ฉันส่ายหน้าเบา ๆ ให้กับคำตอบของเขา ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ คว้าฝ่ามือหนาของเขามาจับ “รู้ไหมคะว่ามือของฉันโดนจับมาแล้วหลายคน แต่มีแค่คนเดียวที่ฉันยื่นไปคว้ามาจับแบบนี้”
“หึ...” พี่เตชินท์หัวเราะให้กับคำพูดของฉัน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ดึงมือออก ฝ่ามือของเขานุ่มนิ่มไม่เหมือนกับฝ่ามือชายเลย อาจจะเป็นเพราะเขาเอาแต่จับหนังสือล่ะมั้ง
“แล้วทำอะไรอยู่คะ เขาเริ่มถ่ายยัง”
“ยัง...อาจจะรอนานหน่อย” ฉันเม้มริมฝีปากที่ได้ยินเขาว่าอย่างนั้น แสดงว่าเขากำลังบอกให้ฉันรออย่างนั้นใช่ไหม
“ฉันจะรอค่ะ นานแค่ไหนก็รอ”
“แต่วันนี้เธอน่าจะเหนื่อย” ฉันไหวไหล่ขึ้น เหนื่อยอย่างที่พี่เขาพูดจริง ๆ เพราะว่าฉันตื่นมาแต่งหน้าตั้งแต่ตีห้า เข้าไปหาบอสเพื่อคุยว่าฉันจะต้องแถลงข่าวยังไงบ้าง มีคำถามอะไรบ้างที่ฉันต้องตอบ
“นิดหน่อย แต่สำหรับพี่แล้วฉันน่ะทนได้” จะว่าฉันคลั่งรักเหรอ ใช่ ใช่เลยไม่ปฏิเสธ เขามันน่าคลั่งไคล้ที่สุด
