"ฉันรู้ว่าคุณไม่มีทางปล่อยฉันไปไหนหรอก แต่ถึงยังไงฉันก็ยืนยันคำเดิม ถึงคุณจะขังฉันไว้ที่นี่ ฉันก็ไม่มีปัญญาหาเงินมาใช้หนี้คุณ ไม่ว่าจะหนี้เก่าหนี้ใหม่หรือหนี้ในอนาคต" เธอประชดประชันเขา
"นี่เธอไม่คิดที่จะหยุดก่อเรื่องวุ่นวายว่างั้น?" โคลินเลิกคิ้วถาม เขาค่อยๆประคองตนเองขึ้นนั่งแม้จะรู้สึกเจ็บแผลอยู่
"ฉันไม่เคยก่อเรื่องวุ่นวายนะ เอาจริงๆแล้วฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่เพิ่งจะเรียนจบ ยังไม่มีงานมีการทำด้วยซ้ำ พ่อแม่ฉันก็ไม่มี ฉันอยู่คอนโดคนเดียวและฉันก็จำเป็นที่ต้องหางานทำเพื่อเลี้ยงตัวเอง ฉันไม่เห็นเข้าใจเลยว่าคุณจะจับฉันมาขังไว้ที่นี่ทำไม" ดวงตากลมโตเศร้าหมองลงเมื่อพูดถึงชีวิตของตนเอง
"แล้ว...เธออยากทำงานอะไรล่ะ?"
"ฉันอยากทำงานอะไรงั้นหรอ? คุณจะต้องไม่ชอบงานที่ฉันอยากทำแน่ๆเลย" หญิงสาวปรายตามองมาเฟียหนุ่มเล็กน้อยก่อนที่จะเสมองไปทางอื่น
"งานอะไรล่ะ อย่าบอกนะว่าตำรวจ?"
"ใช่ ฉันกำลั
