Wild Ride To Heaven

Chapter One: First Meet

[ASHLEIGH'S P.O.V.]

"Yo! Wake up.”

"Ugh! Sleepyhead! Wake up!"

"ASHLEIGH AUTUMN GRIFFIN! f*****g GET UP THERE!"

Napaupo ako sa kama nang marinig ko ang sigaw ng isang lalaki. Agad ko siyang sinamaan ng tingin, "What the f**k, Blaine?! Can't you see that I'm still sleeping?! And what are you doing in my room?!" inis na bulyaw ko sa kaniya.

"Get up. You’re going to be late for school. Your mission is about to start,” aniya at saka inihanda ang mga susuotin ko. Inis ko ulit siyang tinignan at saka ko tinignan ang orasan sa bedside ko. 6:00 am pa lang at gusto na agad niya akong kumilos! Darn! Antok na antok pa ako dahil kulang ako sa tulog. Hindi pa ako masiyadong nag-aadjust sa oras dito sa Pinas. Tapos mamadaliin niya ako ngayon.

"It's too early!" inis kong sigaw muli. Sinamaan niya naman ako ng tingin. "Seven ang start ng klase mo." Napairap naman ako at tumayo na lang sa kama at saka dumeretso sa banyo. Nakakainis! Kung hindi lang dahil sa lintim na misyon na ‘yan, nagpapakasaya pa sana ako sa Italy hanggang ngayon. Tapos kasama ko pa sa iisang bahay si Blaine, mas lalong nakakairita lang ang sitwasyon ko.

That's Ashlee Blaine Griffin, my twin. Kung hindi ko lang siya kakambal, malamang nabaril ko na siya kanina pa dahil sa pangi-istorbo niya sa tulog ko. Heck! Kailangan pa talaga niyang sumigaw?! Kung ‘di lang dahil sa misyon ko na ito, ‘di ako gigising ng maaga at wala sana ako rito sa Pilipinas! Blaine is managing our business here at Philippines. Ang mother namin ay nasa France. Doon ako nakatira until papuntahin nila ako rito at ipagawa sa akin ang misyon ko. I don't really want to do it, pero kailangan dahil malaki ang kasalanan sa amin nang pamilyang iyon.

I'm Ashleigh Autumn Griffin. 20 years old and a college student. I am smart enough already but I still need to study just to do my f*****g mission. I'm going to study at Alston University. Kung saan doon nag-aaral ang taong misyon ko. Well, first year college pa lang siya dahil tumigil siya sa pag-aaral ng halos two years and I don't know the reason why. I'm hot and sexy. Of course, I'm beautiful, smart, a GRIFFIN. When you heard the word GRIFFIN, matakot ka na. Lahat ay takot sa amin. Lahat ay nire-respeto kami at iginagalang kami. Lahat ay tinitingala kami. Pwera lang sa isang pamilya at iyon ay ang mga SILVESTRI.

My mission's name? Mello Ixen Silvestri. A 20 years old, and the most popular gangster--scratch that. He is the most popular mafia boss on Alston. Yeah, POPULAR. With his friends, of course. Kinakatakutan ang Mello na 'yon sa Alston ayon sa research ko, pero ‘di siya uubra sa isang Griffin na tulad ko. Simple lang naman ang misyon ko which is to make him fall in love with me then kill him. Pamilya niya ang may kasalanan kung bakit namatay ang lolo at ang tatay ko.

Tinapos ko na agad ang mga daily routines ko saka ako lumabas ng banyo. Nakita ko ang mga susuotin ko para sa pagpasok ko nang Alston. Mahabang palda, malaking blouse, makapal na eyeglasses, mahabang medyas, malaking bag, maraming libro. And I'm really like a f*****g nerd when I'm going to wear that. Yeah, I'm going to act like a nerd on Alston. Sinuot ko na ang lahat nang mga iyon at kinuha ang I.D. ko. Ashleigh Autumn Deville ang pangalan ko. Deville ang ginawa nilang surname ko para di malaman na isa akong Griffin. I don't have any account too. Masyado akong maingat.

Bumaba na ako at nag-punta sa dining area kung saan naghi-hintay sa akin si Blaine. I didn't mind looking myself at the mirror anymore. Tsk. Nangangati ako sa suot ko. Masyadong mahaba. Tapos ang bigat pa ng bag ko ngayon. What the hell! Lalo na at may nakalagay din na baril doon with silencer. May mga maliit na blade din ako na nakalagay sa parte ng damit ko, for emergency.

Nakita ko si Blaine na hinihintay ako. Lumapit ako at umupo sa tabi niya. Pinagmasdan naman niya ang kabuuan ko, "Sis, you’re still beautiful even if you’re wearing all of that." Inirapan ko naman siya. "Don't fool me, Blaine. Tsk. I know I'm beautiful but not with this f*****g--"

"You should be careful. Walang nerd na nagmumura. Control yourself at umarte ka nang maayos para di ka mahalata,” putol niya sa sinasabi ko. Bakit pa kasi ako ang pinagbigyan ng misyon na ito? Ah, alam ko nga pala. Dahil ako lang ang hindi kilala ng mga Silvestri. Yeah, nasa France nga kasi ako noon and what I've said earlier, I don't have any account kaya di nila ako makikilala. But I am a world-famous heiress of Griffins pero hindi pa nailalabas sa publiko ang mukha ko pati na rin ang mga impormasyon tungkol sa akin. Iniingatan nila ako masyado dahil sa mga kalaban.

"Whatever,” sagot ko at inirapan ulit siya.

Hindi naman masyadong kalayuan ang university sa mansiyon namin lalo na at dito kami nakatira sa Elysian Island, ang pagmamay-ari ko. Ngunit wala ring ibang nakakaalam na ako ang nagmamay-ari nito. Ang lahat ng mga naninirahan dito ngayon ay mga mayayaman na pamilya at hindi basta-basta. May mga tauhan sina Mom na nag-aasikaso rito.

Pinarada ko nang maayos ang baby Chase ko. Baby Chase ang pangalan ng kotse ko na kulay light blue na may pink. Nandito na ako sa Alston University at pinagtitinginan ako nang mga stupidents na madadaanan ko sa hallway tapos magbubulungan.

"May bagong nerd? Eww."

"Tsk. Padami nang padami ang mga nerd dito.”

"Padami din nang padami ang mga panget. Para tuloy low class ang university natin. Sana next time ay hindi na sila tumanggap ng mga panget dito sa Elysian.”

Tinignan ko ang mga STUPIDENT na nag-uusap at pinigilan kong tumaas ang isang kilay ko. May baril ako dito at ‘di ako magda-dalawang isip na iputok sa kanila 'yon. Pero siyempre, ‘di ko na sila papatulan. Pathetic. Kapag naman nakita nila ang tunay kong itsura, mapapanganga sila. Palibhasa ay mga high school students kaya ganiyan pa sila umakto.

Nagpatuloy ako sa paglalakad ngunit may naka-bunggo akong lalaki at sa ‘di inaasahan ay nalaglag ako dahil sa lakas ng impact nang pagkaka-bangga niya sa akin.

"What the fu-- fudge..." Pinigilan ko ang mag-mura dahil naalala ko, ang mga nerd ay good girls. Inis kong tinignan ang lalaking bumunggo sa akin at walang balak na tulungan akong tumayo. At nang makita ko siya...

Gusto ko na agad ngumisi pero ‘di ko ginawa. Kunwaring galit akong tumayo at hinarap siya na walang emosyon na naka-tingin sa akin ngayon. "Hoy! Antipatiko! Don't you know how to say 'sorry'? At ‘di ka man lang tumitingin sa dinadaanan mo!" kunwaring galit ko ding sigaw. Part of my act. Hindi ko inaasahan na ganito kadali para sa akin ang mahanap siya rito sa Alston. Akala ko ay mahihirapan pa ako dahil sa laki ng university na ito.

It's Mello Ixen Silvestri. I need to act para naman mapalapit na agad ako sa kanya. Tinignan niya lang ulit ako na para bang wala akong kwentang nilalang sa paningin niya. "Sorry is not on my vocabulary,” tanging sabi niya at nilagpasan ako. Agad kong hinawakan ang braso niya at hinarap sa akin.

"Vocabulary huh? Vocabulary this." Bigla ko siyang tinulak dahilan upang matumba siya sa sahig at gulat na napatingin sa akin. Why? Wala bang nakapag-patumba sa kanya nang ganyan dito? Tsk. Siya nga pala ang KINAKATAKUTAN dito. But I'm a Griffin, malakas ako kaya madali lang siyang mapatumba para sa akin. Agad akong tumakbo papunta sa Dean's office. Alam ko naman na hahanapin niya ako, but the hell I care.

"Come in," rinig kong sabi ng dean matapos kong kumatok sa pinto ng office niya. Pumasok ako at nag-bow nang kaunti sa kanya saka ako lumapit. "Good Morning, Dean,” bati ko.

Nginitian niya naman ako saka sumenyas na umupo ako. Naupo naman ako sa harap niya, "You’re the new student right?" tanong niya. Tumango naman ako. ‘Di ba obvious? Iniabot ko sa kanya ang brown envelope na kinuha ko sa bag ko.

"Nariyan na po ang lahat ng requirements ko para sa pagta-transfer ko."

"Good. You may now leave. I hope you'll enjoy your stay here at Alston University." Tumango na lang ako at nagpa-alam saka nilisan ang office. Paglabas ko pa lang ng office ay ang dami nang masasama ang tingin sa akin, mostly girls.

"Ang lakas ng loob niyang itulak si Prince Mello."

"Transferee e. Pero paniguradong mapapasali na 'yan sa black list."

"At di na ako magtataka kung bukas ay magda-drop out na agad 'yan."

Lihim akong napa-ngisi sa mga narinig kong 'BULUNGAN' ng mga stupidents na nadadaanan ko. Black List? Sounds interesting. At ano? Magda-drop out na agad ako bukas? Masyado namang mabilis. Dumeretso na ako sa classroom ko at nakita kong naka-upo sa likod ang lalaking misyon ko. Wow! Tadhana nga naman.

Pinapadali talaga ni tadhana ang misyon ko! Kaklase ko si Mello! At ang katabing upuan niya ay bakante. Pumasok ako sa loob at tumabi sa kanya. Hinawakan niya agad ang braso ko. Napaka-higpit nang hawak niya pero ‘di ako nasasaktan. Tinignan ko siya ng walang emosyon habang siya ay ang sama ng tingin sa akin.

"You'll die,” banta niya. Yumuko ako nang kaunti at ngumisi pero agad ko din siyang tinignan. "Really? Tinulak lang kita, mamamatay na agad ako?" sarkastiko na tanong ko. Mas diniinan niya ang kapit sa braso ko pero walang nagbago. ‘Di pa din ako nakakaramdam ng sakit.

"Di mo ba ako kilala ha, nerd?" galit na tanong niya. Nakakakuha na din kami ng mga atention ng mga STUPIDENTS dito sa classroom. Gusto kong sabihing kilala ko siya at gusto ko siyang patayin pero kailangan ko na mag-timpi.

"Transferee ako dito, kaya ‘di kita kilala. Bakit? Dapat ba kitang kilalanin?"

Tinignan niya ang braso ko na hanggang ngayon di ko pa din iniinda. Tinanggal niya ang pagkakahawak dito at nang tignan ko ay nangngitim na. "Nakakapagtaka naman na ‘di mo man lang iniinda 'yan,” sambit niya.

"Alin? Ito ba?" Itinuro ko ang braso ko, "’Di naman masakit e,” kibit-balikat na dagdag ko.

"Iniinsulto mo ba ako?" This time ay hinila na niya ako patayo kaya napatayo ako.

"Bakit ka ba nagagalit? Dahil napahiya ka sa maraming tao? Bakit? Ano ka ba dito sa University? Apo ng may ari? Lalaki ka kaya dapat ‘di ka pumapatol sa babae!" inis na sigaw ko. Kung pwede nga lang ay sinapak ko na siya kanina pa.

"My gosh. Ang kapal ng mukha ng nerd na 'to."

"How dare her to shout on my Prince Mello."

Lihim akong napa-irap sa mga bulungan nang mga babae dito. "I'm Mello Ixen SILVESTRI. I'm the popular MAFIA BOSS here at wala wala akong sinasanto.”

Lumapit siya sa akin at saka bumulong, "Kaya kitang patayin dito ngayon mismo,” banta niya. Napa-ngisi ako saka lumayo sa kanya.

Gusto kong sabihin sa kanya na isa akong GRIFFIN pero ‘di pwede. "Talaga? Then kill me. Napaka-childish mo naman kung dahil lang sa napahiya ka, papatayin mo na agad ang isang tulad ko,” matapang na sabi ko.

"Matapang kang nerd ka ah--" Hindi na niya natuloy ang sasabihin niya nang pumasok ang teacher namin. Pareho siyang napatingin sa amin at saka lumipat ang tingin sa akin. "Oh. The transferee,” sabi nito at sumenyas na lumapit ako. Pumunta naman ako sa unahan. "Introduce yourself."

"I am Ashleigh Autumn G. Deville,” pakilala ko at saka bumalik sa upuan ko. Pinasadahan ako ng tingin si Mello na naka-kunot ang noo sa'kin. Wala sa plano ang Middle Initial ko na G pero sinabi ko din. It's Griffin.

Ngumisi ako sa kanya saka itinuon ang atensyon ko sa guro. This is the start, Mello Ixen Silvestri.