โคแก่เคี้ยวเด็ก

"อีกนานไหมกว่าประชุมจะเริ่ม" เสียงทุ่มถามเลขาสาวในขณะที่เขากำลังอ่านแฟ้มเอกสาร "อีกครึ่งชั่วโมงค่ะบอส" ปลาดาวเลขาสวยบอกเขาแต่ทว่าสายตาของเธอกับจ้องมองไปที่ พอส ประธานหนุ่มสุดหล่อ มากความสามารถ ที่สำคัญเขายังโสดไม่มีเจ้าของ อาจจะเป็นเพราะเขาชอบความเรียบง่าย มีระเบียบ "วันนี้คุณพอสมีนัดทานข้าวต่อนะคะ" "ไม่ต้องผมบอกแล้วไงว่าไม่ชอบทานข้าวกับใคร" พอสเงยหน้าบอกเลขาสาวเสียงแข็งก่อนที่เขาจะปิดแฟ้มเสียงดัง "แต่ว่าเธอเป็นลูกสาวของท่านรองประธาน" "แล้วผมต้องสนใจ...ผมบอกแล้วไงว่าจะเป็นใครก็ตามก็ห้ามรับนัดให้ผมเด็ดขาด...วันนี้คุณโดนหักเงินเดือน" "แต่บอสค่ะ" "ถ้ายังมีอีกเตรียมหางานใหม่ได้เลย" "บอส...อย่าไล่ปลาดาวออกเลยนะคะ" "ผมจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย...อย่านัดผมไปทานข้าวกับใครอีกเด็ดขาด" พอสวางแฟ้มลงโต๊ะเสียงดังก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแล้วเดินออกไปด้วยสีหน้าเรียบนิ่งปลาดาวยกมือขึ้นทาบอก "เฮ้อ...เกือบได้หางานใหม่แล้วไหมฉัน" พอส เสกสรร รุ่งเรืองกิจ ทุกคนต่างก็รู้จักเขาไม่มีใครไม่รู้จัก ถึงจะอายุเยอะปาเข้าไปสามสิบห้าปีแล้ว ก็ยังคงครองคำว่าโสดอยู่ทุกปี ไม่มีสาวสวยคนไหนจะได้นั่งทานข้าวพร้อมกับเขา เป็นผู้ชายที่สาวๆทุกรุ่นต่างก็ตกหลุมรัก "บอสออกมาแล้ว" เสียงพนักงานสาวคนหนึ่งตะโกนบอกทุกคน เสียงฝีเท้าของพอสที่กำลังเดินมาทำให้พนักงานสาวๆบริษัทต่างก็รีบส่องกระจกดูความเรียบร้อยของตัวเองบางก็รีบเติมปากสีให้แดงสดให้ชวนมอง กึก พอสหยุดเดิน เขาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงก่อนจะขมวดคิ้วแล้วรีบใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดจมูกตัวเอง "ผมอยากให้คุณลดกลิ่นน้ำหอมลงหน่อยนะ...กลิ่นมันแรงเกินไปผมแสบจมูก" เฮ้อ แต่ละคน แต่งหน้านึกว่าจะไปเที่ยวงานลิเกที่วัด ปาดก็แดงเกินจนสยองนึกว่ากินเลือดมา แก้มนี้แดงนึกว่าตูดลิง ขนลุก พอสรีบเดินหนี พนักงานสาวต่างก็คอตกไปตามๆกัน ใกล้ค่ำ พอสขับรถกลับมาจากที่ทำงานเขารีบเดินเข้ามาในห้อง มือก็รีบถอดเสื้อผ้าออกเพื่อจะอาบน้ำ สายน้ำเย็นตกลงกระทบกับใบหน้าคมพอสเงยหน้าขึ้นก่อนที่เขาจะเสยผมสั่นไปด้านหลัง เขายักยิ้มเจ้าเล่ห์มุมปากเมื่อนึกถึงใบหน้าของสาวน้อยคนหนึ่ง "ให้ตายสิ....อยากพรากผู้เยาว์ซะมัดเห็นยัยเด็กนั้นทีไร...อยากกระแทกให้หายอยาก" พอสแสยะยิ้มเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหายก่อนที่เขาจะตัดใจกลืนน้ำลายลงคอ แต่ทว่าคิ้วหนาต้องขมวดคิ้วเมื่อท่อนเอ็นของเขากับแข็งใหญ่ขึ้นมาดื้อๆเพียงแค่เขาคิดถึงเธอ "อ๊าา...เด็กอันตราย" พอสเลื่อนมือไปลูบท่อนเอ็นใหญ่ยักษ์ก่อนที่เขาจะขยับมือชักขึ้นลงช้าๆแต่เพราะอยากเห็นใบหน้าสวยของเธอชัดเจนเขาจึงเดินออกมาจากห้องน้ำมาหยุดที่เตียง แล้วยื่นมือไปเปิดแท็ปเล็ตเพื่อดูรูปถ่ายของนับดาว เด็กสาวอันตรายที่เขาพยายามอดทน และอดกลั้น ถึงขนาดส่งเสียให้เธอเรียนอย่างลับๆ ตั้งแต่เธออายุสิบห้านี่ก็ผ่านมาสองปีแล้ว เขาต้องกัดฟันอดทนรอให้เธอโตกว่านี้ แต่เพราะความต้องการของเขามันเริ่มรุนแรงขึ้นทุกวันทำให้เขาต้องช่วยตัวเองเพื่อปลดปล่อยความต้องการ "อ๊าาา" พอสส่งเสียงครางเสียวเขาจ้องมองไปที่รูปถ่ายนับดาวที่กำลังยิ้มมือก็เริ่มชักเร็วขึ้น "ซี๊ด...อ๊าา" พอสกลืนน้ำลายลงคอเขาเลียริมฝีปากที่แห้งพร่าของตัวเอง ในเวลาเดียวกัน รถแท็กซี่ได้มาหยุดที่บ้านหลังหนึ่ง นับดาวสาวน้อยตาใสเดินลงมาจากรถเธอขมวดคิ้วเดินไปหยุดที่หน้าประตูรั้วเหล็ก "บ้านลุงพอสคือที่นี้เหรอ....เอาเถอะป้านางคงบอกไว้แล้วว่ามาเป็นแม่บ้านให้ชั่วคราว"แต่ว่านะ มันตื่นเต้นจัง ได้มาทำความสะอาดบ้านลุงพอสครั้งแรกแบบนี้ ป้านางบอกว่าคุณลุงชอบอยู่คนเดียวฉันคงต้องรีบๆทำให้เสร็จแล้วกลับบ้าน แต่ว่าได้มาบ้านคุณลุงทันทีผู้ชายที่ฉันหลงรักทันที ก็อยากอยู่ให้นานกว่าทำความสะอาด ไม่ได้ ไม่ได้ คุณลุงอายุสามสิบห้าปีแล้วจะมาชอบเด็กอย่างฉันได้ไง อย่าเข้าข้างตัวเองสิ ก่อนกลับขอลายเซ็นลุงพอสเป็นรางวัลที่ทำความสะอาดห้องหน่อยแล้วกัน นับดาวรีบเปิดประตูเข้าไปในบ้านเพื่อทำความสะอาด เธอหยิบของใช้ขึ้นไปที่ห้องของพอส ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปแต่ทว่าภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้เธอยืนอึ้งใบหน้าเริ่มร้อนขึ้นสีดวงตาเบิกกว้าง สายตาของเธอมองไปที่ท่อนเอ็นยักษ์ใหญ่แก้วเล็กแดงจนรู้สึกร้อนเมื่อเห็นน้ำสีขาวพุ่งออกมา พอสซี๊ดปากครางเสียวเขาก้มลงมองก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอส่งเสียงครางเสียวเมื่อใกล้เสร็จ "อ๊ะกะใกล้แล้วอ๊ะๆๆอ๊าาา" น้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกเลอะที่นอน ตุบ คิ้วหนาขมวดคิ้วเขารีบหันไปมองที่ประตูเมื่อได้ยินเสียงไม้กวาดตกลงพื้น "เฮ้ย...นับดาวมะมันไม่ใช่อย่างที่หนูเห็นนะคือว่าฉัน..ฉัน" นับดาวส่ายหน้าก่อนที่เธอจะเป็นลมหมดสติ พอสรีบวิ่งเข้าไปรับเธอไว้ทัน "ไอ้บ้าเอ้ย....ดันลืมไปสนิทเลยว่าป้านางจะให้นับดาวมาทำความสะอาดห้องวันนี้แทน" จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนว่ะ ไอ้บ้าเอ้ย ครึ่งชั่วโมงต่อมา กรี๊ดดดดด นับดาวลืมตาขึ้นพร้อมกับกรี๊ดเสียงดังเธอหันไปมองรอบๆ แต่พอเห็นพอสนั่งอยู่ตรงหน้า เขาสวมเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาว สายตาคู่นั้นกำลังจ้องมองมาที่เธอ นับดาวก็รีบหุบปากทันที เธอยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองแล้วก้มหน้าไม่ยอมสบตากับเขา "...." สาธุ ขอให้มันเป็นความฝันด้วย เราแค่คิดไปเองเท่านั้น ลุงพอสจะต้องดุฉันแน่ ทำไมไม่เคาะประตูก่อน "นี่...ใจคอจะไม่มองหน้ากันสักนิดเลยเหรอ" "หนูไม่กล้า" เสียงสั่น "ระเรื่องนั้นคือว่าฉัน...ฉัน" จะพูดอย่างไงดีล่ะ เธอคงมองว่าผมเป็นลุงแก่หื่นกามไปแล้ว "หนูไม่เห็นอะไรเลยนะคะ...หนูลืมไปหมดแล้วลุงพอสไว้ใจได้เลยค่ะ" ทำยังไงดี ไม่กล้ามองหน้าลุงพอสเลย อย่างมุดดินหนี "ไม่เห็นได้ไง...ภาพชัดยิ่งกว่าสามดี...จะว่าไปที่ฉันที่ต้องเป็นแบบนี้เพราะ...เพราะเธอเลยนะ" พอสบอกเสียงสั่นเขากุมขมับแต่พอปรายตามองนับดาวที่กำลังเงยหน้าขึ้นก็รีบปรับสีหน้าท่าทางให้องอาจ "เพราะหนูเหรอ" นับดาวชี้ตัวเอง พอสพยักหน้า "่ใช่...เพราะเธอ" "เกี่ยวกับหนูด้วยเหรอ" "ทำไมไม่เคาะประตู" เขาแกล้งถามเธอเสียงแข็งกร้าวนับดาวเริ่มเหงื่อตก "ขอโทษนะคะหนูนึกว่าลุงพอสยังไม่มา...เอาอย่างนี้หนูจะลืมไปให้หมดลืมว่าลุงช่วยตัวเอง...ลืมว่าลุงทำหน้าแบบไหนละ..ลืม...ลืมว่ามันใหญ่แค่ไหนคะ" พอสปรายตามองนับดาวที่นั่งหลับตาพูดก่อนที่เขาจะกุมขมับ "ละเอียดยิบหมดกันหน้าฉัน" โคตรอายเด็ก เสียลุค เสียลุค "ลุงพอสอยากกินไข่ลวกไหมคะ..หนูเคยอ่านเจอไข่ลวกช่วยชูกำลังได้ดีหลังจากเสร็จกิจกาม" "เธอรู้ดีจังนะ...แล้วไม่อยากรู้เหรอว่าฉันจินตนาการถึงใคร?" "..." นั่นสิ ลุงพอสคิดถึงใครตอนช่วยตัวเองรู้สึกอิจฉาผู้หญิงคนนั้นจัง ไม่ๆ บอกแล้วไงว่าอย่าเข้าข้างตัวเองคุณลุงนะไม่สนใจเราหรอก "ฉันคิดถึง..." กรี๊ด นับดาวกรีดร้องเธอชี้ไปที่พอส พอสขมวดคิ้วก้มลงมองก่อนที่เขาจะตะโกนร้องเสียงดังเพราะกลัวแมลง ถึงจะเป็นแมลงตัวเล็กๆก็ตาม "เอามันออกไป...เอามันออกไปที" "คุณลุงอยู่นิ่งๆนะคะ...หมับเข้าให้หนูจับได้แล้วค่ะ" นับดาวยิ้มกว้างก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบตากับพอส ที่ใบหน้าแดงกร่ำคิ้วเล็กขมวดคิ้วเมื่อมีบางอย่างดิ้นอยู่ในมือ เธอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แล้วถามเขาเสียงสั่น "หนูจับผิดตัวเหรอคะ" "ใช่...เธอจับผิดตัว" "ตัวใหญ่ด้วย" "ใช่...ตัวพ่อเลย" "...." ทำยังไงดีไม่กล้าปล่อยมือ "รู้ไหมฉันทำตั้งนานกว่าจะเสร็จมันเมื่อยมือนะ...เธอมาทำให้ตื่นนะ...รับผิดชอบด้วยปากเธอหน่อยสิ" "รับผิดชอบด้วยปาก" "ใช่...ปากของเธอพอจะอมได้อยู่"