บทที่10.หัวใจไหวหวั่น “ทำไมล่ะครับ...หรือว่าเพื่อนผมน่าสนใจมากกว่า” เสียงกลั้วหัวเราะเอ่ยถาม “เปล่าคะ” หล่อนรีบปฏิเสธ หากแต่ในใจคิดไม่เหมือนที่พูด เมื่อผู้ชายสองคนตรงหน้า น่าสนใจไม่แพ้กัน ในขณะที่นรสิงห์ดูเฟิร์มด้วยรูปลักษณ์หนุ่มเมืองกรุง แต่ผู้ชายผิวคล้ำตรงหน้า ก็น่าสนใจไม่ต่างกันเลย เมื่อเขามีออร่าฟุ้ง ฟีราโมนกระจาย กล้ามแน่น อกตึงๆ หุ่นไล่เลี่ยกัน หากให้เลือกเจ้าหล่อนก็เลือกไม่ถูก เหมือนอยากได้ทั้งพี่ ทั้งน้อง “วีวี่จะได้ชวนเพื่อนมานั่งคุยเป็นเพื่อนยังไงคะ มาเที่ยวทั้งทีจะได้ไม่เหงา” หล่อนกระพือเปลือกตา ตั้งท่าอ่อยทั้งสองหนุ่ม พรางนึกกระหยิ่มในใจ คืนนี้ไม่ใครก็ใคร เธอคงคว้าได้สักคน “ขอบคุณครับ แต่ขอนั่งดื่มเงียบๆ ดีกว่า” หิรัญตอบปฏิเสธ เขาไม่ขอรับน้ำใจนั่น เขาไม่ใช่ฤาษี ชี ไพร แต่ก็ไม่มั่ว ผู้หญิงที่เขาต้องการ ต้องมาจากความพึงใจ เว