ILANG BESES akong napakurap ng mga mata ko. Hindi ko alam kung panaginip lamang ito. Alam kong darating talaga ang araw na magtatagpo kami ng lalaking ito. Ngunit bakit sobrang bilis naman yata. Hindi pa ito ang tamang oras.
ANG gusto ko kasi kapag magkikita kami ng lalaki ay nasa 50's na ang edad ko o may asawa na ito. Ngunit hindi ko inaasahan na ang bilis naman kaming pagtatagpo ng panahon.Medyo nagulat ako sa totoo lang. Ngunit kailangan kong magkaroon ng amnesia sa harap nito. Bahala na si bataman.
‘Excuse me, kilala ba kita? Saka paano mong nasabi na asawa mo ko? Dong, nangangarap ka nang gising Dong.” Sabay talikod sa lalaki. Hindi ko kailangan makipag-usap ng matagal dito. Baka masapok ko pa ito sa mukha niya.
“So, kinalimutan mo ba pala ako, Maxelyn, tama ba?”
“Dong, umuwi ka
