หัวใจเสือ l ทายาทมาเฟีย

ตอนที่ 2

ตอนที่ 2 คนที่ไม่อยากเจอ

สองขาเรียวก้าวลงบันไดบ้านกึ่งเดินกึ่งวิ่งอย่างเร่งรีบ ของขวัญในชุดเสื้อสายเดี่ยวกับกระโปรงยีนส์สั้นธรรมดา แต่หุ่นเพรียวบางสูงเกือบร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตรทำให้เธอดูน่ารักและเซ็กซี่ในคราเดียวกัน

"ขวัญ นั่นลูกจะไปไหน ทำไมชุดมันทั้งโป๊ทั้งสั้นอย่างนั้น"

เสียงของเดวิดคุณพ่อวัยเกือบหกสิบปีเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนดูท่าทางเร่งรีบ แถมไอ้ชุดที่ใส่ก็ช่างขัดใจพ่อเสียจริง

"โธ่..แดดดี๊ขา สั้นอะไรกันคะ เดี๋ยวนี้วัยรุ่นเขาก็ใส่กันแบบนี้ทั้งนั้นแหละค่ะ"

ของขวัญอธิบายให้ผู้เป็นพ่อฟังพร้อมกับเดินเข้าไปกอดอย่างออดอ้อน ถึงแม้ว่าเดวิดจะดุมาก แต่ก็มักจะแพ้ลูกอ้อนของลูกสาวทุกครั้งไป

"อ้อนเหมือนเด็ก ๆ เลยนะลูกสาวแดดดี๊ ว่าแต่จะไปไหนล่ะ"

"ขวัญจะไปชอปปิ้งค่ะ"

ผู้เป็นพ่อพยักหน้ารับรู้ในสิ่งที่เธอบอกก่อนที่จะคลายอ้อมกอดให้เดินไปขึ้นรถที่ลูกน้องอีกสองคนรออยู่

"พี่เนม ไปห้างที่ขวัญไปประจำนะคะ"

เมื่อขึ้นไปนั่งบนรถเรียบร้อย ของขวัญก็เอ่ยบอกกับบอดี้การ์ดฝีมือดีที่พ่อจัดให้ดูแลและติดตามเธอ

"ได้ครับคุณหนู"

บอดี้การ์ดหนุ่มพยักหน้าพร้อมรับคำสั่งแล้วก็เคลื่อนรถเก๋งสีดำคันโตออกจากบ้านไป

///////

รถคันใหญ่ที่มีบอดี้การ์ดหน้าเข้มเป็นสารถีขับให้วิ่งไปตามถนนที่การจารจรคับคั่ง กว่าสองชั่วโมงถึงได้ฝ่าฟันรถติดมาถึงที่หมาย

รองเท้าส้นสูงแตะลงบนพื้นหลังจากที่ลูกน้องเปิดประตูรถให้ ร่างระหงเดินด้วยท่าทีสง่างามเข้าไปยังข้างในของห้างสรรพสินค้าชื่อดังโดยที่ยังมีลูกน้องคอยติดตามเป็นบอดี้การ์ดอยู่ไม่ห่าง

"พี่เนมหยุด"

ของขวัญเอ่ยสั่งคนที่เดินตามหลังพร้อมกับทำมือให้หยุดเดิน ขาเรียวก้าวถอยหลังพร้อมกับเดินหลบเข้ามุมร้านเสื้อผ้าโดยอัตโนมัติ เพราะว่าข้างหน้าที่กำลังเดินตรงมานั้นเป็นบุคคลที่เธอไม่ค่อยอยากเจอเท่าไหร่นัก

โลกมันแคบหรือเป็นคราวซวยกันแน่นะ..

"คิดว่าหลบแล้วเฮียจะไม่เห็นเหรอคะ"

ไทเกอร์ ทายาทหนุ่มเพียงคนเดียวของไทเกอร์กรุ๊ปพูดขึ้นเมื่อเดินมาหยุดยืนอยู่ข้าง ๆ เธอ หญิงสาวตรงหน้าถอนหายเฮือกใหญ่พร้อมกรอกตามองบนด้วยความเบื่อหน่าย

สงสัยวันนี้จะก้าวขาผิดข้างตอนออกจากบ้าน ถึงได้มาเจอคนที่ไม่อยากเจอที่สุดแบบนี้

"ใครหลบ เฮียเสือเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า ขวัญแค่จะมาดูเสื้อผ้าร้านนี้ก็แค่นั้น"

"จะดูเสื้อผ้า แน่ใจเหรอคะ แล้วทำไมถึงยืนหันหลังให้ร้านล่ะคะ"

นัยน์ตาคมหรี่ลงอย่างจับผิด ถึงแม้ไทเกอร์จะรู้ดีว่าของขวัญไม่ค่อยชอบขี้หน้าเขาและพยายามหลบหน้าตลอด แต่ไทเกอร์ก็ไม่เคยถือสา เพราะเขาชอบเธอจึงได้พยายามเข้าใกล้ทุกครั้งที่มีโอกาส

"กลับไปให้หมด เดี๋ยวฉันดูแลคุณหนูของพวกนายเอง พวกแกก็ด้วย"

เสียงทุ้มแต่ทรงพลังเอ่ยบอกกับบอดี้การ์ดของหญิงสาวตรงหน้า เสร็จแล้วก็หันไปสั่งลูกน้องตัวเองต่อ ไทเกอร์สนิทกับดราก้อนกรุ๊ปเป็นอย่างดี ทำให้ผู้ใหญ่ก็เอ็นดูเขาไปด้วย การที่จะอยู่กับของขวัญเพียงสองคนจึงไม่มีปัญหาอะไร

"เฮียเสือมีสิทธิ์อะไรมาสั่งคนของขวัญกลับไป แดดดี๊สั่งพี่เนมให้มาดูแลขวัญนะ"

ไทเกอร์ หรืออีกชื่อหนึ่งที่มีแค่คนสนิทที่สามารถเรียกเขาได้ก็คือเสือ ชายหนุ่มลูกครึ่งหน้าคมเข้มยกยิ้มมุมปากแล้วก็ถอดเสื้อคลุมตัวเองออกไปสวมทับให้กับหญิงสาวตรงหน้าหน้า

"คลุมไว้ซะ ทำไมถึงได้ชอบใส่ชุดโป๊ขนาดนี้นะ ไม่เห็นจะหน้าดูตรงไหน"

ปากเหมือนจะบ่น แต่การกระทำนั้นช่างอ่อนโยน ถึงอย่างนั้นคนที่ถูกเทคแคร์ก็ไม่ได้รู้สึกดีหรือขอบคุณอะไรทั้งนั้น แถมยังทำหน้าบูดบึ้งก่อนที่จะเดินกระทืบเท้าเข้าไปชอปปิ้งในร้านต่อไป

"นี่ถามจริง ๆ นะ เฮียไม่มีการมีงานทำหรือยังไงถึงมาคอยเดินตามขวัญอยู่แบบนี้เนี่ย"

"ที่จริงก็มี แต่เดินตามขวัญสำคัญกว่า"

ไม่รู้เป็นรอบที่เท่าไหร่ที่ของขวัญได้แต่เบือนหน้าหนีพร้อมกรอกตามองบน เธอรู้ดีว่าไทเกอร์นั้นชอบเธอมาตั้งแต่สมัยเรียน แต่ว่าของขวัญก็ไม่เคยคิดเกินเลยไปมากกว่าพี่ชายคนหนึ่ง เอาเข้าจริงเพราะท่าทียียวนประสาทตลอดเวลาของเขานั่นแหละที่ทำให้ไม่ถูกชะตาตั้งแต่แรกเจอ

คนบ้าอะไร..รู้ว่าไม่ชอบก็ยังตามอยู่นั่น..

"เอาชุดนี้ครับ"

จู่ ๆ ผู้ชายที่เดินอยู่ข้าง ๆ ก็เลือกชุดเดรสสีชมพูหวานแหววแล้วยื่นให้กับพนักงานในร้าน

"เฮียเสือจะซื้อไปให้แฟนเหรอ"

ของขวัญถามขึ้นด้วยความสงสัย เพราะเห็นเขายืนจ้องพิจารณาชุดนี้อยู่สักพักก่อนที่จะหยิบให้พนักงาน

"ขวัญว่าคนที่เฮียซื้อให้เป็นแฟนเฮียเหรอ งั้นขวัญก็ต้องเป็นแฟนเฮียแล้วแหละ เพราะเฮียซื้อให้ขวัญ"

คนที่กลายเป็นแฟนโดยคำขี้ตู่ยืนอึ้งทำตาโตแล้วชี้เข้าหาตัวเองอย่างช้า ๆ ดวงตาคู่สวยก็มองไปมาระหว่างชุดสีชมพูที่เขาถืออยู่กับใบหน้าอันหล่อเหลาที่กำลังฉีกยิ้มกว้าง

"ซื้อให้ขวัญเนี่ยนะ ขวัญไม่ใส่ชุดแบบนี้หรอก"

ของขวัญปฏิเสธไปพร้อมก้าวขากำลังเดินหนี

"ถ้าขวัญไม่เปลี่ยนไปใส่ชุดที่เฮียซื้อ เฮียจะไม่ยอมไปส่งขวัญที่บ้าน และจะโทรบอกคุณอาเดวิดว่าขวัญดื้อ"

ใบหน้าสวยหันขวับทำหน้าไม่พอใจอย่างหนัก แต่คนอย่างไทเกอร์ก็ไม่เคยขู่ เพราะเขาเคยโทรไปฟ้องพ่อมาแล้วตอนที่เธอหนีเที่ยวแล้วบังเอิญไปเจอไทเกอร์ที่คลับแห่งหนึ่ง

"ไม่รู้ว่าเวรกรรมแต่ชาติปางไหนถึงได้มีเฮียมาตามติดชีวิตยิ่งกว่าเจ้ากรรมนายเวรขนาดนี้"

"เขาเรียกว่าพรหมลิขิต"

"ผีผลักเถอะค่ะถ้าจะแบบนี้"

ถึงแม้จะไม่พอใจแต่ก็ยอมเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องลองเสื้อโดยดี ถ้าไม่อย่างนั้นวันนี้เธอคงจะไม่ได้กลับบ้านง่าย ๆ ส่วนคนที่ออกคำสั่งก็ยืนยิ้มด้วยความพอใจอยู่ที่หน้าห้องลองเสื้อแบรนด์ดัง

"พอใจรึยังคะ ถ้าพอใจแล้วก็ช่วยไปส่งขวัญที่บ้านด้วย หมดอารมณ์จะเดิน"

สาวสวยร่างระหงเดินออกมาจากห้องลองเสื้อหลังจากเปลี่ยนชุดเรียบร้อย ชุดสีชมพูดหวานแหววแต่ดูขัดกับสีหน้าที่ออกอาการอยากจะกินเลือดกินเนื้อคนซื้อซะตอนนี้ให้ได้

"เห็นมั้ย เฮียบอกแล้วว่าใส่ชุดแบบนี้สวยกว่าไอ้ชุดสั้น ๆ นั่นตั้งเยอะ"

"สวยสำหรับเฮียคนเดียวเถอะ แต่ขวัญไม่ชอบ"

"แต่เฮียชอบขวัญนะ"

"เฮียเสือ!"

"โอเค ๆ ไปหาอะไรกินกันก่อนเดี๋ยวเฮียไปส่งที่บ้าน ตกลงมั้ยคะ"

"แล้วปฏิเสธได้มั้ยล่ะ"

ของขวัญเดินกระทืบรองเท้าส้นสูงปึงปังออกจากร้านไป ตามมาด้วยไทเกอร์ที่ดูจะมีความสุขเมื่อได้แกล้งเธอ ถึงจะโดนว่าไปหลายชุด แต่เขาก็ไม่ใส่ใจอยู่แล้ว

////////