กรงรัก

ตอนที่ 4 นักศึกษา

ศรายุทธไปทำงานอย่างอารมณ์ดี พร้อมด้วยชุดบทบาทสมมติอาชีพต่างๆ ที่เขาเคยใช้กับภรรยาที่เตรียมเอาไว้บนรถ พอเลิกงานเขารีบไปหาบัวบงกชที่บ้านทันที แต่ก็ต้องโมโหเมื่อพบว่าเธอไม่อยู่ที่บ้าน แล้วตอนนี้ก็เกือบจะหกโมงเย็นแล้ว

ศรายุทธเข้าไปรอในบ้านด้วยอารมณ์ที่ค่อนข้างฉุนเฉียว จนกระทั่งบัวบงกชกลับเข้ามาในชุดนักศึกษาและถุงอาหารสำเร็จรูปที่เธอซื้อเข้ามาเพราะว่าทำอาหารไว้รอเขาไม่ทัน

เมื่อเธอก้าวเข้ามาในบ้านก็ต้องพบว่าศรายุทธนั่งรอเธออยู่ด้วยความหงุดหงิด บัวบงกชจึงรีบส่งยิ้มหวานให้เขาแล้วเอาถุงกับข้าวไปวางไว้ในครัว ก่อนจะเดินมากอดแขนเขาอย่างเอาใจ

“ขอโทษนะคะ บัวรอแท็กซี่นานมากเลย คันไหนก็ไม่จอดรับบัวเลย กว่าจะได้รถก็ค่ำแล้ว” เธอบอกเขา

“มีเรียนค่ำหรือไง หรือไปแวะใส่ชุดนักศึกษาไปเอากับใครมา” ศรายุทธถามเธอด้วยความโมโห เขาไม่ชอบหากเธอต้องแปดเปื้อนกับคนอื่นที่ไม่ใช่เขา

บัวบงกชเจ็บปวดกับคำพูดนั้น แต่เธอก็ฝืนยิ้มออกมา เพราะตอนนี้เธออยู่ภายใต้อำนาจเงินของเขาอยู่

“เปล่าค่ะ บัวออกไปจ่ายค่าเทอมมา สัปดาห์หน้าบัวสอบเสร็จก็ต้องไปฝึกงานแล้ว วันนี้เลยหาบริษัทที่จะฝึกงานอยู่เลยกลับค่ำ ขอโทษด้วยนะคะ” บัวบงกชอธิบายอย่างใจเย็น แต่ว่าศรายุทธยังทำหน้าบึ้งอยู่

“บัวซื้อกับข้าวถุงเข้ามา ถ้าคุณยังไม่หิว งั้นสนใจจะกินบัวก่อนไหมคะ ชุดนักศึกษาแบบนี้คุณอาจจะชอบ” บัวบงกชพูดเอาใจเขา แต่ไม่คิดว่าศรายุทธจะพอใจ เขายิ้มออกมาได้นิดหนึ่ง แล้วพยักหน้าตกลงทันที

บัวบงกชเดินไปปิดผ้าม่านแล้วเดินมาที่เขา ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกให้เห็นเนินอกอวบอิ่มนั้น แล้วถอดกางเกงชั้นในของเธอกองไว้ที่พื้น แล้วขยับไปนั่งคุกเข่าต่อหน้าเขา ปลดเข็มขัด ปลดตะขอกางเกง รูดซิปกางเกงเขาออก ดึงมันลงมากองไว้ที่ข้อเท้าของเขา แล้วใช้ปากให้ความสุขแก่เขาอย่างที่เขาชอบ

ศรายุทธลูบหัวเธออย่างพอใจ แล้วเด้งสะโพกเข้าไปในปากของเธอ จนบัวบงกชจุกอยู่ที่คอแต่ก็อดทนให้เขาดันแท่งลำเข้าออกเบาๆ อย่างนั้นต่อไป แล้วใช้มือสอดเข้าไปในเสื้อเชิ้ต ลูบไล้แผงอกของเขาแล้วใช้นิ้วถูวนรอบฐานนมของเขาเบาๆ

เขาดันหัวเธอออกไปแล้วดึงเธอให้ลุกขึ้นมา จับให้เธอนอนคว่ำบนโซฟานั้น แล้วยืนบนพื้นด้วยขาข้างเดียว ใช้ขาอีกข้างเหยียบบนโซฟาแล้วสอดใส่เข้าไปจากด้านหลัง ซอยสะโพกเข้าออกอย่างเป็นจังหวะและครางสูดปากอย่างพอใจ ลูบสะโพกเนียนนุ่มนั้นแล้วตีเบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยว

“อาจารย์จะลงโทษที่หนูเข้าเรียนสาย” เขาครางบอกเธอเสียงกระเส่า บัวบงกชรู้ทันทีว่าเขาต้องการเล่นบทบาทสมมติ เธอเลยรีบตอบโต้เอาใจเขา

“หนูสำนึกผิดแล้วค่ะอาจารย์ ยกโทษให้หนูด้วยนะคะ หนูไม่ไหวแล้ว” เธอครางตอบเขาเสียงสั่นเครือเพราะแรงกระแทก ตอนนี้เธอเริ่มทนต่อความสุขสมที่เขามอบให้ไม่ไหวอีกต่อไป

ศรายุทธพอใจมากจนเขาควบคุมตัวเองไม่อยู่ กระแทกเข้าไปอีกไม่กี่ครั้งเข้าก็ถึงเส้นชัยไปพร้อมๆ กับเธอในที่สุด

บัวบงกชจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่แล้วเดินไปจัดอาหารใส่จาน ในขณะที่ศรายุทธเดินไปเอาของที่รถมาให้เธอ

“อะไรคะ” เธอถามเขา พลางเอาของออกมาดูก็ถึงกับหน้าแดงเรื่อ

“ชุดต่างๆ เหล่านี้เอาไว้ใส่ ฉันอยากเห็นเธอใส่ชุดพวกนี้เวลาฉันมาหาเธอที่นี่” ศรายุทธบอก

“พวกพี่ๆ ที่ร้านบอกว่าคุณไปที่ร้านแค่สัปดาห์ละครั้ง แล้วคุณจะมาหาบัววันไหนบ้างคะ บัวจะได้แต่งชุดไว้รอ” เธอถามเขา

“ใส่รอทุกวัน ฉันก็ไม่รู้ว่าจะมาวันไหนบ้าง” เขาบอกเธอ บัวบงกชจึงพยักหน้ารับ แล้วยิ้มหวานให้เขาอย่างเอาใจ

“พรุ่งนี้จะให้คนเอารถมาให้ใช้ก็แล้วกัน” ศรายุทธบอก บัวบงกชจึงพยักหน้ารับเบาๆ

“ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ” เธอบอกเขา

“ส่วนเรื่องฝึกงาน ให้ไปฝึกที่บริษัทของฉันก็แล้วกัน นี่นามบัตร แล้วจะบอกฝ่ายบุคคลให้ มาคนเดียวนะ ไม่ต้องชวนเพื่อนมา” ศรายุทธบอกพลางยื่นนามบัตรให้

“วันนี้ไม่ทานข้าวกับบัวหรือคะ” เธอถาม เมื่อเห็นว่าเขาทำท่าจะเดินออกไป

“ไม่ล่ะ อิ่มแล้ว” ศรายุทธพูดแล้วมองเธอด้วยสายตาโลมเลียก่อนที่เขาจะเดินออกไป

บัวบงกชมองนามบัตรในมือแล้วก็ตาโต เมื่อรู้ว่าเขาเป็นใคร

“ศรายุทธ เลิศประจักษ์ ประธานกรรมการบริษัทเลิศประจักษ์กรุ๊ป ...นี่เราเป็นเมียเก็บของคนรวยสินะ บริษัทใหญ่โตเสียด้วย ถ้าเราทำให้เขาไม่พอใจ จะโดนเล่นงานหรือเปล่านะ” บัวบงกชพึมพำกับตัวเองอย่างเป็นกังวล

*********************

ศรายุทธกลับไปที่บ้านก็พบว่าสินีนาถยังรอเขากลับบ้านเหมือนเดิมอยู่ เธอรีบเดินมาหาเขาพร้อมด้วยคำถามที่แสดงความห่วงใยเช่นเดิม

“พี่ยุทธจะรับอาหารเย็นไหมคะวันนี้” เธอถามเขา

“อืม ให้คนเตรียมรอก็แล้วกัน วันนี้พี่หิวมากเลย ใช้พลังงานไปมาก” ศรายุทธบอกแล้วเดินไปนั่งรอที่ห้องทำงานของเขา

สินีนาถสั่งคนรับใช้ให้ตั้งโต๊ะแล้วเธอก็เดินไปหาเขาที่ห้องทำงาน

“จัดโต๊ะเสร็จแล้วหรือ ไวจัง” เขาถามเธอด้วยรอยยิ้ม

“เปล่าหรอกค่ะ พอดีนาถมีเรื่องอยากคุยกับพี่ยุทธค่ะ” เธอบอกเขาแล้วเดินไปนั่งตรงข้ามกับเขา

“ว่ามาสิ” เขาบอกเธอ

“นาถไม่อยากก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวหรอกนะคะ แต่ว่าปกติถ้าพี่ยุทธจะออกไป.. เอ่อ ไปเที่ยวกลางคืน พี่ยุทธจะกลับมาทานข้าว อาบน้ำแต่งตัวแล้วค่อยออกไป แล้วก็ไปแค่วันสุดสัปดาห์เท่านั้น แต่ว่าช่วงนี้พี่ยุทธกลับค่ำ แล้วไม่ได้กลับมาทานข้าวที่บ้านเลย นาถเลยเป็นห่วงค่ะ ว่าจะโดนผู้หญิงพวกนั้นหว่านเสน่ห์ใส่ หรือว่าพี่ยุทธ เอ่อ.. กำลังคบกับใครอยู่หรือเปล่า ขอโทษนะคะที่ต้องถามตรงๆ คือนาถก็อยากรู้ จะได้ทำตัวถูกค่ะ” สินีนาถพูดด้วยท่าทีที่ดูเกรงใจปนเศร้า จนศรายุทธอดเห็นใจเธอไม่ได้

“กลัวว่าพี่จะมีใคร แล้วนาถจะอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้ใช่หรือเปล่า ไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นหรอก พี่ยังไม่มีใครในตอนนี้ ที่กลับค่ำก็เพราะไปนั่งคุยกับเพื่อนมา ก็เท่านั้นเอง ไม่ต้องห่วงจะจะโดนผู้หญิงที่ไหนมาสูบเงินจากพี่ หรือไม่ต้องห่วงว่าพี่จะมีใคร” ศรายุทธบอกปัดไปอย่างนั้น เขาไม่อยากให้เธอรู้ว่าเขามีบัวบงกชซ่อนเอาไว้

“แล้วพี่ยุทธจะกลับมาทานข้าวที่บ้านวันไหนบ้างคะ” เธอถามเขาด้วยน้ำเสียงที่ดูสดใสขึ้น

“งั้นเอาอย่างนี้ นาถบอกเด็กว่าไม่ต้องทำอาหารเผื่อพี่ พี่จะทานมาจากข้างนอกทุกวันเลยก็แล้วกัน นาถจะได้ไม่ต้องมารอพี่แบบนี้ เอาเวลาไปพักผ่อนและดูแลตัวเองดีกว่า” ศรายุทธบอกเธอด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นและห่วงใย เอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวของเขาคนหนึ่ง

“ค่ะ ขอบคุณนะคะ” สินีนาถบอกแล้วยิ้มให้เขา

‘ที่บอกคืออยากให้กลับมาทานข้าวกับนาถทุกวัน ไม่ใช่ให้ตอบว่าจะไม่กลับมาทานด้วย ให้ตายสิ แบบนี้ต้องมีอะไรสักอย่างที่ไม่ได้บอกเราแน่ๆ จะไปคุยกับเพื่อนอะไรทุกวันขนาดนั้น’ สินีนาถคิดในใจอย่างโมโห แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้

“อาหารน่าจะเตรียมเสร็จแล้ว งั้นเราออกไปทานกันเถอะค่ะ นาถก็ยังไม่ได้ทานอะไรเหมือนกัน รอพี่ยุทธอยู่” สินีนาถพยายามพูดให้ฟังดูน่าเห็นใจ

“คราวหลังอย่าทำแบบนี้นะ พี่เป็นห่วง” ศรายุทธบอกแล้วเดินนำเธอออกไปที่ห้องอาหาร

สินีนาถตักอาหารเอาใจเขา แล้วรายงานเรื่องต่างๆ ภายในบ้านให้เขาได้รับรู้ ศรายุทธฟังเธอพูดแล้วยิ้มให้เธออย่างชื่นชมที่เธอสามารถจัดการปัญหาต่างๆ และสามารถดูแลบ้านได้ดีไม่ต่างจากสิริพิชญ์

“พี่ขอบใจนาถมากเลยนะ ที่ดูแลบ้านหลังนี้และดูแลพี่เป็นอย่างดี ขาดเหลืออะไรก็บอกพี่นะ เงินไม่พอใช้ก็บอกพี่ เดี๋ยวพี่จะให้เลขาจัดการโอนให้” ศรายุทธบอก

“ที่พี่ยุทธให้ใช้จ่ายในบ้านทุกวันนี้ก็พอแล้วค่ะ นาถไม่มีอะไรต้องใช้จ่ายส่วนตัว ถ้ามีเดี๋ยวจะบอกแน่นอนค่ะ พี่ยุทธไม่ต้องห่วง” สินีนาถบอกเขา

ศรายุทธยิ้มอย่างพอใจที่สินีนาถนั้นไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเขาเลย ไม่เห็นแก่เงิน เป็นคนสมถะเหมือนกับพี่สาวของเธอ

สินีนาถยิ้มตอบให้เขาอย่างอ่อนโยน ทั้งที่ในใจอยากได้ของแบรนด์เนมต่างๆ มาครอบครอง อยากแต่งตัวหรูๆ ไปอวดเพื่อนบ้าง แต่ก็ต้องทำเป็นน้องเมียผู้แสนดี เพื่อรอจังหวะขึ้นมาเป็นนายหญิงของบ้านนี้ ซึ่งเธอหมายมั่นว่าศรายุทธต้องเป็นของเธอเท่านั้น

*********************