สองพ่อลูกกลับมาถึงบ้านในเวลาหกโมงเย็น ฐิรวิชญ์เมื่อเห็นคุณพ่อกับพี่ชายเดินเข้ามาในบ้านด้วยกันร่างกลมป้อมก็วิ่งเข้าไปหาทันที
"ว่าไง เจ้าตัวแสบ"เขารับร่างลูกชายคนเล็กไว้ในอกอุ้มลูกไปนั่งที่ตรงโซฟารับแขก
"คิดถึงจัง"เขาหอมแก้มพองๆของลูกชายคนเล็ก เด็กชายที่แสนจะหวงเนื้อหวงตัวก็เอามือกลมๆดันหน้าเขาไว้เบี่ยงตัวหลบ
"คุณพ่อ อย่าหอม"
"หวงตัวจริง นิสัยเหมือนใครฮะเรา"เขาว่าลูกเบาๆพรางนึกถึงร่างบางของใครบางคนที่ตอนนี้กำลังง่วนอยู่ในครัว
สามคนพ่อลูกนั่งเล่นกันได้สักพักก็ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว วันนี้สี่คนพ่อแม่ลูกล้อมวงอยู่ที่โต๊ะอาหารในครัวไม่ได้ไปทานข้าวที่ตึกใหญ่
ฐิติกรตักเต้าหู้ทรงเครื่องให้ลูกๆ ฐิรดลนั้นไม่ว่าพ่อจะตักอะไรให้เขาก็ยินดีกินหมดผิดกับฐิรวิชญ์ที่เลือกแต่ของที่ชอบเท่านั้น เด็กชายมองเต้าหู้ในจานตัวเองแล้วตักส่งให้คนเป็นพี่ชาย
"พี่ซอกินเยอะๆนะ จะได้โตเร็วๆ"ธัญญ์นลินขำจนเกือบสำลักข้าวกับ
