“กูว่ามึงเจอคู่แข่งตัวฉกาจแล้วว่ะไอ้หม่อน ที่ผ่านมานอกจากมึงแล้วยังไม่เคยมีใครเอาชนะไอ้โอมได้เลยแต่ลูกพี่ใหญ่ของไอ้วัตรกลับเอาชนะได้แบบทิ้งห่างไม่เห็นฝุ่นฝีมือร้ายกาจทีเดียว” ธีร์ที่ยืนติดขอบสนามดูการแข่งรถของโอมกับลูกพี่ใหญ่ของแก๊งคู่อริเอ่ยแซวหม่อนไหมยิ้มๆ “กูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะเก่งสักแค่ไหนเชียว” หม่อนไหมพูดจบเธอก็เดินเข้าไปหารามสูรที่เพิ่งเปิดประตูลงจากรถทันทีก่อนที่เธอจะหยุดลงตรงหน้าของเขา ดวงตาเย็นชาสีดำสนิทของรามสูรจ้องมองสาวน้อยตั้งแต่หน้าผากมนเกลี้ยงเกลาคิ้วโก่งงามดุจต้นหลิวเคลื่อนผ่านแพขนตางอนยาวไล่ลงมาเรื่อย ๆจนถึงจมูกโด่งรั้น ก่อนจะหยุดอยู่ที่ริมฝีปากสีแดงอ่อนนุ่มน่าจูบที่เขานึกอยากจะบดขยี้กลีบปากนุ่มให้ช้ำไปทั้งปากเลย “หึ เจอกันอีกแล้วนะเนื้อคู่” คำทักทายที่ตั้งใจก่อกวนหัวใจของเธอให้หวั่นไหวทำให้หม่อนไหมยู่ปากน้อยๆอย่างแสร้งว่าไม่ชอบใจทั้ง ๆที่ความจริงแล้วเธออยากจะก