พูดถึงโรสิตา ชลธีก็อยากจะเบะปากมองบนใส่ ผู้หญิงอะไรวิ่งไล่ตามผู้ชายขนาดนี้ เขาเห็นตลอดในสิ่งที่เธอทอดสะพานให้เจ้านายเขา เธอแทบจะดึงเจ้านายเขาเข้าห้องไปกินหัวกินหางกินกลางตลอดตัวมาหลายรอบ นี่ถ้าเจ้านายเขาไม่มีคุณน้ำผึ้งในหัวใจ คงตกหลุมผู้หญิงคนนี้ไปแล้ว ผู้หญิงอะไร สวยแต่รูปจูบไม่หอมเลยซักนิด
“นายคอยจับตาดูเธอไว้ทุกฝีก้าวละกัน มีอะไรไม่ชอบมาพากล นายจัดการได้เลย”
“ครับ ผมจะจับตาดูเธอไม่ให้คลาดสายตาเลย”
เขามาดหมายไว้ในใจ หากเธอทำอะไรล้ำเส้นเจ้านายเขามากไป คงต้องจัดการให้เข็ดหลาบ และรู้สึกสังหรณ์ใจอย่างไรพิกล ว่าคนอย่างคุณหนูโรสิตา ไม่หยุดอยู่แค่นี้แน่ๆ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก พูดยังไม่ทันจบประโยคดี เสียงเคาะประตูห้องที่ชายหนุ่มทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่นั้นก็ดังขึ้น พร้อมๆ กับเสียงหวานเอ่ยทักทาย
“คุณไฟคะ โรสมาชวนคุณไปทานข้าวค่ะ”
มาแล้วลูกจ๋า โรสิตาที่หนูไม่อยากได้
แล้วทั้งสามคนก็ไปทานข้าวด้วยก
