ตอนที่6 สตอร์เบอรี่

1637 Words

ภายในสตูดิโอถ่ายแบบนิตยสารวัยรุ่นแห่งหนึ่ง ซึ่งแม้ว่าจะมีผู้คนเดินไปเดินมากันขวักไขว่วุ่นวายไปมาไม่ขาดสาย แต่หลินหลินก็ยังคงอยู่กับตัวเองได้โดยไม่สนใจใคร ความเย่อยิ่งยะโสของเธอเป็นอะไรที่ใครๆก็รับรู้กันได้เป็นอย่างดี เธอกำลังนั่งครุ่นคิดถึงเจ้าที่ของเธอที่ตอนนี้คงจะยังนั่งเป็นรูปปั้นหายากอยู่ภายในคอนโดของเธอเอง เมื่อคืนเธอกับเจ้าที่นั่งคุยกัน เธอได้นั่งคุยกับเจ้าที่!!! เป็นอะไรที่เธอรู้สึกภาคภูมิใจเหลือเกิน ให้ตายเถอะ! เจ้าที่ของเธอบอกกล่าวแก่เธอว่าเขาชื่อ หลี่หงจินหยาง เขามาจากแคว้นต้าหลี่ ถ้าลองๆคำนวณดูแล้ว แคว้นต้าหลี่นี่คงจะเป็นยุคของสมัยราชวงศ์อะไรซักอย่างเมื่อหลายร้อยปีมาแล้ว สรุปแล้ว เจ้าที่ของเธอ คือคนที่ทะลุมิติมาจ้า จะบ้าตาย! แค่ได้เจอกับผีหรือเจ้าที่ยังจะน่าเชื่อถือมากกว่าอีกนะ แต่นี่ ทะลุมิติมา.... ทะลุมิติเนี่ยนะ! เฮ้อ! ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อล่ะค่ะ โผล่มาซะขนาดนั้น เหมือนในหนังแฟนตาซีเลยทีเดียวเชียว มีแสงด้วยนะเออ... เฮ่อ! ง่วงนอน... หลินหลินคิดในใจพลางยกมือขึ้นปิดปากเพื่อหาวออกมาอย่างสวยงาม เพราะตั้งแต่เมื่อคืนกระทั่งเช้ามานี่ เขาก็ยังยืนเอามือไขว้หลังอยู่อย่างสง่างามตรงริมหน้าต่างห้องของเธอในคอนโด เธอรึก็ต้องนั่งถ่างตาอย่างหวาดหวั่นขวัญผวาทั้งคืน นี่ถ้าไม่มีงานถ่ายแบบนิตยสารในวันนี้นะ เธอคงต้องนั่งถ่างตามองเจ้าที่รูปหล่ออยู่อย่างนั้นทั้งวันเป็นแน่แท้ แต่จะว่าไป เธอก็รู้สึกเป็นห่วงเจ้าที่รูปหล่ออยู่บ้างเหมือนกันนะนี่นะ ถ้าเกิดว่าเขาเดินออกไปข้างนอกคอนโดต้องเกิดเรื่องแน่ๆ การแต่งตัวก็ประหลาด ผมเผ้าก็ประหลาด การพูดการจายิ่งประหลาด แถมพุ่งตัวได้อย่างรวดเร็วอย่างกับผู้มีวรยุทธ์ขั้นสูงในหนังจีนเลย เฮ้อ! ช่างเถอะ จะไปกังวลอะไร ชีวิตใครชีวิตมัน ทะลุมาได้ก็ทะลุกลับไปเองเถอะ "ทุกอย่างพร้อมแล้วค่ะ เชิญคุณน้องหลินหลินค่ะ" เสียงของทีมงานพลันดังขึ้นเมื่อเดินเข้ามาบอกกล่าวแก่หลินหลิน เสียงนั้นดึงหลินหลินที่กำลังนั่งคุยกับตัวเองให้ออกจากมาจากมโนในทันที หญิงสาวจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปตามทางเพื่อไปยืนสวยๆอยู่หน้ากล้องอย่างอัตโนมัติแบบมืออาชีพ วันนี้หลินหลินมีนัดถ่ายแบบกับนางแบบและนายแบบวัยรุ่นอีกสองชีวิต นิกกี้ นายแบบวัยรุ่นพุ่งแรงที่กำลังทำสายตากรุ้มกริ่มส่งประกายแวววาวมาทางเธออย่างไม่ลดละ พลอยใส นางแบบและนักแสดงวัยรุ่นหน้าใสอีกคนที่มักจะส่งยิ้มใสซื่อไปมาให้กับทุกคนในทีมงาน ยกเว้นกับเธอ การถ่ายแบบดำเนินการไปอย่างราบเรียบและผ่านไปอย่างดีในแต่ละเซท ต่อหน้ากล้องทุกคนมักจะแสดงออกถึงจริตมารยาที่ลื่นไหลไม่มีติดขัด นายแบบมักจะได้ใช้โอกาสนี้ลวนลามนางแบบได้อย่างหน้าชื่นตาบาน นางแบบก็เช่นเดียวกัน หุ่นนายแบบแซ่บขนาดนั้น ลูบๆคลำๆกันจนกามตายด้านกันไปเลย "วันนี้หลินหลินสวยมากเลยนะครับ" เสียงทักทายของนิกกี้เอ่ยขึ้นกับหลินหลินหลังจากถ่ายแต่ละเซทเสร็จสิ้น ฉันสวยทุกวันแหล่ะ! หลินหลินคิดในใจก่อนตอบกลับไป "ขอบคุณค่ะ" "วันนี้หลินหลินมีนัดหรือธุระที่ไหนต่อหรือเปล่าครับ" นิกกี้ถามต่อเมื่อเห็นหลินหลินทำท่าจะเดินผละไป "อืม..." หลินหลินทำท่าครุ่นคิดนิดหน่อยอย่างมีมาดก่อนตอบกลับอย่างมีมารยา "วันนี้ไม่สะดวกเลยจริงๆค่ะ เอาไว้วันหน้าแล้วกันนะคะ" "ครับ" นิกกี้ตอบรับด้วยใบหน้าประดับรอยยิ้มอย่างมีความหวัง "แล้วผมจะรอนะครับ" "ค่ะ" หลินหลินเอียงหน้าลงน้อยๆอย่างมีจริตขณะตอบรับ "ยินดีค่ะ" เธอตอบไปอย่างนั้นเอง การหักหน้าหนุ่มหล่อระดับนายแบบเป็นสิ่งที่เธอไม่จำเป็นต้องทำ "หว่านเสน่ห์เก่งจังเลยนะคะ" เสียงใสซื่อของพลอยใสดังขึ้นที่โต๊ะแต่งตัวภายในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของสตูดิโอ หลินหลินหันมองซ้ายมองขวาภายในห้องแห่งนี้พบว่ามีเพียงเธอและพลอยใสอยู่ด้วยกันตามลำพังเพียงสองคน มิน่า! ถึงได้กล้าพูด หลินหลินเบ้ปากกลอกตามองบนขณะคิดในใจ "แน่นอนสิจ๊ะ" หลินหลินตอบกลับไปแค่นั้นก่อนพาร่างของตนเดินออกจากห้องแต่งตัว อยากเล่นละครในชีวิตจริงก็ต้องหาผู้ชมกันหน่อย หลินหลินคิดในใจขณะกำลังเดินทอดน่องออกไปอย่างเป็นธรรมชาติ "จะรีบไปไหนล่ะคะ" พลอยใสรีบเดินมาดักหน้าหลินหลินเอาไว้ก่อนแล้วยกมือถือที่เปิดรูปภาพหนึ่งเอาไว้ให้หลินหลินมองดู พลอยใสพูดต่อด้วยนำเสียงไร้ความเป็นมิตร "จำได้มั้ยว่าใครที่อยู่ในรูป" หลินหลินหรี่ตามองนิดนึงก่อนตอบอย่างไม่ยี่หระ "รูปของฉันเอง มีอะไรเหรอ" "แล้วผู้ชายที่นั่งกินข้าวอยู่ด้วยกันล่ะ" พลอยใสถามคาดคั้นแบบหยั่งเชิง หลินหลินกลอกตาไปมาอย่างใช้ความคิด ชายหนุ่มในรูปน่าจะเป็นพระเอกมิวสิคที่เธอกับเขาได้รับเล่นด้วยกันเมื่ออาทิตย์ก่อน ถ้าจำไม่ผิดนะ ตอนนั้นถ่ายทำเสร็จ เพื่อหาคนเลี้ยงข้าวเธอก็เลยชวนเขาไปกินข้าวด้วยกันที่ร้านอาหารใกล้ๆกับกองถ่าย เธองกน่ะ! "โธ่! หลินหลิน..." จู่ๆ พลอยใสก็เปลี่ยนกิริยาจากน้ำเสียงแข็งกระด้างเมื่อครู่กลายเป็นน้ำเสียงใสซื่ออ่อนแอแบบกลั้นร้องไห้ หลินหลินใช้หางตามองไปที่มุมทางเดินมุมหนึ่งเห็นเป็นบุคคลที่คาดว่าน่าจะมาจากสายข่าวซุบซิบที่ทางทีมงานเชิญให้มาเก็บภาพเพื่อโปรโมทเรียกเรตติ้งก่อนที่นิตยสารจะออกมาเป็นรูปเล่มและวางแผง พวกเขาอยู่ไม่ไกลและกำลังสนใจหลินหลินกับพลอยใสอยู่อย่างพอดิบพอดี ยัยนี่คงกำลังแสดงเพื่อเรียกเรตติ้งอย่างแข็งขันถือว่าทำงานทำหน้าที่ได้ดี หลินหลินคิด "เธอกำลังคบกับเพื่อนของฉันอยู่นะ แต่เธอ... รู้ทั้งรู้... ก็ยังแอบคบกับเขา หลินหลิน..." พลอยใสพูดพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้นขอบตาด้วยประโยคที่ทำให้บุคคลที่อยู่ไม่ไกลนั่นถึงกับหูผึ่ง มือไม้พร้อมกดชัดเตอร์ หลินหลินเพียงปล่อยให้พลอยใสเรียกน้ำตาให้ออกมามากๆก่อน ปล่อยให้นางได้สตอแบบจัดหนักจัดเต็มตามใจ ซักพักเมื่อเห็นว่าพลอยใสน้ำตานองหน้าจนเริ่มน่าเกลียดแล้วหลินหลินจึงเอื้อมมือขึ้นลูบหลังพลอยใสอย่างปลอบโยนพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ ดังกว่า พลอยใส เธอจะสตอให้มากกว่า "โธ่! พลอยเพื่อนรัก เรื่องนี้เธอกำลังเข้าใจผิดนะ เราเป็นเพื่อนกันนะ ฉันเป็นคนแนะนำเขาให้เธอรู้จักเองกับมือ เธอลืมแล้วเหรอ อีกอย่างเรื่องคืนนั้นระหว่างเธอกับเขา เขาก็กำลังกลุ้มใจ เขาบอกกับฉันนะว่าเขาจะรับผิดชอบ ถ้าเธอท้อง อุ๊บ!" จบคำหลินหลินแกล้งปิดปากตัวเองเหมือนเพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าไม่ควรพูด ในขณะที่พลอยใสถึงกับอ้าปากค้าง หลินหลินรีบดึงพลอยใสกลับเข้าไปในห้องแต่งตัวก่อนปิดประตูทำให้ดูเหมือนว่ากำลังลืมตัวพูดเรื่องสำคัญในที่สาธารณะแล้วรีบหลบฉากเมื่อนึกขึ้นได้ "นี่! นี่! แก... แก..." พลอยใสถึงกับพูดไม่ออก เธอคิดจะเล่นงานหลินหลินที่ชอบหว่านเสน่ห์ไปทั่วไม่เว้นแม้แต่แฟนของเธอในรูปบนมือถือนี่ หลินหลินยิ้มใส่หน้าพลอยใสก่อนเอ่ย "ช่วยไม่ได้ เธอเริ่มก่อน" "แกคิดจะแย่งแฟนฉัน" พลอยใสยังไม่ยอม "น่าแย่งตายล่ะ" หลินหลินยียวน "ไม่เห็นจะหล่อเท่าไหร่" สู้เจ้าที่ที่บ้านของเธอก็ไม่ได้ หลินหลินคิด พลอยใสถึงกับเงียบงัน "เดี๋ยวมาเล่นด้วยใหม่นะ วันนี้รีบ" หลินหลินพูดพร้อมกับออกจากห้องไป ปล่อยให้พลอยใสหลบอยู่ในนี้คนเดียว เมื่อหลินหลินออกมาจากห้องแต่งตัวมาได้ระยะหนึ่ง "คุณหลินหลินคะ ขอสัมภาษณ์หน่อยค่ะ" นักข่าวสายซุบซิบก็เข้ามาหาเธอดังคาด "น้องหลินหลินคะ" นักข่าวพากันรุมล้อมหลินหลิน "ค่ะ สวัสดีค่ะพี่ๆ" หลินหลินหันหน้าเข้าหานักข่าวสายซุบซุบพลางส่งยิ้มเรี่ยราดอย่างเป็นธรรมชาติ "ขอถามเรื่อง เอ่อ..." นักข่าวทำทีอึกอักก่อนถามรัวเร็ว "เมื่อกี้มันอะไรยังไงคะ น้องหลินหลิน" "หลินขอไม่พาดพิงถึงใครนะคะ ขอโฟกัสเรื่องงานเนอะ" หลินหลินตอบกลับไปด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มอย่างมีเสน่ห์ "แล้วเรื่องที่คุยกับคุณพลอยใสเมื่อครู่นี้" นักข่าวยังคงถามเหมือนไม่เข้าใจประโยคของหลินหลินก่อนหน้า "ขออนุญาตไม่ตอบนะคะ โฟกัสเรื่องงานอย่างเดียวเลยค่ะ" หลินหลินพูดเสร็จก็ยิ้มเรื่อราดอีกที ก่อนปรายตามองไปยังห้องที่พลอยใสอยู่อย่างจงใจ นักข่าวต่างมองตามสายตาของเธอ หลินหลินจึงถือโอกาสจังหวะนั้นหลบฉากออกมา ปล่อยให้นักข่าวรอพลอยใสอยู่หน้าห้องแต่งตัว พลอยใสจะได้กลับบ้านหรือเปล่านะ หลินหลินคิดในใจอย่างอารมณ์ดีขณะพาร่างของตัวเองเดินออกไปจากเหตุการณ์บันเทิงตรงหน้าเมื่อครู่

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more