บทที่ 26
“เซร์คิโอ คุณทำแบบนี้ทำไมคะ นั่นมันเงินค่าแรงฉันนะ” แก้วกัลยาร้องออกมาด้วยความเสียดาย พยายามก้มลงเก็บแต่ก็ถูกคนตัวโตลากร่างของหล่อนออกมาจากร้านอาหารเสียก่อน เขาจับหล่อนยัดใส่รถสปอร์ตเกรดพรีเมี่ยมของตนเองอย่างไร้ความปรานี
“อย่าได้คิดจะลงมาเชียวนะ ไม่อย่างนั้นเธอเละคามือฉันแน่”
“คุณไม่กล้าหรอก” หล่อนท้าทายทั้งๆ ที่เสียงสั่นสะท้านแต่ก็ถูกเขาตอกกลับมาจนหน้าหงาย
“ก็ลองดูสิ แล้วเธอจะได้รู้ว่าฉันร้ายกว่าที่เธอคิดเอาไว้มากแค่ไหน ลองลงมาสิ” เขาท้า แต่หล่อนไม่กล้า ได้แต่นั่งก้มหน้า บีบมือตัวเองแน่นอยู่กับที่ด้วยหัวใจที่เต้นคร่อมจังหวะ เซร์คิโอแสยะยิ้มเดือดดาล จ้องมองร่องอกขาวผ่องที่โผล่ออกมาจากเสื้อเกาะอกรัดรูปของแก้วกัลยาด้วยความรู้สึกขัดใจยิ่งนัก ยิ่งเห็นสายตาของไอ้พวกลูกค้าหนุ่มๆ ยามที่มันจ้องมองในสิ่งที่มีแค่เขาคนเดียวที่ได้เป็นเจ้าของ เขาก็ยิ่งคลั่งด้วยความหวงแหน และนั่นก็ทำให้ชายห
