‘นางเกิดมาเพื่อฆ่า ทว่ากรรมที่เคยก่อคงถึงเวลาต้องชดใช้ บุรุษผู้นี้ข้าจะปกป้องท่านตลอดไป’
หลิ่งหลิน
**************
จวนสกุลสวี
ทันทีที่ข่าวการได้รับคัดเลือกให้เป็นสหายร่วมเรียนกับองค์ชายสี่มาถึง ฐานะของสวีหลิงเยี่ยน เรียกได้ว่ากลับจากหน้ามือเป็นหลังมือ
สวีจงสือรีบตกรางวัลให้บุตรสาวเป็นอาภรณ์หีบใหญ่ ยังเชิญคนของร้านผ้า ร้านเครื่องประดับ เครื่องประทินโฉมมาประโคมแต่งกายให้นางจนงามพร้อม
นอกจากนี้ยังซื้อแป้งผัดหน้า เครื่องประเทืองผิว น้ำมันบำรุงเรือนร่างต่างๆ ใส่ห้องอาบน้ำ เปลี่ยนคันฉ่องให้คนส่องหน้าได้ชัดเจนกว่าเดิมถึงสามเท่า
สวีจงสือกระตือรือร้นมาก จะให้เขานิ่งเฉยได้อย่างไร ในเมื่อสวีหลิงเยี่ยนได้ร่วมเรียนกับองค์ชายถึงในตำหนัก แต่สวีหย่งกังได้เรียนกับท่านอ๋องในสำนักศึกษาหลวงเท่านั้น
เขายังกำชับสาวใช้ “ดูแลปรนนิบัติคุณหนูใหญ่ให้ดี นางต้องสะคราญโฉมไร้ที่ติ สะสวยมากกว่าคนอื่น เผื่อเป็นท
