ตอนที่ 9 ครั้งแรก
ตื้ด ตื้ด ตื้ด ตอนเช้าตรู่ของวันที่ฉันยังมุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ เสียงโทรศัพท์ที่วางไว้ใกล้ตัวก็ดังไม่หยุด จนต้องใช้มือปัดป่ายควานหาเพื่อรับสาย
/ใครอะ โทรมาทำไมแต่เช้าคนจะหลับจะนอน/
ฉันกรอกเสียงไปตามสายทั้งที่เปลือกตายังไม่เปิดมาดูชื่อคนโทรเข้าด้วยซ้ำ
/ขวัญ พี่ซานเอง ขอโทษนะ พี่นึกว่าขวัญตื่นแล้ว งั้นเดี๋ยวพี่ค่อยโทรมาใหม่ก็ได้ครับ/
พอได้ยินเสียงว่าเป็นใครเปลือกตาที่ปิดอยู่ก็เปิดขึ้นสุดโดยอัตโนมัติ
/พี่ซาน ขวัญตื่นพอดีเลยค่ะ มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ/
/พอดีวันนี้พี่อยากจะชวนขวัญไปดินเนอร์น่ะครับ แต่ไม่รู้ว่าขวัญจะว่างหรือเปล่า/
/ว่างสิคะ ขวัญว่าง เย็นนี้นะคะ/
ผู้ชายชวนดินเนอร์ทั้งทีฉันจะไม่ว่างได้ยังไงล่ะ จริงมั้ย จากที่หลับอยู่ก็ดีดตัวลุกจากที่นอนด้วยความเร็วแสง จะไปไหนนะเหรอ ฉันก็จะไปขัดสีฉวีวรรณ ทำผมสักหน่อย วันนี้จะได้ดูสวยเป็นพิเศษ
หกโมงเย็นตรงเวลาเป๊ะ รถเก๋
