คอนโดหรูกลางกรุง
“กลับมานี่เลยอีเด็กเวร” ภูมิภัครที่เปลือยท่อนบนและท่อนล่าง พยายามวิ่งจับเด็กที่เขาซื้อมาอยู่รอบเตียง
เขาให้คนหาเด็กให้ และคนๆนั้นก็รับเงินไปแล้ว จากนั้นก็ส่งยัยเด็กหน้าสวยนี่มาให้ เขาจึงบังคับลากมาที่คอนโด แต่พอจะทำ เด็กนี่แม่งกลับเล่นตัว ไม่เหมือนที่คุยกับเอเย่นตอนแรกเลยสักนิด
“พี่ค่ะ หนูไม่ได้ขาย มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด พี่ปล่อยหนูไปเถอะค่ะ” เวนิช เอ่ยข้อร้อง ร่างสูงเปลือยเปล่า เธอไม่มีเวลาได้อาย เพราะเอาแต่หลบหนีเขา ตั้งแต่ถูกลากขึ้นรถมาได้ จนถึงตอนนี้
“แต่เพื่อนมึง เอาเงินกูไปแล้ว พวกมึงสุมหัวกันหลอกกูรึเปล่าวะ” ภูมิภัครที่เมามาย เดินย่างเท้าเข้าไปหาคนที่หลบอยู่อีกด้านของเตียงช้าๆ
“ไม่ใช่นะคะ หนูไม่รู้เรื่อง พี่ปล่อยหนูไปเถอะค่ะ” มือเล็กยกขึ้นไหว้ หวังจะอ้อนวอนคนเมาตรงหน้าให้ปล่อยเธอไป แต่ใบหน้าหล่อเหลากลับส่งยิ้มมาให้ ยิ้มที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยัน
“ปล่อยมึ
