ฉันกดวางสายไปด้วยความรู้สึกกลัวถาโถมเข้ามา สองมือเล็กรีบกดโทรศัทพ์ต่อสายหาพี่สิงโตทันที แต่ไม่ว่าจะกดโทรสักกี่ครั้งกลับติดต่อเขาไม่ได้เลยสักนิด
หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำไปด้วยความกลัวจับใจ
ออด ออด~
เฮือก! เสียงออดที่หน้าประตูดังขึ้นจนฉันตกใจสะดุ้งตัวโยน มือเล็กกำมือถือเล่นสั่นระริกทำตัวไม่ถูกได้แต่ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นไม่ยอมขยับไปไหน
Rrrrr~
โทรศัพท์มือถือแผดเสียงร้องขึ้นอีกครั้งพร้อมกันกับเสียงเคาะประตูที่ดังเข้ามา เบอร์โทรเบอร์เดิมของสายก่อนหน้านี้ทำฉันผวาไม่ว่าจะกดตัดสายไปกี่รอบก็จะโทรเข้ามาใหม่ทุกครั้ง
แกร๊ก! ตุ้บ!
"ไม่รอบคอบเลยนะ ระเบียงห้องเปิดอ้าแบบนั้นก็เข้าทางฉันดิ" น้ำเสียงเย็นยะเยือกที่กระโดดเข้ามาทางระเบียงเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มน่ากลัว
"ออกไปนะ ออกไปเดี๋ยวนี้" มือบางยกขึ้นรีบกดโทรหาตำรวจเพื่อขอความช่วยเหลือทว่ามือที่สั่นเทากลับยิ่งทำให้กดได้ช้า เมื่อรู้ตัวอีกทีคนไร้มารยาทตรงหน้
