________________________
ในระหว่างที่รออย่างไร้จุดหมาย ฉันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อกดโทรไปหาพี่บัวในช่วงเวลาที่ว่างๆ แบบนี้
ฉันแทบจะไม่ได้โทรมาเธอเลย แม้ว่าฉันคิดถึงพี่สาวกับหลานเสมอ แต่เวลาอยู่กับลูคัสฉันก็ไม่กล้าที่จะกดโทรไปหาเธอ
เพราะฉันก็แอบกลัวว่าพี่บัวจะรู้ว่าฉันไม่ได้อยู่ตามลำพัง
และเธออาจจะจับได้คิดมาว่าฉันโกหกเรื่องที่มาทำงานใช้หนี้
เพราะมันคงยากมากๆ ที่พี่บัวจะรับได้ว่าฉันยอมเสียสละตัวเองเพื่อเงินก้อนนั้น
ตู๊ด.... ตู๊ด.... ตู๊ด....
"ฮัลโหลลิลณ์ พี่นั่งรอโทรศัพท์จากลิลณ์ทุกวันเลยนะ"พี่บัวพูดด้วยน้ำเสียงที่แจ่มใส่ร่าเริง
"ลิลณ์ขอโทษนะคะที่ไม่ได้โทรหาเลย พอดีงานลิลณ์ยุ่งมากเลย"ฉันตอบไปอย่างรู้สึกผิดในใจ
"ตอนนี้พี่หางานทำได้แล้วนะลิลณ์"เธอพูดด้วยความดีใจ
"อะไรนะคะ? "ฉันแอบตกใจอยู่ไม่น้อย
"พี่บัวจะทำงานได้ยังไง เจ้าตัวเล็กยังไม่ถึงขวบเลยนะ"ฉันพูดกลับไปอย่างไม่เห็นด้วยสักเท่
