“เดี๋ยวผมทำอะไรให้กินนะ” เขาบอกเธอ ก้าวเดินไปยังหลังเคาน์เตอร์ที่เป็นครัวขนาดไม่ใหญ่มาก เพราะเป็นบ้านของผู้ชายโสดบนคอนโดกลางใจเมืองกรุง
เธอหันไปมองเห็นเขาทำครัวแบบเงอะ ๆ งะ ๆ ตัวก็ใหญ่เทอะทะเต็มครัว สักพักเขาทำอุปกรณ์ร่วงเสียงดังเก๊งก๊าง แก้มตกใจรีบลุกขึ้นเดินเข้าไปดู เห็นเขากำลังก้มลงเก็บกระทะที่วางทิ้งไว้บนเตา แต่เผอเรอเอามือเปล่า ๆ ไปจับตรงด้าม แต่มือที่ไม่เคยสัมผัสความร้อนจัง ๆ อาจจะเป็นเพราะเขาไม่เคยลงครัวเองเลยก็ว่าได้ เขาย่อนั่งตัวลงสะบัดมือเร่า ๆ
“เป็นอะไรไหมคะ” เธอจับมือข้างที่เขาสะบัดเอาไว้ ก่อนจะแบดูเห็นรอยแดง ๆ จึงยกมือเขาขึ้นมาเป่าให้
“เพี้ยง เดี๋ยวก็หาย” เธอพูดเป็นภาษาไทย ก่อนจะลุกขึ้นไปดูน้ำแข็งในตู้เย็น แต่เจอเจลลดไข้ จึงเอามันออกมาวางแปะไว้บนฝ่ามือของเขาข้างที่แดง เขามองหน้าเธอแบบสนเท่ห์ เธอเงยหน้าขึ้นมองสบตา
“คุณจะทำอะไรกินคะ”
