When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Lanie's Pov: Siguro nga ay natural na sa akin ang pagiging tsismosa. Ganitong-ganito din ang mga nangyari noon at malapit na talaga akong maniwalang nauulit lang ang mga nangyari noon, sa magkakaiba nga lang na paraan. Katulad ngayon. This secluded place emitts danger. Na kahit walang sign ay tila ba sumisigaw ito ng isang malaking danger zone. Pero katulad din noon ay mukhang iignorahin ko ang lahat ng senyales na nagsasabing mapanganib ang lugar na ito. "I'm really nosy..." sabi ko sa sarili ko. Bumaba ako ng motorbike bago inakay iyon pabalik. Ipinarada ko ang motorbike sa malapit sa pader na humahawak sa arko. Inilabas ko ang cellphone ko at binuksan ang flashlight niyon. Masyadong madilim papasok kaya hindi ko na sasakyan ang motorbike. Isa pa ay mukhang hindi ko din naman iyon