ทุกสายตามองมาทางปิ่นสุดากับแพรดาวที่ยืนอึ้งทำตัวไม่ถูก ความผิดกำลังถูกโยนกลับเข้าหาตัว ทั้งสองถึงได้รู้ว่าเวลาถูกคนมองด้วยสายตาตำหนินั้นเจ็บยิ่งกว่าโดนทำร้ายทางกายหลายเท่านัก
นิชาดาทำพวกเธอเจ็บแสบเหลือเกินคราวนี้
“ก็นาน่าทำร้ายหนูแพร ลูกก็รู้ว่านาน่ายังไม่ตัดใจจากลูกคอยตบตีผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้”
ปิ่นสุดาไม่ยอมรับผิดยังคงพยายามกล่าวโทษคู่กรณีที่ถูกประคองราวกับนิชาดานั้นบอบบางเหลือเกิน
นิชาดาเห็นสายตาอีกฝ่ายก็ก้มหน้าซุกกับแผงอกสามี เธอแค่รอเวลาให้ปราณเหลืออดระเบิดอารมณ์ออกมาเท่านั้นและเชื่อเหลือเกินว่าอีกไม่นานเกินรอ
ปราณถึงจะร้ายแต่เท่าที่ได้อ่านมาตัวละครตัวนี้ไม่เคยยอมให้ใครทำร้ายภรรยาไม่ว่าทางร่างกายหรือวาจา เขาเป็นทั้งตัวร้ายและพระรองในคนเดียวกัน
“เมียกูทำร้ายพวกมึงแล้วทำไมมีแต่เมียกูที่เจ็บ มึงอย่ามาตอแหล!”
ปราณชี้หน้าผู้หญิงสองคนที่กล้าทำให้ภรรยาของตนถึงกับเลือดตกยางออก พวกมั
