“ขอบคุณค่ะ… เอ่อ วันนี้ก่อนเที่ยงท่านมีนัดกับลูกค้าสองรายนะคะ… ” หล่อนยังทำหน้าที่เลขา กลัวว่าธันวาจะลืม “ครับ… เอาเป็นว่าช่วงบ่ายผมจะไปเยี่ยมคุณที่บ้าน… ” คำพูดที่ได้ยินทำเอาหญิงสาวตกใจ “อัญไม่ได้เป็นอะไรมาก… เดี๋ยวนอนสักพักครู่ก็น่าจะดีขึ้น… ” “ไม่เป็นไร… ผมอยากไป… ” “แล้วจะมาถูกหรือคะ… ” “ไม่ยาก… แค่ส่งโลเคชั่นมาให้ผม” “ค่ะ… ” พูดคุยกันต่อมาอีกครู่สั้นๆ ท่านประธานก็กดวางสาย และดูเหมือนว่าอาการไข้ของอัญญาก็ค่อยๆทุเลาลงอย่างรวดเร็ว พิษไข้ที่รุมๆ อยู่เมื่อครู่ก่อนหน้าตอนนี้เปลี่ยนเป็นความรู้สึกร้อนวูบวาบเข้ามาแทนที่ เมื่อนึกถึงคนที่เป็นต้นเหตุทำเอาหล่อนถึงกับไข้ ‘คนหื่น… ’ อัญญาแอบต่อว่าท่านประทานอยู่ในใจ แต่ก็โกรธเขาไม่ลง เมื่อสัมผัสได้ถึงความห่วงใยของเขาหลังจากที่ได้คุยกันเมื่อครู่ อีกชั่วโมงต่อมา ธันวาขับรถมาตามจีพีเอสช่วยนำทาง ไม่นานก็มาถึงบ้านไม้สองชั้นตั้งอยู่ท่ามกลางสว