ข่าวลือเรื่องบัวบงกชไปเข้าถึงหูยุทธนาและศศิประภาที่วางมือจากธุรกิจแล้วกลับไปใช้ชีวิตอยู่ที่จังหวัดบ้านเกิดทางภาคเหนือกับลูกชายคนรอง ให้ศรายุทธที่เป็นลูกชายคนโตนั้นดูแลธุรกิจต่อจากพวกเขา
“เอาเลขามาเป็นเมีย ทำไปได้นะตายุทธ” ศศิประภาพูดออกมาอย่างไม่พอใจขณะที่ดื่มกาแฟยามเช้าอยู่ที่โต๊ะอาหาร
“โธ่ แม่ครับ พี่ยุทธก็จะสี่สิบแล้วนะครับ เขาจะเลือกใครมาเป็นเมีย เราก็คงห้ามไม่ได้” ศาสตราวุธพูดช่วยพี่ชายให้มารดาใจเย็นลง
“แกก็พูดได้นี่ แกมันไม่ได้สนใจธุรกิจของพ่อแม่อยู่แล้ว ตายุทธรับช่วงต่อไปคนเดียว ขืนได้เมียผิด ชีวิตเปลี่ยน ธุรกิจที่พ่อแม่สร้างมากับมือ ไม่ล่มกันพอดีหรืออย่างไร” ศศิประภาพูดขึ้นมาแล้วเอามือกุมขมับอย่างเป็นกังวล
ศาสตราวุธหันไปมองบิดาที่ไม่ได้ออกความเห็นใดๆ เขารู้ว่าบิดานั้นก็คงคล้อยตามมารดาเหมือนอย่างทุกครั้ง
ศาสตราวุธในวัยยี่สิบเก้าปี เขาห่างจากศรายุทธแปดปีเลยไม่ค่อยสนิทกับพี่ชายมา
