การรุกคืบของสี่ทำฉันผงะตามกลไกธรรมชาติ ด้วยไม่คิดว่าจากเกมแข่งจ้องตาธรรมดา ๆ จะแปรเปลี่ยนเป็นฉากจูบที่เกิดขึ้นอย่างฉุกละหุกของคนสองคน
สี่หยิบยื่นความแนบแน่นและร้อนผ่าวให้ตั้งแต่เริ่มประหนึ่งว่านี่เป็นสิ่งที่เขาเฝ้ารอมาเนิ่นนานและจะไม่ยอมปล่อยให้โอกาสในครั้งนี้หลุดมือไป ก่อนปรับความหนักหน่วงลึกล้ำตามการเคลื่อนไหวของริมฝีปากจนศีรษะฉันโยกคลอนตามจังหวะนวดเน้นสุดเร่าร้อนนั่น
ทว่า…
“นาย…”
ฉันตัดสินใจเผยอปากส่งเสียงในไม่กี่วินาทีให้หลัง แม้ไม่ได้ดังกึกก้องทว่าสัมผัสแนบชิดที่เกิดขึ้นเพียงชั่วขณะก็ยุติลง สี่ผละริมฝีปากร้อนชื้นออกห่างอย่างไม่ลังเล ทว่าระยะห่างระหว่างเราสองคนยังจัดว่าน้อยนิดชนิดแผ่นกระดาษยังยากจะแทรกผ่าน
“…โทษที อยู่ดี ๆ ก็อดใจไม่ไหว” ไม่รอให้ฉันถามต่อ คนตรงหน้าก็สารภาพอย่างชัดเจนและตรงไปตรงมา “ฉันเล่นนอกกติกาเอง”
“เหรอ ไม่ใช่ว่านายมองเห็นช่องโหว่ของกติกาหรอกเหรอเลยทำ” ฉันอ่าน
