When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
"บอกเขาไปสิจ๊ะคุณปลัด ว่าเราน่ะลึกซึ้งกันแค่ไหน" คำถามหลายอย่างถาโถมเข้ามาในหัวปลัดหนุ่ม งานเข้าแล้วสิ ว่าจะแอบกินลับๆ แต่ตอนนี้รู้ไปทั้งหมู่บ้านทั้งตำบล หันไปมองหน้าเพื่อน ไอ้นั่นก็ขอคำตอบจากเขา เขาไม่คิดว่ามันขอคำตอบในเรื่องของแก้วหรอก แต่ดาหวันต่างหาก มันคงคิดว่าเขาไปอะไรกับดาหวันตอนไหน "ถ้าคุณปลัดเป็นผัวอีแก้วแล้วมายุ่งกับดาหวันมันทำไม แล้วเนี่ย อีแก้วกับน้องมันก็พากันมารุมตบลูกสาวฉัน ลูกใครๆ ก็รัก ฉันไม่ใช่แม่ที่ดีมาก แต่ก็ไม่อยากให้ลูกเจ็บตัวกับเรื่องแบบนี้หรอกนะ" ดาหวันคิดว่าไม่ควรเอาความผิดไปลงที่คุณปลัดคนเดียว เพราะความจริงคนที่เดินเข้าหาเขา บอกให้เขานอนกับตัวเองเพื่อแลกเงินหนึ่งแสนบาทคือเธอ คุณปลัดก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง เรื่องผู้หญิงเขาไม่ขาดอยู่แล้ว ต่อให้เขามีแฟนเขาก็ไม่จำเป็นต้องบอกกับคนที่ไปเสนอตัวให้เขาว่ามีใคร ในเมื่อเขาไม่ได้คิดจริงจังกับคนที่เข้าหา เรามันแค่ทำการค้าขาย