คบจริงจัง NC

2612 Words
“ถอดนะวา” แค่บอกไม่ได้ขออนุญาติ นิ่วเรียวยาวเกี่ยวปราการชิ้นสุดท้าย ออกไปอย่างรวดเร็ว และมือหนาก็กลับมาอ้อยอิ่งที่จุดเดิมอย่างรวดเร็วเช่นกัน “อ๊ะ ฮือ” ร่างเปลือยเปล่า ยกตัวขึ้นมองสิ่งที่คชากำลังทำ เห็นชัดเจน ว่าฝ่ามือของเขากำลังลูบไล้จุดซ่อนเร้นของเธออยู่ และกำลังจะทำในสิ่งที่เธอกลัว “อ๊ะ เจ็บ”ทันทีที่นิ้วมือของคชา หายเข้าไปข้างใน ใบหน้าสวยก็ขมวดมุ่นทันที แค่นิ้วยังเจ็บขนาดนี้ แล้วไอ้นั่นของเขาจะเจ็บขนาดไหน “วาอย่าดิ้น / อือ เจ็บ” เพราะร่างกายไม่เคยเจออะไรแบบนี้ จึงพยายามดิ้นรน หนีจากสิ่งที่นิ้วเรียวกำลังทำ แต่สักพักเธอก็ต้องหยุด เมื่อร่างสูงยกมืออีกข้างขยับนิ้วไล้วนกับจุดเสียว ที่อยู่เหนือจุดซ่อนเร้นของเธอ “อีกนิดนึง” ใบหน้าคมเข้ม พยายามควบคุมเสียงตัวเองไม่ให้สั่น เขากำลังตื่นเต้นอย่างหนัก เมื่อรับรู้ช่องทางรักที่บีบรัดนิ้วมือของเขาอยู่ วาริชยังไม่เคยกับใครทั้งนั้น นี่คือสิ่งที่เขารู้ได้โดยไม่ต้องใช้แท่งเนื้อของเขาสอดใส่ “อ๊ะ อ๊า” ใบหน้าคม ก้มลงจูบซับน้ำตา ไปตามเปลือกตาให้เธออย่างแผ่วเบา เมื่อนิ้วมือที่ขยับเข้าออกของเขามีจังหวะที่รุนแรงขึ้น จนนัยน์ตาหวานเอ่อไปด้วยหยาดน้ำแวววาว อยากทะนุทะนอมเธอมากกว่าใคร แต่ความสดใหม่ของเธอ ยิ่งกระตุ้นให้เขากระทำตามความพอใจ “อ๊ะ อ๊า อ๊าย” วาริชปล่อยตัวไปกับชักนำของเขา จนสุดปลายทางที่มีความหอมหวานรออยู่ ร่างเล็กหอบหายใจสูดเอาอากาศเข้าไปแรงๆ หลังจากร่างกายพานพบความสุขสม จากสิ่งที่เรียวนิ้วของเขากระทำ “เดี๋ยวสิ เดี๋ยวคชา” หอบหายใจยังไม่ถึงหนึ่งนาที ร่างเปลือยเปล่าของเธอ ก็ถูกจับลากมาปลายเตียง แถมเขายังถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เธอจึงเลือกมองเพดานห้องนิ่งๆ ถ้ามองต่ำลงไปทางปลายเตียงที่มีร่างสูงของคชายืนอยู่ เธอต้องเห็นมันแน่ๆ “ไม่เดี๋ยวแล้ววา” คชาพยายามควบคุมเสียงพูด เขาพูดออกมาทีไรเสียงมันสั่นจนน่ากลัว แต่ก็ไม่แปลกหรอก เขากำลังตื่นเต้นกับสิ่งที่จะทำ “วากลัว” “มันเจ็บแค่แป๊บเดียว นะครับ” ใบหน้าคมคายก้มมองแท่งเนื้อของตัวเอง บังคับให้มันจดจ่ออยู่ที่ร่องรักของเธอ ไม่รู้น้ำใสๆที่เลอะตามกลีบดอกไม้สีสวยของเธอ จะช่วยลดความเจ็บปวดให้เธอได้แค่ไหน แต่เขาต้องทำแล้ว “เดี๋ยวๆ อ๊ะ ฮือ ไอ้บ้า” มือเรียวจิกเล็บลงไปที่เตียงแรงๆ เมื่อตัวตนของเขาค่อยๆผ่านเข้ามาในร่างกายเธอ ทั้งยังเบี่ยงใบหน้าหนี ใบหน้าคมคายที่หวังจะก้มลงมาจูบเธออีก ตบหัวแล้วลูบหลังกันชัดๆ “โอ๋นะวา” “โอ๋บ้านแกสิ เอาออกไปเลย มันเจ็บ” ร่างบางถลึงตาใส่ แต่เขากลับส่ายหน้า เรื่องอะไรต้องหยุด เข้าไปขนาดนี้แล้ว แม้ตัวตนที่อยู่ข้างใน จะถูกร่องรักของเธอบีบรัดอย่างหนักจนมันเจ็บ แต่เขาไม่คิดจะหยุด และปล่อยเธอไว้กับความเจ็บ เขากับเธอต้องมีความสุขมากกว่านี้ “เดี๋ยวก็เสียว” ร่างสูงหยัดตัวขึ้น ขยับเอวช้าๆ เพื่อให้เธอคลายความเจ็บ ฝ่ามือหนายกขึ้นฟ้อนเฟ้นเต้าอวบให้เธอ เพื่อสร้างความเสียวซ่านให้ร่างกายเธอ อยากจะจูบ แต่เธอไม่ให้จูบ ก็จะไม่จูบ “อ๊ะ เบาๆก่อนสิ” ใบหน้าหวานหันหนี หลบสายตาคมเข้มที่มองเธออยู่ตลอด จะมองทำไมนักหนา มันน่าอายรู้ไหม ไอ้การที่มานอนครางเสียงลามกแบบนี้ ใต้ร่างคชา มันน่าอายที่สุด ร่างสูงผ่อนแรงให้คนตัวเล็กกว่านิดๆ เพราะเป็นเธอหรอกนะถึงยอม แม้ร่างกายเขาตอนนี้ ต้องการที่จะสอดแทรกตัวตนเข้าหาเธอแรงๆ แต่ก็แอบสงสารวาริชนิดๆ นี่เป็นครั้งแรกของเธอ เขาควรจะอ่อนโยนกว่านี้ แต่ครั้งต่อไปเขาทำตามใจแล้วนะ “อ๊า อ๊ะ คชา วาเจ็บ” เสียงหวานครางแผ่วเบากับความรู้สึกแปลกๆ แม้มันจะเจ็บแต่ความเสียวซ่านก็ยังมี จนไม่รู้จะเรียกมันว่ายังไงดี ได้แต่บอกคนที่กระทำกับร่างกายว่าเจ็บ “แน่ใจ??” ใบหน้าคมคายเปร่งเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ เจ็บอะไรครับวา ดูจากหน้าตาของวา ตอนที่คชากระแทกก็รู้ว่าเสียว ปากแข็งจังเลยครับ “เออ!! วาเสียว”เกลียดเสียงหัวเราะเยาะของมันนัก “เสียวได้มากกว่านี้นะ ลองไหม” ใบหน้าคมแอบยิ้มกรุ่มกริ่มส่งไปให้ แต่วาริชกลับมองเขาด้วยสายตาขุ่นเคือง ทั้งยังขยับตัวหนีสะโพกเขาอีก มันเชื่อมกันอยู่ไม่รู้จะขยับหนีทำไม ยิ่งวาขยับมันยิ่งเสียวไม่รู้เหรอ “อ๊ะ อร้ายย เบาสิเห้ย นี่ครั้งแรกนะ / รู้แล้วๆๆ ก็เบาอยู่นี่ไงครับ” คชายิ้มขำ นี่ขนาดเอากันอยู่ยังหาเรื่องมาเถียงกับเขา มันก็ดี กับคนอื่นเขาแค่ทำๆให้ตัวเองเสร็จเท่านั้น แต่กับวาถ้าจะเถียงกับเขาแบบนี้ทั้งคืนก็ได้อยู่นะ “เบาอะไรอ่า เสียงเตียงดังขนาดนี้” วาริชอยากจะตบปากตัวเองทันทีที่พูดจบ ทำไมต้องไปฟังเสียงเตียงที่มันดังถี่ๆ ตามแรงกระแทกของคชาด้วยวะ “เบาแล้วน่า” ผ่ามือหนาสอดเข้าไปช้อนสะโพกกลมกลึง ให้ร่างเล็กๆสูงจากเตียงนิดๆ จากนั้นก็กระแทกตัวเองแรงๆ เมื่อแท่งเนื้อของเขา ใกล้จะปล่อยทุกอย่างแล้ว ถ้าไม่อยากให้เสียงเตียงมันดัง ก็ต้องทำท่านี้แหละถูกแล้ว “อ๊ะ อ๊า” เสียงครางดังลั่นผสมกับเสียงเตียงที่เบาลงกว่าเดิม แต่นั่นยิ่งเรียกร้องให้ร่างสูงกระแทกตัวแรงขึ้นอีก ทั้งยังกดสะโพกเธอไว้แน่น เพื่อให้ร่างเธอรับทุกหยาดหยดของเขา “อืม เสร็จแล้วนะวา” เอาสอบขยับกระแทกถี่ๆ ก่อนจะปล่อยหยาดน้ำเข้าหาตัวเธอ เขาไม่เคยอิ่มเอมขนาดนี้มาก่อน นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกแบบนี้ จากที่ตอนแรกคิดว่าวาริชจะผ่านใครมาบ้างแล้ว แต่ความจริงกลับไม่ใช่เลย เขาเป็นคนแรกของเธอ และเขาต้องจัดการอะไรให้มันชัดเจน เพื่อรับผิดชอบเธอ “ปล่อยสิ” วาริชผลักคนที่นอนซบอยู่บนอกออกไป นอนทับมาได้ หนักจะตายอยู่แล้ว ไอ้นั่นก็ด้วยเอาออกไปสิ ถ้าเสร็จแล้วอะ มันเจ็บนะ “กอดหน่อย” “คชามันเสียว อย่า!! พอก่อน” วาริชห้ามไม่ทัน เพราะเขาขยับเอวอีกแล้ว เขาแค่ต้องการแกล้งเธอ เล่นๆ แต่มันกลับรู้สึกอยากจะทำขึ้นมาจริงๆ “วายังไม่เสร็จ เดี๋ยวช่วย” คชาถอดแท่งเนื้อของตัวเองออกอย่างเร็ว พลิกร่างบอบบางให้คว่ำหน้าลง กับเตียง สอดมือยกสะโพกเธอขึ้น แล้วกดแท่งเนื้อเข้าไปใหม่ช้าๆ “อ๊าา” ร่างบางที่นอนคว่ำหน้าอยู่ครางลั่น แท่งเนื้อของเขา กำลังเข้ามาปั่นปวน จนเธอเสียวซ่านอีกครั้ง ความเจ็บตอนแรกแปรเปลี่ยน จนเธออยากได้อะไรที่มันมากกว่านี้ แต่เธอไม่กล้าร้องขอเรื่องหน้าอายแบบนั้น ร่างสูงขยับตัวแรงขึ้น ทั้งยังเลื่อนมือ ที่มันเคยกอบกุม อยู่กับหน้าอกอวบอิ่มของเธอจากด้านหลัง ผ่ามือไล้ต่ำลงมาเรื่อยๆ และหยุดลงที่จุดเสียวกระสันของเธอ ถ้าไม่ทำตรงนี้วาริชไม่เสร็จแน่ๆ “อ๊ะ อร้ายย คชา” รอยยิ้มถูกส่งไปให้แผ่นหลังขาวเนียน รู้แล้วว่าทำยังไงเธอถึงจะเสร็จ ร่างสูงขยับเอวถี่ๆ ทั้งยังใช้มื้อขยี้จุดเสียวของเธอไปมา รับรู้ผ่านแท่งเนื้อที่ถูกเธอบีบรัดแน่นๆ ว่าเธอกำลังจะเสร็จ “เดี๋ยวก่อนวา คชายังไม่ถึงไหนเลย” เขาทำได้แค่ครึ่งทาง ไม่อยากให้เธอเสร็จก่อน อยากลองรับรู้ความสุขไปพร้อมๆกัน “…..” “อะไร ก็ทำอยู่นี่ไง” คชาเป็นงง เมื่อเจอสายตาจากใบหน้าสวยที่เอี้ยวตัวมามอง ก็แค่บอกว่าเดี๋ยวก่อน ไม่ได้จะหยุดทำ ไม่เห็นเหรอว่าเอวก็ยังขยับอยู่ ทำไมต้องมองดุขนาดนั้น ติดใจเขาเหรอวาริช “เร็วสิ วาจะเสร็จแล้ว” วาริชบอกเบาๆด้วยความอาย แต่เขานี่สิที่ไม่ไหว เธอเล่นหันมามองด้วยสีหน้าแบบนั้น เขาก็ทนไม่ได้เหมือนกันนะ “ขอจูบหน่อย” ร่างสูงก้มลงไปดึงเธอมากอดไว้แน่น ทั้งยังเอี้ยวหน้าไปจูบกับเธออย่างดูดดื่ม เขาชอบจูบของเธอ และต่อไปจะบังคับจูบกับเธอบ่อยๆ “อือ อ๊าาา/อืมม” คชาร้องครางในลำคออย่างสุขสม ขยับเอวสอบแรงๆ ไปพร้อมกับจูบ จนเขาและเธอเสร็จไปพร้อมๆกัน แต่เขาก็ยังกดแช่ตัวตนไว้ในร่างกายเธอเหมือนเดิม “ปล่อยเลย เหนื่อยแล้ว” “ได้กันแล้ว ไม่เลิกแล้วนะวา” ใบหน้าคมวางคางไว้กับไหล่บอบบาง ทั้งยังกดริมฝีปากลงที่แก้มของเธอแรงๆ อยากจะหวงเธอไว้ข้างกาย ไม่อยากปล่อยไปไหนอีกแล้ว “ไม่ วาไม่เอา” วาริชรู้จักคชาดี จะให้ฝากความหวังไว้กับคนที่พร้อมจะมีใหม่ทุกเมื่อได้ไง แค่ได้กันเฉยๆ วาไม่อยากได้ความรับผิดชอบ “พูดดีๆนะวา ก็ได้กันแล้ว อะไรคือไม่เอา” ร่างสูงถอดถอนตัวตนที่มันเริ่มสงบลงออก พลิกร่างเล็กๆที่พยายามขยับหนี ให้หันมามองหน้าเขาตรงๆ “วาไม่ต้องการความรับผิดชอบ วาเต็มใจ คชาไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ ได้กันแล้วก็ต่างคนต่างอยู่ ครบสามเดือนก็ต่างคนต่างไป” แม่ง!! ต่อยหน้าวาริชตอนนี้ได้ไหม ใบหน้าเชิ่ดๆกับคำพูดที่ออกจากปาก มันน่ากดลงกับเตียงอีกสักรอบ ต่างคนต่างอยู่บ้าอะไร ได้กันขนาดนี้แล้ว “แต่คชาเป็นคนแรกของวานะเว้ย ไม่เสียใจรึไง ที่เสียครั้งแรกไปอะ” เห็นคนอื่นเขาร้องหาคนรับผิดชอบครั้งแรก แต่ดูยัยนี่สิ อะไรวะ “ครั้งแรกหรือครั้งไหนมันก็เหมือนกัน วากินยาคุมเอาก็ได้ ไม่ต้องรับผิดชอบหรอก ขอบคุณสำหรับประสบการณ์” วาริชไม่ค่อยแคร์เท่าไหร่ ถ้าไม่ท้อง ก็ไม่ต้องมานั่งรับผิดชอบกันหรอก เธอโตแล้วดูแลตัวเองได้ หรือถ้าพลาดท้องขึ้นมาจริงๆ เธอก็มีรายได้พอที่จะเลี้ยงลูกเอง เขาคงไม่ได้จริงจังกับเธอหรอก เพราะเขาก็มีคนของตัวเอง อันนี้วาริชรู้ดีที่สุด ใบหน้าคมพ่นลมหายใจออกไปแรงๆ อย่างระงับอารมณ์โกรธ ไม่เคยเห็นวาริชแคร์อะไรสักอย่าง แต่ครั้งนี้เธอควรแคร์ป่ะ “ไม่ได้ คบกันจริงจังนี่แหละ ห้ามเลิก” คชาพูดอย่างเอาแต่ใจ ทั้งยังทิ้งร่างเปลือยเปล่านอนลงไปบนเตียง มองใบหน้าสวยหวานนิ่งๆ นมก็ได้จับนิดเดียว จะให้เลิกตอนครบกำหนดสามเดือน ไม่เอาหรอกนะ “จริงจังกับวารึเปล่า” ร่างบางพยายามคว้าผ้าห่มมาปิดร่างกาย จากสายตาคมที่จ้องทุกส่วนอย่างแทะโลม และหยุดลงที่หน้าอกของเธอตรงๆ เธอไม่รู้ต้องจะทำยังไง เพราะเธอเต็มใจที่จะนอนกับเขาเอง ไม่คาดหวังความรับผิดชอบจากคนตัวโต ตั้งแต่ทีแรก ตอนนี้ในหัวจึงมีแต่ความสับสนเต็มไปหมด “มานี่วา” คชาตบลงที่แขนของตัวเอง เพื่อเรียกให้เธอมานอนหนุนแขน แต่วาริชกลับมองอย่างไม่เข้าใจ อะไรของมัน?? “อะไรเนี้ย” วาริชร้องอย่างตกใจ อยู่ดีๆไอ้คนที่นอนอยู่ก็ดึงเธอไปกอดไว้ด้วยความเร็ว จนใบหน้าสวยชนกับอกกว้างๆเต็มแรง ถ้าจมูกวาหักนะ วาจะฟาดคชาด้วยแข้งนี่แหละ “เจ็บเหรอ จมูกหักแล้วมั้ง” คชาเอ่ยถามคนที่กุมจมูกอยู่ เขาแรงเยอะหรือเธอบอบบางก็ไม่รู้ ดึงนิดเดียวก็มาตามแรงของเขาแล้ว “ถ้าหัก คชาต้องเสียเงินให้วาทำจมูก” “ไม่ต้องทำหรอก สวยแล้ว” คชาหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน เล่นกับวาแล้วเรี่ยวแรงหดหาย แต่อิ่มใจที่สุด “นี่จะคบกันจริงๆเหรอ” “ก็คบอยู่ไม่ใช่เหรอ” คชาลืมตามอง เมื่อวาริชขยับตัวขึ้นนั่งทับบนแท่งเนื้อของเขา ด้วยความใจกล้าบ้าบิ่น อย่าเล่นสิวา เดี๋ยวก็ไม่ได้นอนหรอก “แค่วาคนเดียว??” “อ๊า วาอย่าเล่น” “ตอบมาสิคชา ว่าจะมีแค่วาคนเดียว” วาริชขยับสะโพกบดเบียดกับแท่งเนื้อที่มันเริ่มแข็งขืนขึ้นอีกครั้งของเขา เธอไม่ได้ใจกล้า เพราะใบหน้าเธอตอนนี้มันต้องแดงมากๆ เพราะความเขินอาย แต่เธออยากได้คำตอบจากเขา ถ้าเขาไม่ตอบเธอจะไม่ยอมให้เขานอน “ครับ ทำให้จบนะวา ถ้าลองหยุดกลางคัน วาจะโดนเอาทั้งคืน” ร่างสูงรับปาก ถ้าเป็นเธอต่อให้ต้องเลิกกับทุกคนเขาก็ยอม เขาชอบเธอนะ และคิดว่าชอบเธอมากพอ ที่จะมีแค่เธอคนเดียว “ขอบคุณ” ร่างบางหยุดทุกอย่างลงเมื่อได้คำตอบที่ต้องการ ส่วนประโยคแกมขู่ของเขา วาริชไม่สนใจหรอก ตรงนั้นมันระบมหมดแล้ว เธอไม่คิดจะทำต่อหรอกนะ “หยุดทำไม” “วาเจ็บแล้ว” “เห้อ! งั้นมานอนนี่มา ทีหลังอย่าทำแบบนั้น ถ้าไม่อยากเจ็บอีก” คชาบ่นยืนยาวให้ร่างบางที่ล้มตัวมานอนข้างๆ แต่นอนเฉยๆสิวาจะเขี่ยหัวนมทำไม “อยู่นิ่งๆสิ” “ขอจับหน่อย” แค่อยากจับดูอะ เป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสตัวผู้ชายแบบเนื้อแนบเนื้อขนาดนี้ เธอจึงใช้มือสำรวจมันไปทั่วทุกส่วนบนร่างกายของเขา ไม่เว้นแม้กระทั่งสิ่งที่มันแข็งขืนนั่นด้วย “อย่าเล่น”คชานิ่วหน้าด้วยแรงอารมณ์ เมื่อยัยตัวดีขยับมือซุกซนขึ้นลง ยัยนี่พูดดีด้วยไม่ได้เลย ถ้าไม่หยุดจะเจ็บตัวมากกว่านี้อีกนะ วาริช!! “นุ่มเนอะ แข็งด้วย” เนอะบ้านเธอสิ มันไม่ใช่ของเล่นเว้ย คชาอยากจะตอบออกไปแบบนี้ แต่เสียงที่ออกมากลับเป็นเสียงครางในลำคอ ก่อนจะเห็นวาริชหัวเราะคิกคัก แม่ง ยัยนั่นกำลังแกล้งเขา “อย่ากวนตีน ปล่อยแล้วนอนซะ พรุ่งนี้คชามีงาน” มือหนาเอื้อมไปหยุดมือนุ่มๆที่กอบกุมแท่งเนื้อของเขาอยู่ พรุ่งนี้เขาต้องเข้าไปดูงานใหม่ของภูมิภัคร แม้ทุกอย่างจะเป็นชื่อของชายคนนั้น แต่คชากลับต้องเป็นทุกอย่างให้คนเป็นพี่ชาย โคตรจะเกลียด แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้ ว่าตัดสายเลือดนอกคอกของพ่อไม่ขาดจริงๆ “นอนเถอะ วาจะทำงาน” วาริชขยับตัวเพื่อหวังจะไปอาบน้ำ สภาพหลังจากรบเสร็จใครมันจะนอนได้ ทั้งตัวมีแต่คราบเหงื่อไคล เธอนอนไม่ไหวจริงๆ “ไปด้วยกัน แต่ไม่อาบน้ำอย่างเดียวนะ” คชาจับตัวคนที่เกิดจะรักความสะอาดเข้าไปในห้องน้ำ เขาก็อยากอาบและอยากจะทำต่อเหมือนกัน และดูเหมือนเธอจะให้ความร่วมมืออย่างดีด้วยสิ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD