บทที่20คุณพระอาทิตย์ของปลายฟ้า
ระหว่างที่นั่งรถไปโรงพยาบาลนั้น ฉันรู้สึกว่าปวดท้องถี่กว่าตอนที่อยู่บ้าน พี่ปินขับรถด้วยความระมัดระวัง ตอนนี้พยาบาลนำฉันเข้ามาในห้องพักสำหรับรอคลอดและให้เปลี่ยนชุดเพื่อตรวจมดลูกว่าเปิดกี่เซนแล้ว
ก่อนเข้ามาฉันบอกแม่แก้วว่าให้โทรบอกพี่ปราบพรุ่งนี้เช้า แม่แก้วและทุกคนเข้าใจว่าลูกสะใภ้เป็นห่วงสามี อยากให้การงานเสร็จก่อน ไม่ต้องพะวงหน้าพะวงหลัง ถ้าลูกชายทราบเรื่องตอนนี้ คงหยุดงานบึ่งรถกลับมาหาเมียและลูกตอนกลางคืนแน่นอน
ไม่นานพยาบาลเข้ามา ให้ฉันนอนหงาย เพื่อตรวจดูว่ามดลูกเปิดกี่เซนแล้ว “ไม่ต้องเกร็งนะคะ ทำตัวตามสบาย” พยาบาลสาวเข้ามาแล้วให้บอกให้ฉันทำตามที่เธอบอก
“ปากมดลูกเปิด 4 เซนแล้ว สงสัยน้องจะคลอดก่อนกำหนดนะคะ” ก่อนที่พยาบาลสาวจะมาดูเคสนี้ ได้เปิดอ่านสมุดสีชมพูมาก่อน
“แล้วจะเป็นอันตรายต่อลูกฉันไหมคะ” รอยยิ้ม อ่อนโยนจากคุณพยาบาล ทำให้ฉันใจชื้นมา
“ไม่ค่
