ตอนที่ 3
1211 Words
“แต่ฉันชอบความเป็นส่วนตัว ไปพักเรือนรับรองแขกเถอะ” มันไม่ใช่คำขอร้องแต่มันคือคำสั่งต่างหาก
“ไม่ค่ะ... แก้วจะอยู่ห้องนี้กับคุณ และจะทำหน้าที่ภรรยาตั้งแต่คืนนี้”
หญิงสาวกลั้นใจข่มความละอายพูดออกไปจนจบประโยค แล้วก็ต้องหน้าแดงก่ำด้วยความอับอายเมื่อสบสายตาที่คู่สนทนาแสนหล่อใช้ทอดมองมา
อีตัว... สายตาของเขากำลังบอกหล่อนแบบนี้
“ฉันจำได้ว่าปฏิเสธเธอไปแล้วนี่ และแน่นอนว่าฉันไม่มีทางคืนคำแน่ ไปเสีย! แก้วกัลยาก่อนที่ฉันจะให้คนมาลากเธอลงไป”
เซร์คิโอเอ่ยออกไปด้วยความเดือดดาล จ้องมองสาวน้อยที่ดูบอบบางไปทั้งเนื้อทั้งตัวด้วยสายตาชิงชัง เจ้าหล่อนดื้อด้าน และแพศยาเหลือเกิน มีผู้หญิงดีๆ ที่ไหนขึ้นมาให้ท่าผู้ชายถึงห้องนอนแบบนี้กัน ทุเรศสิ้นดี ชายหนุ่มเหยียดยิ้มหยามหยันพร้อมกับตะปบต้นแขนกลมกลึงที่โผล่พ้นแขนเสื้อออกมาอย่างไม่ถนอมแรง สาวน้อยเบ้หน้าด้วยความเจ็บแปลบที่ต้นแขนอย่างรุนแรง
“แก้วเจ็บค่ะ”
“เธอจะเจ็บกว่านี้อีก หากเป็นเมียฉัน”
“แต่แก้วไม่กลัวนี่คะ แก้วรับปากคุณน้าแล้วและก็ต้องทำให้ได้ ยังไงเสียแก้วก็ต้องทำให้คุณยอมเป็นสามีของแก้วให้ได้ ไม่ว่ามันจะยากเย็นแค่ไหนก็ตาม”
“คุณแม่จ้างเธอเท่าไรล่ะ” มือใหญ่ที่กดอยู่บนต้นแขนเลื่อนไปกระชับรอบร่างอรชรเอาไว้หลวมๆ ขณะต้อนให้เจ้าหล่อนก้าวถอยไปจนแผ่นหลังบอบบางชนเข้ากับผนังห้องที่เย็นเฉียบเพราะเครื่องปรับอากาศชั้นดี
แก้วกัลยาตัวสั่นระริก หัวใจเต้นระรัว แต่ก็พยายามต่อสู้เพื่อให้ได้ชัยชนะทั้งที่ตัวเองไม่เคยมีประสบการณ์ใกล้ชิดกับผู้ชายมาก่อนเลยสักครั้ง นี่เป็นครั้งแรก และหล่อนก็ต้องเสแสร้งแกล้งทำเพื่อให้เซร์คิโอเข้าใจว่าหล่อนนั้นมีชั่วโมงบินทางด้านนี้มากเกินกว่าที่เขาคิดเอาไว้
“ฉันให้เธอมากกว่าคุณแม่สองเท่า ขอเพียงให้เธอไปเสียตอนนี้”
แม้จะพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเย็นชาแค่ไหน ทว่าชายหนุ่มรู้ดีว่าเลือดหนุ่มในกายร้อนฉ่าและเดือดพล่านรุนแรงมากเพียงใด ผู้หญิงคนนี้ปลุกความต้องการของเขาได้อย่างชะงัดนัก แค่ได้เห็นหล่อน แค่ได้มองกลีบปากอิ่มๆ สีสดของเจ้าหล่อนเท่านั้น ร่างกายของเขาก็ตื่นตัวชูชันจนเป้ากางเกงแทบแตก
ไม่อยากจะเชื่อว่าแค่กลิ่นหอมอ่อนๆ กับรอยยิ้มหวานๆ ของแก้วกัลยาจะสามารถทำให้ผู้ชายที่ขึ้นชื่อลือชาว่าเป็นสุดยอดนักล่าแห่งคาบสมุทรไอบีเรียร้อนรุ่มรุนแรงได้ถึงเพียงนี้ ทั้งที่เขาไม่เคยสนใจผู้หญิงประเภทหงิมๆ ติ๋มๆ แบบเจ้าหล่อนมาก่อนเลยในชีวิต
“แก้วต้องการคุณค่ะ อยากเป็นเมียของคุณ...”
หญิงสาวพยายามสะกดความหวั่นเกรงที่กำลังเอ่อล้นท่วมท้นหัวใจให้จมดิ่งลงไปสู่ซอกลึกในอกสุดกำลัง ก่อนจะร้องสั่งตัวเองให้เข้มแข็ง อย่าไปแยแสกับกระแสอารมณ์เดือดดาลที่เซร์คิโอกำลังใช้มันมาฟาดฟันหล่อนอย่างไร้ความปรานี
“บนเตียงของคุณ”
หล่อนชี้นิ้วเรียวขาวสะอาดสั่นๆ ตรงไปยังเตียงกว้าง และก็ได้ยินเสียงคนตัวโตสบถในลำคอรัวเร็วเป็นภาษาที่ตัวเองไม่เข้าใจเลยสักนิด ก่อนที่เขาจะจ้องหน้าหล่อนเขม็ง ส่งกระแสความเหี้ยมโหดพุ่งเข้าใส่ใบหน้าสวยของหล่อนอย่างอำมหิตต่อเนื่อง
“บนเตียงของฉัน? มากไปไหม... แม่คุณ”
ทั้งสายตาและคำพูดเต็มไปด้วยความคุกคาม แต่กระนั้นมันก็ยังไม่มีผลต่อแก้วกัลยามากเท่ากับเรือนกายแข็งแกร่งที่แนบชิดเข้ามาหา
“ฉันบอกคุณแม่ไปแล้วไงว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ฉันอยากจะมีเซ็กส์ด้วย หรือว่าคุณแม่ไม่ได้บอกเธอ”
ความอับอายแล่นริ้วจากลำคอขึ้นมาสู่พวงแก้มจนมันแดงเถือก
“เอ่อ บอกค่ะ แต่... คุณรู้ได้ยังไงคะว่าฉันไม่ใช่แบบที่คุณชอบ ในเมื่อ...”
ความอดสูทำให้หญิงสาวต้องหยุดพูดชั่วขณะ
“ในเมื่ออะไรไม่ทราบ?”
ทั้งๆ ที่ระยะห่างระหว่างใบหน้าของเขากับหล่อนยังคงเท่าเดิม แต่ทำไมนะ ทำไมหล่อนถึงรู้สึกว่าริมฝีปากหยักสวยของเซร์คิโอมันอยู่ใกล้จนเกินไป รู้สึกได้ว่ามันเคลื่อนต่ำลงมาหาในทุกๆ ครั้งที่หล่อนหายใจเชียวแหละ
“เอ่อ ในเมื่อ... คุณยังไม่เคยลอง”
หัวใจหล่อนสั่นสะท้าน ทั้งหวาดกลัว ทั้งตื่นตระหนกจนสมองแทบจะหยุดทำงานเอาเสียดื้อๆ กับเสียงหัวเราะแสนอำมหิตที่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากของคู่สนทนา
“หน้าด้าน!”
ผรุสวาทจากผู้ชายตรงหน้าทำให้แก้วกัลยาถึงกับน้ำตาคลอเบ้า เจ็บเข้าไปถึงก้นบึ้งหัวใจ แต่หล่อนก็ต้องกัดฟันเล่นตามบทบาทที่ถูกวางไว้ต่อไปอย่างไม่มีทางเลือก
“คุณจะว่าแก้วยังไงก็ได้ แต่แก้วต้องเป็นภรรยาของคุณให้ได้...”
หญิงสาวกะพริบตาถี่ๆ เพื่อขับไล่น้ำตาให้ไหลกลับเข้าไปในอก ขณะใช้สองมือรัดเอวสอบของเซร์คิโอเอาไว้แน่น จนกล้ามเนื้อแข็งแกร่งทรงพลังบดเบียดเข้ามาหาสุดความสามารถ หล่อนรู้สึกถึงการต่อต้านของเขาที่เกิดขึ้นโดยฉับพลัน เขาพยายามขยับตัวออกห่างแต่หล่อนก็ตามติดอย่างไม่ลดละ จนในที่สุดร่างทั้งสองก็มีอันล้มลงไปบนพื้น แก้วกัลยาอยู่ด้านบนโดยมีกายบึกบึนของเซร์คิโอรองรับอยู่ด้านล่าง สองร่างบดเบียดอัดกันแน่น ความนุ่มหยุ่นของกายสาวเรียกความตื่นเร้าให้แผ่กระจายไปทั่วทั้งกายหนุ่มได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ
“ทำบ้าอะไรของเธอ...!”
“แก้วกำลังจะให้คุณทดสอบสินค้ายังไงล่ะคะ”
เขาอยากปฏิเสธที่จะต้องมานอนให้เจ้าหล่อนคลุกเคล้าด้วยความนุ่มนิ่มหอมกรุ่นอยู่แบบนี้แต่ก็ทำไม่ได้ ร่างกายหมดเรี่ยวแรงไปตั้งแต่ถูกเจ้าหล่อนนอนทับไว้ทั้งตัวนั่นแหละ ให้ตายเถอะ เป็นครั้งแรกที่เขาถูกผู้หญิงต้อนเสียจนมุมแบบนี้
ต้อนด้วยลีลาสวาทระดับปรมาจารย์ขั้นสูงเสียด้วย...
“ถึงแม้ว่าแก้วจะไม่ใช่แบบที่คุณชอบ...”
เจ้าหล่อนพูดพลางใช้สองแขนเรียวดันแผงอกกว้างของเขาเอาไว้สุดแรงเพื่อพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งคร่อมบนกายแกร่ง เซร์คิโอหน้าแดงก่ำด้วยไฟสวาทที่สุมแน่นอยู่ในอก ขณะจ้องมองสองเต้างามที่เจ้าของพยายามจะทำให้มันล้นทะลักโชว์สายตาของเขาในทุกๆ วินาทีด้วยความพึงพอใจที่ปิดไม่มิด
“แต่แก้วก็เชื่อว่าคุณอาจจะพอใจบ้าง...”
ไม่รู้ว่าเจ้าหล่อนไปเรียนรู้ลีลาร้อนๆ นี้มาจากที่ไหน ถึงได้สะบัดสะโพกบนหน้าขาของเขาได้เร่าร้อนถึงใจเพียงนี้ เจ้าหล่อนจะรู้ไหมนะว่าตอนนี้เขากำลังจะเตลิดไปกับลีลายั่วสวาทของหล่อนมากมายแค่ไหน
“เธอนี่ไม่ต่างจากอีตัวเลยนะแก้วกัลยา...”
- Writer
