ครืน.. ครืน.. โทรศัพท์เครื่องบางสั่นแจ้งเตือนว่ามีสายเรียกเข้า นีรนาราหงายหน้าจอขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นเบอร์ที่ไม่ได้มีการบันทึกชื่อเอาไว้ เรียวคิ้วโก่งขมวดเข้ากันเล็กน้อยด้วยสงสัยว่าเป็นเบอร์ใครที่โทรเข้ามา ‘สวัสดีค่ะ’ เธอกดรับก่อนจะกรอกเสียงพูด ‘ทำอะไรอยู่’ เมื่อได้ยินปลายสาย นีรนาราก็จำได้ทันทีว่าเป็นเสียงของใคร ‘เฮียเปลี่ยนเบอร์เหรอ’ ‘เปล่า นี่เบอร์ไอ้แบงค์’ ‘อ้าว! แล้วทำไมไม่เอาโทรศัพท์ตัวเองโทรมา’ ‘เบอร์เฮียโดนระงับสัญญาณ’ น้ำเสียงที่ดังมาตามสาย บ่งบอกว่าติณณภพกำลังหงุดหงิดขั้นสุด อะไรกัน! เงินเดือนท่านผู้พิพากษาก็ตั้งเยอะ แต่ไม่ยอมจ่ายค่าโทรศัพท์ โอ๊ย! ฉันจะบ้า ‘เฮียนี่ก็งงไม่เข้าเรื่องเลยนะ’ ‘ไม่ได้งกโว้ย ปกติเฮียจะตัดจ่ายพวกค่าน้ำค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ผ่านบัตรเครดิต แต่ลืมว่าปิดใบนั้นไปแล้ว เลยค้างจ่ายสองเดือน โดนระงับสัญญาณไปตามระเบียบ’ ‘แล้วนี่โทรมามีอะไรหรือเปล่า’ นีรนา