เสิ่นเยี่ยนฟางนำโสมสองต้นมาให้เมิ่งหย่งชวนดู ทันทีที่เขาเห็นก็ตะลึงตาค้างนางคิดถูกแล้วที่ไม่เอาออกมาก่อนหน้า แม้ว่าโจวหยวนจะเป็นขุนนางซื่อสัตย์ภักดี แต่ในสถานการณ์ที่โสมขาดแคลนเช่นนี้จะทำให้โจวหยวนเองก็มีอันตรายไปด้วย ดูเหมือนวันก่อนโจวหยวนจะเอ่ยเรื่องนี้กับเขา
"เฮ้อ ท่านแม่ทัพ โสมที่ฮูหยินของท่านนำมาให้นั้นใช้รักษาไทเฮาไปหมดแล้ว ตอนนี้ไท่ซ่างหวงทรงประชวร พวกเขาถามหาโสมว่ายังหาเจอหรือไม่ หาได้จากที่ใด ข้าเกรงว่าจะนำความเดือดร้อนมาให้ท่านกับนางจึงบอกว่าเจอกับคนหาสมุนไพรที่เมืองเหลยเป่าพอดีเขาไม่อยากเข้าเมืองอยากได้เงินไปตามหาบิดาเขาเลยขายข้าน่ะ"
"เสี่ยวฟาง ข้าจะหาทางติดต่อโรงประมูล โสมนี้น่าจะเกือบหมื่นปีราคาไม่อาจคาดเดา หากประมูลอาจเริ่มต้นที่สองล้านตำลึง"
"ท่านพี่ ท่านคิดว่ามันจะนำภัยมาสู่คนครอบครองใช่หรือไม่เจ้าคะ"
"อืม ใต้เท้าโจวเองแม้ว่าจะไม่เกรงใครแต่ในยุทธภพนี้ราชสำนักไม่อาจสอดมื
