“น้ำผึ้งครับ เดี๋ยวเราต้องไปดูโลเคชันที่คุณกับคุณวิเสนอผมไว้นะครับ ผมเลือกมาสองสามที่แล้ว”
อัคคีโทรศัพท์สั่งงานเลขาสาวแต่เช้า
“รับทราบค่ะ”
“ออ เอาเสื้อผ้าไปสักสองสามชุดนะครับ เราจะค้างกันหนึ่งคืน ขอไปดูแต่ละไร่ให้ละเอียดหน่อย อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันที่ล็อบบี้เลยนะครับ”
“ได้ค่ะ”
แม้ใจจะแอบกังวล แต่ในการออกนอกพื้นที่แต่ละครั้ง ไม่ว่าจะใกล้ไกล เขามักจะมีชลธีตามไปดูแลด้วยเสมอ เธอจึงเบาใจลงไปได้บ้างว่าไม่ได้ไปกับเขาสองต่อสองแน่
เมื่อลงมาถึงล็อบบี้กลับปราศจากเงาของชลธีที่ปกติหากจะต้องไปทำงานนอกสถานที่เขาจะมารับเจ้านายของเขาเสมอ จึงมองไปรอบๆ เพื่อมองหาชายหนุ่มอีกครั้ง
“มองหานายชลเหรอ”
เหมือนมานั่งอยู่กลางใจ จนเธอนึกค่อนขอด
“ค่ะ คุณชลยังไม่มาหรอคะ”
“งานนี้เราไปกันแค่สองคนครับ ผมให้นายชลอยู่ประสานงานทางนี้แทนผม”
“อ้าว เอ่อ จะดีหรือคะ”
เธอกังวลเพิ่มขึ้นมาอีกนิดหนึ่ง
“ทำไมครับ คุณมีปัญ
