BAGO magpananghali ay narating nila ang Palawan. Sa isang maganda at first class na resort sila nagtuloy kung saan agad na inagaw ng magaganda at modernong cottages ang atensyon ni Lana.
“Wow bongga!” ang narinig ni Lana na ibinulalas ni Rodora. Isa sa masasabi niyang pinakamalapit sa kanya sa trabaho. Katulad niya, regional manager rin ito at hawak naman ang buong region three. Mas matanda nga lang ito sa kanya na edad twenty eight.
“Baka sakaling dito ko makilala si Mr. Right, magpaiwan nalang kaya ako para dito manirahan?” dugtong pa nito saka sinundan ang sinabi ng isang malakas na tawa. Natawa narin ng mahina si Lana sa sinabing iyon ng Ate Rodge niya.
Agad na inihiga ni Lana ang sarili sa malambot na kamang nasa loob ng kwarto ng maliit na cottage na naka-assign para sa kanya. Every regional manager kasi ay may sariling maliit na cottage, for privacy at isa iyon sa maraming magagandang privilages ng kompanya nila.
Ilang sandali at bumangon si Lana. Tinungo niya ang veranda saka itinulak pabukas ang sliding sliding glass door palabas doon. Napakaganda ng tanawin. Ilang metro mula sa cottage niya ay naroon ang katabing cottage niya na mas magara at mas malaki. Sa harapan nito naka-park ang Landcruiser na kulay puti.
“Mayaman siguro ang nandoon”nasambit niya saka ngumiti.
Ilang sandaling nanatili roon si Lana. Nakatayo at tahimik na pinagmamasdan ang magandang kapaligiran. Banayad ang sariwang hangin na dumadampi sa kanyang balat. Masarap ang ihip niyon na tinatangay ang hanggang baywang niyang buhok. Nasa ganoong ayos siya nang maramdaman na para bang may kung sinong nagmamasid sa kanya. Noon wala sa loob na iginala ng dalaga ang paningin.
Malakas ang naging pagkabog ng dibdib niya nang mula sa veranda ng cottage na may naka-park na Landcruiser ay mamataan ang isang mukhang ngayon ay nakangiti sa kanya. At nang marahil mapansin nito ang mabilis na reaksyon ng kilig sa kanya dahil sa maluwang niyang pagkakangiti at kumaway ito.
Lord, kung panaginip lang po ito. Please lang, ayoko nang magising! Ang kabilang bahagi ng isipan niya.
AMUSE na pinagmasdan ni Andrew ang babaeng maganda ang pagkakangiting kumaway rin sa kanya. Napakaganda nito, itim na itim ang mahaba at tuwid nitong buhok na halatang napakalambot. Hindi naman ganoon kalayo ang distanya ng cottage nito sa kanya kaya nagawa niyang bistahan ng husto ang mukha ng babae.
Matangos ang ilong, mabibilog ang mga mata na hindi lang niya masabi kung ano ang mga kulay. Mestisahin at nangingintab ang kutis gawa ng bahagyang nasisinagan ng araw ang kinatatayuan nito. Matangkad at higit sa lahat maalindog ang pangangatawan.
Maliit ang baywang, tama ang laki ng mga dibdib nitong maganda ang pagkakatayo na halata sa suot nitong simpleng sleeveless hanging blouse na kulay puti.
Mahahaba at magaganda ang hugis ng mga binti at hita nitong nahantad naman sa suot nitong floral short na kulay dilaw. Dahilan kaya lalong tumingkad at kapansin-pansin ang puti at kinis ng mga iyon.
“I like this girl” aniyang tumayo para sana kausapin ang babae pero nagulat siya nang bigla itong pumasok ng cottage nito. “tipikal na Pinay, shy but I find her sweet” bulong ulit niya.
Nagkibit ng mga balikat niya si Andrew saka pagkatapos ay nagbalik na sa loob ng kanyang cottage. Ang bukas na laptop sa kaniyang kama ang binalikan at hinarap ng binata.
Naroon siya sa resort na iyon para sa isang private vacation. Katatapos lang kasi ng huling teleserye na pinagbidahan niya na tumagal sa telebisyon ng kulang isang taon dahil nga sa pagtangkilik rito ng publiko.
At bago pa man niya simulan ang isa na namang serye kung saan makakapareha niya ang bago at batang aktres na si Amber Sanches.
Sa resort na iyon naroon ang isa sa mahigit dalawampung branches ng coffee shop na pag-aari nila ng kapatid niyang si Samantha. Sa huling naisip ay napangiti ang binata.
Itinayo ng mga magulang nila ang Scotts Café noong bagong kasal ang mga ito. Mahilig kasing magkape ang tatay nila si William Scott na isang sundalong briton na nagbakasyon sa Pilipinas. sa probinsya ng Batangas kung saan ipinanganak ay lumaki ang kanilang ina na si Zenaida o Zeny.
May taniman ng kape ang pamilya ng mama nila. Habang ang ina naman nito ay kilalang artista noong kabataan nito ay mas pinili ng ina nila ang normal na buhay at iyon ay ang pag-aasikaso nga sa coffee farm ng mga ito.
Dito sa Pilipinas ikinasal ang mga magulang niya. Alam niya kung bakit, mas pinili rito ng Papa nila dahil walang deborsyo. Mapait ang ngiting pumunit sa mga labi ni Andrew sa huling naisip. Nauunawaan niya ang kaniyang ama. Dahil siya man ay binalak narin niyang pakasalan sa Pilipinas ang isang babae na sa hindi inaasahang pagkakataon ay binawi sa kanya ng biglaan dahil sa pakikialam ng kamatayan.
Mabilis na ipinilig ni Andrew ang ulo saka iwinala sa isipan ang mapait na alaalang iyon.
Ang unang branch ng Scotts Café ay nasa Batangas. Iniwan lang ito ng mga magulang nila nang mag-migrate sila pa-United Kingdom kung saan sa city ng London nanirahan ang mga ito dalawang taon matapos maikasal. Hindi kasi kinaya ng Mama nila ang pangungulila sa kanilang ama kapag nasa serbisyo ito. Kaya pasamantala ay ang tiyuhin nilang si Cesar ang humawak muna ng café hanggang sa napalago nga nito ito at unti-unting dumami.
Mahigit limang taon narin mula nang magpasya sila ni Samantha na umuwi ng Pilipinas para pag-aralan ang pagpapatakbo ng kanilang negosyo. Gusto narin kasi magretiro ng tiyuhin nila at dahil kanila naman talaga ang business ay minabuti nilang sundin ang advice nitong umuwi nalang sila para maturuan sila ng tamang pagpapatakbo nito. Sa ganoong paraan, kahit paano ay nabaling din naman doon ang atensyon niya at ang lahat ng masasakit na pangyayari na gusto niyang kalimutan.
Business ang kursong tinapos niya sa London kung saan siya lumaki at ipinanganak dalawang taon matapos ang pagma-migrate ng mga magulang nila sa London. Dahilan kaya hindi naman siya nahihirapang pag-aralan ang lahat ng itinuro sa kaniya noon ng tiyuhing si Cesar na nasa Canada na ngayon kasama pamilya nito.
Masyado nga lang siyang abala dahil narin sa karera niya sa pag-a-artista pero kinakaya naman niya.
Wala ka bang planong mag-asawa? Eh ni walang nagtatagal ng taon sa mga babaeng nauugnay sa’yo?
Nang minsang makausap niya sa isang video call ang Mama niyang si Zeny ay iyon ang itinanong sa kanya. Iyon ay matapos na mapabalita ang tungkol sa paghihiwalay nila ni Beth Cortez. Ang leading lady sa katatapos lang na teleseryeng pinagbidahan niya.
“Ma, parang hindi mo alam sa ganitong trabaho, mas marami ang de-kontrata. Kaya once na natapos ang isang project, tapos din ang relasyon. If you know what I mean” nakita niyang umangat ang isang kilay ng Mama niya nang makuha ang ibig sabihin ng huli niyang sinabi.
“So ibig sabihin isa rin ang Beth na iyon sa mga babaeng naging contract girlfriend mo?” ang Mama niya.
“Ma, naging contract boyfriend din naman niya ako. Saka sa pagkakaalam ko nasa-satisfy ko naman siya kaya patas lang ang lahat” paliwanag pa niya habang nagpipigil ng isang pilyong ngiti.
Bumuntong hininga ang Mama niya. “Anyway, parte iyon ng trabaho ninyo bilang mga artista. Maswerte ka lang at hindi mo kailangang mamili dahil wala kang real life sweetheart.”
Sa huling sinabi ng Mama niya ay malungkot na napangit si Andrew. “Mas pipiliin ko parin ang pribado kaysa lime light, Ma” ang may katiyakan niyang sagot.
Matamis siyang nginitian ng Mama niya. “I know, kaya proud ako sa’yo” anito pa na nasa tono ng boses ang sinabi.