บทที่8.ตกกะไดพลอยโจน.....

1451 Words

 “อะ...อูยยยย!...อื้อ” หญิงสาวบิดกายไปมา ความรู้สึกวูบวาบ ยามมือหนาร้อนผ่าวไต่ดะไปทั่วทั้งตัว เธอรู้เสียวซ่านจนบอกไม่ถูกเช่นกัน “ใจเย็นๆ เราจะผ่านมันไปด้วยกัน” ชายหนุ่มเอ่ย พรางบีบเคล้นความอวบอัดไปด้วย “อูยยยย...” ความรู้สึกปั่นป่วนในร่างกาย กับการกระหายแปลกๆ ที่รุมเร้า ทำให้บุษบันไม่เป็นตัวของตัวเอง เธอรู้สึกเสียวซ่าน...จนขนลุกซู่ไปทั้งตัว เสียงแหบพร่ากระซิบปลอบใจ “เธอจะดีขึ้น หลังจากนี้” บุษบันกำลังทรมานกับความคิดต่อต้านที่ผุดขึ้นมา แต่บางสิ่งบางอย่างบีบบังคับเสียจนเธอหัวหมุน มือเรียวบางแทนที่จะผลักดันคนตัวใหญ่ที่ค่อมทับไว้ทั้งตัว มือของเธอดันกระชากเขามาใกล้ๆ แอ่นกายเสนอสนองให้เขาอย่างยินดี “อาาา...ได้โปรด...ซี๊ดดดดด” หญิงสาวดิ้นทุรนทุรายกับความต้องการในกาย พร่ำร้องขอในสิ่งที่เจ้าตัวก็ไม่รู้จักเช่นกัน “ได้สิ ถ้าเป็นความต้องการของเธอ!” เสียงแหบห้าวกระซิบตอบ มือแข็งแรงรวบข้อมือบางท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD