stronger than the feelings you have for him’ [2] ‘Please babe. Give me another chance.’[3] เป็นเรื่องปกติที่แฟนเก่าซึ่งอยากกลับมาในความสัมพันธ์จะอยากส่งข้อความแบบนี้มาง้อ แต่เนื้อความที่อ่านกลับทำให้แมทธิวรู้สึกได้ถึงอะไรแปลกๆ บางอย่าง คนที่ดีนพูดถึงเป็นเขาแน่ๆ แล้วอีกฝ่ายรู้ได้อย่างไรว่าเขาอยู่กับแคลร์ในคืนนี้ จะว่าเห็นโดยบังเอิญแต่บทสนทนามันก็ยังดูเหมือนจะมีอะไรก่อนหน้านี้อยู่ดี แม้จะรู้สึกว่ามันเสียมารยาทมากที่เขาจะไปยุ่มย่ามกับโทรศัพท์ของเธอ แต่สุดท้ายความอยากรู้ก็ทำให้แมทธิวพ่ายแพ้ ต้องโทษความตาไวที่เขาดันไปเห็นตอนแคลร์ปลดล็อกโทรศัพท์ก่อนนอนพอดี และก็ต้องโทษไอคิวที่สูงกับทุกอย่างยกเว้นเรื่องผู้หญิง ซึ่งทำให้เขาเดาได้ว่าพาสเวิร์ดของเธอคืออะไรเพียงแค่มองปราดเดียว ดวงตาเรียวของชายหนุ่มชาวจีน-อเมริกันเหลือบมองหญิงสาวเจ้าของห้องที่กำลังหลับสนิทอยู่อีกครั้ง ก่อนที่มือใหญ่จะเอื้อมไปแตะสัมผัสหน้าจอ จัดการกรอกรหัสที่เดาเอาไว้แล้วกดเข้าไปในแชทของดีน สายตาคมกริบกวาดอ่านข้อความภาษาอังกฤษล้วน ที่เหมือนจะสานต่อกันมาตั้งแต่เมื่อช่วงประมาณตีหนึ่งที่เขาพาแคลร์กลับหอ ทว่าเมื่ออ่านข้อความทั้งหมดที่ทั้งคู่ส่งหากัน จู่ๆ ชายหนุ่มก็ตัดสินใจอะไรบางอย่างได้ ยิ่งได้เห็นข้อความสุดท้ายที่ดีนเพิ่งส่งมาข้อความล่าสุดเขายิ่งไม่ลังเล ร่างสูงใหญ่ลงจากเตียงอย่างเงียบเชียบก่อนจะเปิดประตูออกไปที่ห้องนั่งเล่น เขาไม่แม้แต่จะหยุดนั่งบนโซฟาด้วยซ้ำแต่กลับเลือกที่จะเดินไปสวมรองเท้า แล้วออกจากห้องของเธอไปโดยไม่คิดหันหลังกลับ แมทธิวเดินลงจากตึกอย่างรวดเร็วทว่าเขากลับไม่ขับรถออกมาในทันที แต่ชายหนุ่มยังเลือกที่จะติดเครื่องและนั่งอยู่ในรถ ซึ่งจอดอยู่หน้าทางเข้าหอพักของแคลร์ ในหัวนึกถึงข้อความของสองคนนั้นที่ตัวเองเพิ่งไปถือวิสาสะเปิดอ่านมา ‘ที่ลงสตอรี่นั่นไอ้แมทธิวใช่ไหม พามันขึ้นห้องอีกแล้วเหรอแคลร์’ ‘แล้วเธอเกี่ยวอะไรด้วยวะ เราจะพาใครขึ้นห้องมันก็เรื่องของเรา’ ‘แม่ง ทำไมต้องทำให้โมโหด้วยวะแคลร์’ ‘ก็โมโหไปสิใครสน ทิ้งเราไปเองก็ไม่มีสิทธิ์มาไม่พอใจนะ’ ‘เธอตั้งใจประชดเราเหรอ เพราะเธอเป็นแบบนี้ไงแคลร์เราถึงต้องเลิกกัน’ ‘อย่ามาโทษแต่เราเลย เธอล่ะดีนักเหรอ อีกอย่างคิดว่านอกจากเธอแล้วเราจะไม่มีใครเอาหรือไง จะบอกให้ว่าแมทธิวพร้อมอ้าแขนรับเราเสมอ เธอเทียบอะไรเขาไม่ได้เลยสักนิดด้วยซ้ำ’ ‘ไอ้แมทธิวมันก็แค่เอเชียนโง่ๆ ที่ยอมให้เธอหลอกเพราะคิดว่าแบล็กเลิร์ลอย่างเธอจะชอบมันเท่านั้นแหละ ถ้ามันดีจริงมันรู้ตั้งนานแล้วว่าเธอไม่มีวันตัดใจจากเราได้’ ‘อย่ามาพูดถึงแมทธิวแบบนั้น แล้วก็กรุณาอย่าสำคัญตัว’ ‘ทิ้งมันซะแคลร์ ไล่มันกลับบ้านไป เธอต้องพูดต่อหน้าเราว่ารักมันมากกว่าเราถึงจะยอม’ ‘แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรมาไม่ยอมวะ เธอก็แค่เสียดายเรา กี่ครั้งแล้วที่ทิ้งเราไปยังคิดว่าตัวเองจะมีสิทธิ์อะไรอีก’ ‘คิดว่าเราไม่รู้เหรอแคลร์ว่าไทป์ผู้ชายที่เธอชอบเป็นแบบไหน เธอก็แค่อยากได้ความสนใจจากเรา เพราะงั้นไล่ไอ้เอเชียนหน้าหมากลับไปซะ เราจะไม่บอกซ้ำนะ’ ‘เราเอากับเขาแล้ว เหมือนที่เธอทำมาตลอดไง’ ‘โอเคๆ มันก็ไม่ผิดถ้าเธอจะทำแบบนั้นเพราะตอนนี้เราก็ไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่ไล่มันกลับได้ไหม เราจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้’ ‘ไม่ มันดึกแล้ว’ ‘รักมันเหรอแคลร์ ตอบในนี้ก็ได้ ตอบมาว่าเธอรักมันหรือเปล่า’ หลังจากคำถามนั้นที่ดีนส่งมา น่าเศร้าเหลือเกินที่แคลร์ทิ้งช่วงไปนานกว่าห้านาทีก่อนจะตอบว่าใช่ ต่อเป็นคนที่โง่ที่สุดยังมองออกเลยว่าเธอกำลังโกหก เพราะแบบนั้นดีนถึงได้ยังมั่นใจมากพอที่จะงอนง้อเธอต่อ ทำทุกวิถีทางที่จะปั่นหัวและแย่งแคลร์กลับไปให้ได้ ข้อความบาดตาพวกนั้นยังเสียดแทงลึกเข้าไปในหัวใจของแมทธิว หลังจากที่ทะเลาะและโดนแคลร์ด่าอย่างแรงไป สุดท้ายบทสนทนาของทั้งสองคนก็มาถึงตอนที่ดีนขอโอกาสเป็นครั้งที่ล้าน ทุกอย่างเป็นไปตามสูตร มันบอกเธอว่าผู้หญิงมากหน้าหลายตาที่คั่วอยู่ในตอนนี้ไม่มีใครดีเท่าแคลร์เลยสักคน เธอเป็นผู้หญิงที่ดีที่สุดในชีวิตมัน ชายหนุ่มไม่รู้ว่าแคลร์ได้อ่านข้อความนี้หรือไม่ แต่ก็ฉลาดพอที่จะมองออกว่าเหตุผลที่เธอพาเขามาที่ห้องก็เพื่อให้บทสนทนาเหล่านั้นมันเกิดขึ้น ไม่อย่างนั้นแคลร์คงไม่แอบถ่ายเขาลงสตอรี่ทันทีที่มาถึง และคงไม่ต่อบทสนทนากับดีนเสียยืดยาว คนจะไม่เอาแล้วคงไม่มาเสียเวลาคุยแบบนี้ นอกเสียจากว่าจะยังรักอยู่ “โง่เหมือนควายเลยไอ้แมท” เสียงด่านั้นเบาหวิวราวกับจะหายวับเข้าไปในลำคอ ดวงตาเรียวคมมองตรงไปที่ตึกของหอพักที่ตนเพิ่งจะเดินลงมาก่อนยกโทรศัพท์เครื่องบางขึ้นมาดู ไม่มีวี่แววของแคลร์ ไม่มีกระทั่งสายโทรเข้าหรือข้อความจากเธอ แมทธิวเดาว่าหญิงสาวอาจจะกำลังหลับอยู่เพราะตอนนี้ก็เพิ่งจะเป็นเวลาตีห้า แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าเธออาจจะตื่นตั้งแต่ที่เขาออกมา แค่บรรลุเป้าหมายแล้วเลยจำเป็นต้องตาม แมทธิวตอบตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำว่าทำไมตัวเองถึงยังนั่งอยู่แบบนี้แทนที่จะขับรถกลับไปนอนที่คอนโด ทำไมไม่ออกจากสถานที่ซึ่งพาให้ช้ำใจแบบนี้ไปสักที แต่จนแล้วจนรอดเขาก็ยังนั่งอยู่แบบนั้นจนเวลาล่วงเลยไปถึงหกโมงกว่าเกือบเจ็ดโมงเช้า ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะข้อความที่ดีนส่งมาล่าสุด ข้อความสุดท้ายมันบอกแคลร์ว่ายังไม่ไล่เขาไปตอนกลางคืนก็ได้ แต่ตอนเช้าหลังจากที่เขากลับไปแล้วมันจะมาหาเธอ ถ้าแคลร์ตัดสินใจว่าจะให้โอกาสมันก็ลงมารับ แต่ถ้าไม่มันก็จะยอมกลับไม่มาเซ้าซี้อีก อาจเป็นเพราะเขาได้อ่านข้อความนั้น เขาจึงอยากนั่งรอเพื่อพิสูจน์อะไรบางอย่างที่รู้ดีอยู่เต็มอกว่าไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับชีวิต แต่อย่างน้อยเขาก็หวังเอาไว้ว่ามันจะทำให้ตัวเองหายโง่ขึ้นมา ชายหนุ่มก้มมองเวลาบนหน้าปัดนาฬิกาข้อมืออีกครั้ง ตั้งใจว่าหากถึงเวลาแปดโมงแล้วยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเขาจะกลับแล้วจะไม่ทำตัวโง่อย่างการใจอ่อนมากับแคลร์แบบนี้อีก ทว่ายามที่เงยขึ้นมาเขากลับได้เห็นในสิ่งที่ทำให้ข้อสงสัยในใจเป็นความจริง บิ๊กไบค์ BMW สีดำสนิทคันใหญ่เคลื่อนเข้ามาจอดในลานจอดรถด้านหน้าตึกหอพัก ชายหนุ่มลูกครึ่งผิวดำผสมผิวขาวที่มักเรียกตัวเองว่าไลท์สกินถอดหมวกกันน็อคลูกใหญ่ออก ก่อนจะลงจากรถแล้วเดินอาดๆ ไปยืนที่หน้าประตูทางเข้า มือกดโทรศัพท์ยิกๆ ทันทีที่เห็นดีนสิ่งแรกที่ย้อนเข้ามาในหัวของแมทธิวคือข้อความที่ว่ามันจะมาหาแคลร์หลังจากที่เขากลับ เขาพอจะรู้นิสัยของดีนดีเพราะเคยปะทะกันอยู่ครั้งหนึ่งตอนที่มันมารังควานแคลร์ ไอ้เวรนี่มันไม่ได้แน่จริงอะไรขนาดนั้น ต่อให้ตัวใหญ่กว่าแต่ฝีมือของมันสู้เขาที่รู้ศิลปะการต่อสู้ไม่ได้ หลังจากนั้นมันก็หลีกเลี่ยงการปะทะกับเขามาตลอดแล้วใช้วิธีปั่นหัวผู้หญิงแทน การที่จะกล้ามาแบบนี้ก็ต้องมั่นใจแล้วว่าเขาไม่อยู่จริงๆ คำถามแรกที่อยู่ในหัวของแมทธิวคือดีนรู้ได้อย่างไรว่าเขาไม่ได้อยู่ในห้องแล้ว ทว่าไม่ถึงสองวินาทีเขาก็ตอบคำถามของตัวเองได้เป็นอย่างดี มันไม่มีทางรู้นอกจากเสียว่าแคลร์จะเป็นคนบอก หลังจากที่ตอบตัวเองไปแบบนั้น สายตาก็พลันเคลื่อนจากแผ่นหลังกว้างของดีนไปที่ใบหน้าจิ้มลิ้มของหญิงสาวในคำตอบซึ่งยืนอยู่อีกฝั่งของประตู เธอกดปุ่มเปิดประตูทางเข้าให้มันแล้วทั้งสองคนก็เดินเข้าไปด้านในด้วยกัน โดยมีเขาที่เธอเพิ่งจะขอร้องว่าอย่าทิ้งกันไปกันนั่งมองอยู่ตรงนี้ “โง่ยิ่งกว่าควายเสียอีก” แมทธิวหัวเราะในลำคอให้กับความโง่งมของตัวเอง ที่แม้รู้ดีแก่ใจแต่ก็ยังเลือกทรยศความหวังดีของเพื่อนทุกคนเพียงแค่เห็นน้ำตาของเธอ สุดท้ายแล้วก็ยังเป็นได้แค่ตัวสำรอง บางทีดีนอาจพูดถูกเรื่องที่ว่าเธอไม่วันตัดใจจากมันได้ ที่เลือกเขาตอนนั้นต่อให้แมทธิวยอมปิดหูปิดตาคบจริง แต่หากดีนเรียกหาเธอก็คงไม่ลังเลเลยสักนิดที่จะกลับไปหามัน ครืด ครืด ครืด ทว่าในยามที่แมทธิวกำลังก่นด่าความสิ้นคิดของตัวเอง และกำลังจะขับรถออกไปให้พ้นจากสถานที่บาดใจ จู่ๆ โทรศัพท์เครื่องบางก็สั่นครืด หน้าจอสว่างวาบขึ้นชื่อว่าเดโคเป็นคนโทรเข้ามา ชายหนุ่มขมวดคิ้วฉับอย่างแปลกใจขณะที่สไลด์หน้าจอกดรับสาย ทำไมเพื่อนสนิทของเขาถึงโทรมาเช้าขนาดนี้ เมื่อคืนก็รับรู้แล้วนี่ว่าเขากลับกับแคลร์ หรือจะโทรมาตามไม่ให้อยู่นานเกินไป “ว่า” ‘มึงมาด่วนเลยแมท ไอ้มิณทร์โดนกระทืบตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล’ แต่ประโยคแรกทีลอดผ่านสายมาก็พาลให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วฉับ “อะไรนะ ใครทำมัน’ ‘ลูกของผู้หญิงที่มันมาวันไนท์ มึงรีบมาเถอะ เดี๋ยวกูจะโทรไปบอกไอ้เหรินด้วย’ “เออๆ เดี๋ยวกูรีบไป” แม้จะไม่ได้เข้าใจนักแต่พออีกฝ่ายบอกมาแบบนั้นเขาก็ได้แต่เออออไปด้วย ดวงตาเรียวมองหน้าจอที่สายตัดไปเมื่อวินาทีที่แล้วนิ่งอยู่ชั่วครู่ ความสับสนทำให้ลืมเรื่องของแคลร์เลือนรางไปจากความรู้สึกของเขา เรียกได้ว่าลืมนึกถึงไปเลยชั่วขณะ เมื่อกี้เดโคบอกว่ามิณทร์โดนลูกของผู้หญิงที่ไปวันไนท์สแตนกระทืบอย่างนั้นเหรอ เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นได้ยังไงกัน ​
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD