TSPO : 3
1268 Words
RAIN'S POV
Nandito na ako ngayon sa locker ko.....usually may bulak-lak and letter na naman.
Actually sanay na ako dito.
Every time kasi na bubuksan ko ang locker ko ay may bubungad talagang ganito.
As always......
Natanong ko nga minsan sa sarili ko kong may multong ligaw ba dito sa school na naglalagay nito araw-araw.
Kasi naman...imposibling namang estudyante ang may gawa nito eh?
Almost for 5 years nato!
Oh diba?
Antagal na hanggang ngayon ay may nag-lalagay parin!
O baka naman pinag-tritripan lang talaga ako...tsk!
Kaya di ko na pinapansin...bahala sila sa buhay nila.
Tsk!
Pasalamat ang maglalagay nito at maganda ang mga bulak-lak tapos mabango pa.
At yong mga letters naman ay maganda din ang pag-kakasulat at designs halatang pinag-hirapan talagang gawin.
Tapos yong mga nakasulat naman ay....ahmm..hehehe!
Medyo nakakakilig!
Gosh!
Gaya nang.....
"Hey Rain....Good morning. Have a good day...mwah!"
-Riri
Oh diba?!
Hehehe!
At sino naman kaya itong Riri?
Riri?
Riri?
Hmm...sounds familiar.
Nag-simula kasi ito simula noong first year high school pa ako sa LOPEZ JUNIOR HIGH SCHOOL UNIVERSITY.
Na pag-aari ng Familia Lopez.
Oh diba?
Antagal nang nag-simula mag-pahanggang ngayon ay nag-lalagay parin.
Di pa siguro napapagod ang kaluluwang nag-lalagay nito.
Linagay ko na lahat ng aking libro sa loob ng locker at kinuha ang mga bulak-lak at letters na puro asul.
(TOOT*TOOT*TOOT*)-TEXT
"Best friend di nga pala kami makakasabay sayo ngayon...may date kasi kami----bye lab you!"
-Gwapo Ion
Bakla naman oh!
Sana sinabi agad nila para naman nabilisan ko sa pag-kilos at makauwi agad ako!
Huhuhuh.
Andami pa namang tambay don sa kanto!
.
.
.
Nandito na ako ngayon sa kanto...naglalakad ng mag-isa!
Panay ang aking buntong hininga dahil sa napapansin kong parang may sumusunod sa akin.
Kaya naman mas lalo kong binilisan ang aking paglalakad para makarating agad sa bahay.
"Miss gusto mo bang pumunta ng langit?" Biglang may humarang sa aking daraanan na limang adik!
Wahhhhhhhhh!!!!!!!!
Mapapatay ko talaga ang mga kaibigan ko nito dahil sa pag-iwan nila sa akin nang mag-isa!
Shit!
Humanda talaga sila sakin!
Dahil kakalbuhin ko silang lahat pag-nabug-bug ako dito!
Huhuhuh!
Mama!Papa!Help!
Shit naman oh!
"A-hh?Ako po?" Pag-tatanong ko habang pinapakalma ko ang sarili ko sa baka kong anong mangyari.
"Ay hindi. Yung nasa likod mo." Sarkastimong sabad ng isa habang may bit-bit na karatolang may nakasulat na "ADIK KAMI PERO GWAPO NAMAN"?
Like the f**k?
Eh?
Daig pa nga nila ang pulubing na mental.
Tumayo muna ako ng tuwid at umaktong siga sa kanto.
Bago nag-salita....
"Bakit mga Tol. Gusto niyo patayin ko kayo para naman kayo ang mauna?!!!" Nag-tatapang-tapangang sabi ko.
Shit!
Matakot sana sila....huhuhuh!
Wahhhh!!!!!
Ayaw ko na!
0_!
"Huhuhuhuhuh...."
"Heheheheheh......"
"Mehehehehehe...."
"Mahahahahahhhhh. Wahahahahhhhhh..."
Sabay na tawa ng apat.
Habang ang isa naman nilang kasama ay nakatingin lang sa kanila na para bang sila ang pina-ka bobong tao sa buong mundo.
At naka-bit bit pa talaga sila isa-isa nang karton na may nakasulat na 'ADIK KAMI PERO GWAPO NAMAN'
Tapos may shabu din silang hawak at katol. Tapos nakasubo pa talaga sila ng plastic na di ko alam ang laman. Sperm ba yan?
Aysh! Wala na akong oras!
Kaya naman habang tumatawa pa sila ay tumakbo na ako papalayo!
Wahhhhh!!!!!
Mama!Papa!Help!
Daig ko pa ata ang aso sa sobrang bilis kong tumakbo hanggang sa makaliko ako sa dulo ng kanto para makatawid.....
(BEEP*BEEP*BEEP*)BUSINA
Shit!
Hinahabol na nga ako masasagasaan pa talaga!
Huhuhuh!
Kaya naman hito ako sa gitna ng kalsada nanginginig sa takot at hindi alam ang gagawin!
Dahil ilang pulgada nalang ang layo ko mula sa kotseng magahahatid sakin sa langit.
"Wahhhhhhhh!!!!!!!!" Sigaw ko ngunit wala man lang lumabas na tinig ng boses mula sa bibig ko!
Kaya naman pumikit nalang...at binilang ang natitirang segundo ko sa mundo.
1 2 3-----s**t!
Nagbibilang na nga ako bat ang tagal?
Kaya naman dahan dahan kong minulat ang aking mga mata...at mukhang nasa langit nanga ako!
Kasi naman!
Ang gwapo ng anghel na kaharap ko!
Nakakatulala!
1/4 Japanese
1/4 American
And 1/2 Filipino
Oh diba?
Andaming lahi nang anghel nato!
"Rain are you okay?!" May pag-aalalang tanong ni press.
Yes...walang iba kundi si press.
Ang pinaka-gwapong nakilala ko na may mala-anghel na adonis!
Pero siya din yong may-ari nang kotseng muntik nang mag-hatid sakin sa langit...-_-
"Rain!" Press habang niyuyug-yug ang balikat ko...ngunit di ako alam kong bakit tulala parin ako.
Shit!
Ang sarap naman kasing pag-masdan ng gwapo niyang mukha eh!
Nakakaakit talaga!
"Baby please answer me..." Nakayakap niyang sabi sakin.
At doon naman nagising ang diwa ko.
Ano daw?
Baby?
Baby?
Baby?
Tama kaya yong narinig ko?
O baka naman puno na ng tutuli ang tenga ko...at kung ano ano nalang ang nariring ko!
Tsk.
Baka naman trauma to!
Kasalanan talaga to ng mga adik!
Hmp!
"A-ano?" Nakatingin ako sa kanyang mga mata habang binibigkas ang mga letra gamit ang aking dila.
Nakakaakit talaga siya....
Nasa panganib na ata ako.
'Rain...remember your only one rule : GO WITH THE FLOW'
Pag-papaalala ko sa sarili ko.
"I'm asking if you're okay?!" Puno ng pag-aalalang tanong niya.
But wait?
He's really worried?
Pero bakit naman siya mag-aalala eh?Di naman kami close.
O Baka guni-guni ko na naman yun.....tsk.
"I'm sorry Rain...I'm sorry." Paulit ulit niyang sabi.
"Ah press okay lang ako." Sagot ko
"You sure?" Tanong niya habang sinusuri ako nang mabuti kong nag-sasabi ba talaga ako ng totoo.
"Yes press...sige bye. bye."Sagot ko habang tumatakbo papalayo.
At di na inantay ang sagot niya...
Sa kadahilanang nag-wawala ang t***k ng puso ko satwing malapit siya tulad kanina.
Siguro epekto to ng mga adik kanina.....lumakas ang t***k ng puso ko dahil sa takot.
Pero bakit parang iba?
Parang di naman ata takot yong naramdaman ko kanina nang nasa harap ko si press....
A feeling that I can't name.
And I don't even know it.
Tsk....puso naman kasi eh!
Chill lang pwede ba!
.
.
.
Nandito na ako ngayon sa bahay namin na nakatirik sa loob ng napakalawak at napakalaking FORD'S VILLAGE.
Para sa akin simple lang naman ang buhay namin.
May negosyo ang pamilya namin na hinahandle ni papa.
Habang si mama naman ay house wife...ayaw kasi ni papa na mag-trabaho si mama.
Hehehehe....ayaw niya daw itong napapagod.
At ako naman ang nag-iisa nilang anak...kaya ayon mga over-protective talaga.
At mas pinipili talaga nila yong mga bagay na mas makakabuti para sakin.
6:07 P.M na...kaya naman alam kong nandito na si papa.
"Mama!Papa!" Tawag ko sa kanila na nanununod ng TV sa sofa.
"Princess!" Sabay nila mama and papa...habang may mga matatamis na ngiti sa labi.
As always... sweets and smiling.
Nagmano muna ako sa kanila.
"So how's your day my princess?" Papa ask with a smile on his face.
"Well pa...same as before." I answered.
Well yeah... I lied in the part of going home.
Cause its not like before.
Hindi naman kasi ako nahabol ng mga adik noon noh!
Ngayon lang!
"Okay. Sige na princess umakyat kana sa taas para naman makapag-haponan na tayo." Mama
"Yes mama." Sagot ko
At umakyat na sa silid ko.
Pagbukas ko palang nang pinto nito ay bumungad agad sakin ang Rain theme ng room ko.
With matching clouds pa.
Nagbihis na ako para makababa agad.
Kumain kami nang sabay ng pamilya ko.
At ngayon naman ay nakahiga na ako sa kama habang nakatitig sa kisami kong may mga design na ulang pumapatak.
Ngunit wala naman doon ang atensiyon o laman ng utak ko.
Dahil ang iniisip ko at nasa mga posibling mangyari bukas o sa mga susunod pa.
Bumuntong hininga nalang ako at inisip ang nag-iisang rule ng buhay ko.
'GO WITH THE FLOW'
Yeah...just go with the flow Rain.
As always.
.........
!!!!!!!
LADY_EVE_CG
- Writer
