วันต่อมา
09:00
Rrr Rrr Rrr
"อื้อออ" เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ คนที่นอนอยู่ด้วยความอ่อนเพลีย ก็กำลังควานมือหาโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะข้างเตียง แต่ก็โดนแขนใหญ่ของใครบางคนกอดไว้อยู่ เธอก็ค่อย ๆ แกะออก เมื่อหลุดพ้นจากพันธนาการแล้วเธอก็รีบรับโทรศัพท์ในทันที
"ว่าไงฉัตร"
(ฉัตร : สวัสดีค่ะคุณหงส์ ขอโทษที่รบกวนวันหยุดนะคะ พอดีคุณวีกำลังจะบินไปต่างประเทศพรุ่งนี้เช้า และมีเวลาคุยงานกับคุณหงส์แค่ตอนค่ำนี้ คุณหงส์สะดวกไหมคะ)
"คืนนี้เลยเหรอ" หญิงสาวชั่งใจอยู่สักพัก
คุณวีคนนี้คือเจ้าของบริษัทจิวเอลรีชื่อดัง ทั้งเขายังเป็นที่ปรึกษาให้เธอด้วย เนื่องจากแบบที่สำคัญของเธอถูกขโมยไป และเธอก็ต้องการแบบใหม่มาแทนโดยเร็วที่สุด เพื่อแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าไปก่อน เพราะอีกไม่กี่เดือน งานแสดงทองคำรูปพรรณก็จะถูกจัดขึ้นแล้ว
(ฉัตร : ค่ะคุณหงส์ ถ้าไม่คุยรอบนี้คุณวีจะกลับมาอีกทีเกือบสิ้นเดือนเลยค่ะ)
"โอเค เดี๋ยวตอนเย็น
