“สวัสดีค่ะ”
ยังไม่ทันที่วันพรรษาจะพูดอะไรอีกน้ำเสียงไม่พอใจก็แทรกขึ้นมา
“เธอไปไหนมา ฉันยืนรออยู่ตั้งนาน”
“ดิฉันนำเอกสารขึ้นไปให้คุณเลเซ็นรับทราบค่ะ”
ณชมนเหยียดริมฝีปากยิ้มเยาะ บางอย่างที่สงสัยคงจะไม่ผิดแน่
“เอาเอกสารไปให้เซ็นหรือไปทำอย่างอื่นด้วย ฉันเข้ามาในนี้เกือบสิบนาทีแล้วเห็นแต่แม่บ้าน”
วันพรรษาเงียบ ไม่โต้ตอบอะไรเพราะไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายไปมากกว่านี้ เธอทำงานถึงสิ้นเดือนก็จะลาออกแล้ว เมื่อไม่มีอันต้องเจอหน้ากันเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมาก็คงจะไม่เป็นปัญหาอีก ป้าจันทรยืนมองดูท่าทีอยู่ที่มุมห้องด้านหลังห้องเก็บของยังไม่ออกมาแสดงตัว
ณชมนหลุบสายตามองร่างโปร่งบางได้สัดส่วนภายใต้ชุดทำงานเรียบร้อย เสื้อแขนยาวกระโปรงทรงเอยาวคลุมเข่าเผยผิวส่วนน้อยแต่ก็ทำให้ผู้หญิงตรงหน้านี้น่ามองอยู่ดี ถ้าผู้ชายคนไหนได้อยู่ใกล้ไม่มีทางหรอกที่จะปล่อยให้หลุดมือไป อย่างน้อย ๆ ก็กินฆ่าเวลาเหมือนกับที่เธอสั
